اما حکایت این رشته‌موها و جذابیت استفاده از آنها سبب ایجاد چرخه‌ای از چند حرفه شده که اغلب، سرگردانی میان آنها دردسرساز می‌شود.
1
حرفه اول، به فروشنده‌ای مربوط می‌شود که مدل‌ها و رنگ‌های گوناگونی از جنس‌های مختلف مو را عرضه می‌کند. کسی مثل شما که دلش می‌خواهد هر طور شده این دسته موهای زیبا را به موهای طبیعی‌اش اضافه کند و در واقع اکستنشن مو(افزودن مو) را تجربه کند، سراغش می‌رود.
فروشنده رقم‌های مختلفی را به شما می‌گوید و در نهایت، متوجه می‌شوید که این موها هم از جنس طبیعی و هم نایلون هستند که قطعا نوع دوم، ارزان‌تر است. فروشنده‌ای که تنها می‌خواهد جنسش را بفروشد، به شما کمکی نمی‌کند؛ بنابراین چون فکر می‌کنید که این خرید در حد تجربه و امتحان است، ارزان‌ترین را انتخاب می‌کنید.
غافل از این‌که چنین جنسی هنگام «اکستنشن مو» در مقابل حرارت دوام نمی‌آورد و ذوب می‌شود! اما به هر حال، هر نوع خریدی که انجام دهید، باید حداقل بابت هر دسته مو، در مجموع رقمی بالغ بر 100هزار تومان پرداخت کنید که تا اینجای ماجرا یعنی هیچ، چرا که حالا تازه باید دنبال خانم آرایشگر کارآزموده‌ای بگردید که روش اکستنشن مو را آموخته باشد.
2
هرقدر به پرس‌وجو ادامه دهید فایده‌ای ندارد چرا که در نهایت، به تعریف و تمجیدهایی می‌رسید که خیلی نمی‌شود به آنها اعتماد کرد؛ «این خانم به‌تازگی از کشور... برگشته؛ روش اضافه‌کردن مو را آنجا آموخته»/ «او تنها آرایشگری است که این کار را خوب بلد است» و... .
به هر حال وقتی وسوسه پرپشت‌کردن یا بلندکردن مو رهایتان نمی‌کند، مجبورید بالاخره یک نفر را انتخاب و مجددا مبلغی بالغ بر 100هزارتومان پرداخت کنید. شاید کمی دلتان شور بیفتد اما در مقابل سوال‌های معمول، تنها می‌شنوید که «اضافه‌کردن مو، نه درد دارد، نه دردسر؛ هر وقت هم که خواستید، می‌توانید به‌راحتی آنها را باز کنید»! بعد از این، غافل از همه دردسرهای موجود، مغلوب ناآگاهی شاغلان حرفه مربوطه می‌شوید و سرتان را با همه موهای طبیعی‌اش تقدیم یکی از آنها می‌کنید.
3
بعد از این‌که پاسخ دادید هدف‌تان از اکستنشن، بلندکردن موهاست یا پرپشت‌کردن، کار آغاز می‌شود و موهای مصنوعی به همراه ماده چسبناکی، توسط انبرک کوچکی کمی بالاتر از ریشه موها چسبانده می‌شود. بعد از اتمام کار، با این‌که احساس می‌کنید چیزی روی پوست سرتان سنگینی می‌کند، از داشتن موهای بلند و پرپشت لذت می‌برید و به خانه می‌روید؛ غافل از این‌که این تازه آغاز ماجراست.
4
حس زبری چسب‌های خشک‌شده در میان موها هنگام خوابیدن، ماندن باقیمانده شامپو و سایر شوینده‌ها در لابه‌لای موها، سنگینی و فشار بیش از اندازه موهای مصنوعی به موهای طبیعی، گره‌خوردن موها در هم، نگهداری حجم زیادی از مو، ریزش‌های پی‌درپی، سردرد، ایجاد موخوره و... جملگی، مواردی است که ناگهان به سراغ‌تان می‌آید و آن‌قدر عذاب‌آور می‌شود که دلتان می‌خواهد هر طور شده، زودتر خود را خلاص کنید.
به این ترتیب، در حالی که مبلغ پول‌های هدررفته بابت این وسوسه را حساب می‌کنید، سراغ محلول اتانول می‌روید که خانم آرایشگر به شما توصیه کرده برای جداکردن موها، از آن استفاده کنید!
5
... بعد از این‌که متوجه شدید اتانول تنها بهانه‌ای بوده برای راحت‌شدن خیال‌تان و به هیچ‌وجه کارساز نیست، مجبور خواهید شد برای جداکردن چسب لعنتی، موهایتان را از ته کوتاه کنید! حالا شما مغلوب حرفه‌ای شده‌اید که تنها با تقلید کورکورانه از آن سوی مرزها، می‌خواهد همه‌چیز را زیبا جلوه دهد؛ غافل از این‌که بسیاری از حقایق گفته نمی‌شود.
به عنوان مثال دردسرهای اضافه‌کردن مو ناگفته می‌ماند، استاندارد بلندکردن(حداکثر30–26سانتی‌متر) نادیده گرفته می‌شود و در نهایت، ازدست‌دادن موهای طبیعی که پایان ماجراست، تا انتها مخفی می‌ماند!
