اما به‌هرحال از این مثال نمی‌‌توان اینگونه نتیجه گرفت که چنانچه در اتوبوس شلوغ در حال تلو تلو خوردن هستی، برای اینکه به میله‌ای، صندلی یا هر شیء دیگری متوسل شوی و زمین نخوری، می‌توانی برای خلاصی از زباله‌ای که به دست داری، جای ویژه کتاب را زباله‌دانی ببینی. به‌هرحال فرهنگ کتاب و کتابخوانی ایجاب می‌کند که زباله را تا انتهای مسیر نگهداریم و به محض دیدن یک سطل زباله آن را دور بریزیم.
این درحالی است که مشاهدات ما در اتوبوس‌های شرکت واحد نشان می‌دهد که برخی شهروندان جور دیگری به مساله نگاه می‌کنند. برای نمونه این گروه از شهروندان به محض اینکه زباله‌ای داشته باشند آن را در نخستین جایی که پیدا می‌کنند رها کرده و به نازیبا شدن محیط شهر کمک می‌کنند. از سوی دیگر بهتر است در اتوبوس‌ها نیز سطل‌های زباله نصب شود تا شهروندان در اتوبوس‌ها احساس راحتی بیشتری داشته باشند.
درِ باغ سبز
با اینکه در همین ستون در شهر چه خبر، بارها در مورد خطر‌های ناشی از باز ماندن در‌های پست برق نوشتیم اما همچنان در شهر تعداد زیادی از این موارد دیده می‌شود.
نشان دادن این در باغ سبز، دست‌کم موجب برق‌گرفتگی‌هایی می‌شود که فرد را راهی بیمارستان می‌کند. علاوه بر این، گاهی نیز ماموران اداره برق در حال کار کردن با این پست‌های برق، در زمان صرف ناهار و استراحت، نکات ایمنی را رعایت نمی‌کنند و در‌های پست برق را باز می‌گذارند.
در موارد دیگری نیز دیده شده که روی زمین خیس و نمناک، سیم‌های بدون روکش دیده می‌شود که به اصطلاح مو را به تن راست می‌کند. روی بدنه تیر‌های برق نیز سیم‌های بدون روکش فراوانی دیده می‌شود که تصویر آنها را نیز چندین بار در همین صفحه چاپ کرده‌ایم. با وجود این شهروندان معتقدند طی سال‌های گذشته از تعداد این بی‌احتیاطی‌ها کاسته نشده است.
جای خالی جالباسی
این روز‌ها مشاهده کوهی از کاپشن و شال‌گردن تلنبار شده روی هم در گوشه کلاس‌های درس یک صحنه بسیار عادی است. با توجه به سرمای هوا اغلب دانش‌آموزان از کاپشن و ژاکت و دیگر پوشش‌ها برای در امان بودن از سرما استفاده می‌کنند و از آنجایی که در کلاس‌های درس سیستم گرمازا روشن است، دیگر نیازی به استفاده از کاپشن نیست.
این در حالی است که در بسیاری از موارد تعداد جالباسی‌های موجود در یک کلاس به یک دهم تعداد شاگردان هم نمی‌رسد و قرار گرفتن تعداد زیادی کاپشن روی هم موجب می‌شود که همه آنها با هم روی زمین بیفتند.
از سوی دیگر از آنجایی که نیمکت‌ها هم به زحمت برای خود دانش‌آموزان جا دارند، پس جایی برای قرار دادن کاپشن‌ها باقی نمی‌ماند. با توجه به اینکه افتادن لباس‌ها روی زمین موجب آلوده شدن آنها می‌شود، بهتر است در مدرسه و کلاس درس، ظرفیت مناسبی از جالباسی پیش‌بینی شود تا این مشکل از بین برود.
پیاده‌رو‌های لغزنده
باوجود اینکه پیاده‌رو‌ها جزء معابر عمومی محسوب می‌شوند اما در برخی موارد مالکان ساختمان‌ها تغییرات سلیقه‌ای را در ساختار پیاده‌رو‌ها اعمال می‌کنند که گاهی برای رهگذران دردسرساز است. برای نمونه برخی از ساختمان‌ها برای زیبا‌تر جلو‌ه دادن نمای ساختمان، سنگفرش پیاده‌رو‌ها را که معمولا از جنس سنگ یا موزائیک‌های حاوی پستی و بلندی است با سنگ‌های صیقلی عوض می‌کنند.
به این ترتیب احتمال لیزخوردن رهگذران روی این قسمت از پیاده‌رو به خصوص در هنگام بارندگی بسیار زیاد می‌شود. بهتر است در مورد طراحی این بخش علاوه بر زیبایی ظاهری به نکات ایمنی هم توجه شود تا رهگذران برای تردد دچار دردسر نشوند.
