در این اوضاع و احوال هیچ‌چیز بهتر از این نیست که یک همشهری خوش‌اخلاق، جلوی ایستگاه اتوبوس یا تاکسی ترمز کند و از 4 نفر بخواهد تا سوار شوند. بالاخره در کنار راننده‌های تاکسی و اتوبوسی که در روز‌های سرد و همراه با بارندگی، مشغول انجام وظیفه هستند باید از این مسافربر‌های بارانی نیز قدردانی کنیم، زیرا در کنار کاهش بار ترافیک شهر، به گسترش یک فرهنگ بسیار با ارزش نیز کمک می‌کنند.
بسیاری از آنها با خودرو‌های مدل بالایی که شاید روز پیش با صرف وقت و هزینه داخل آن‌را تمیز کرده‌اند، همشهریان خیس را با کفش‌های گل‌آلود سوار می‌کنند و با این کار نشان می‌دهند که ارزش‌های انسانی در هر موقعیتی می‌توانند اولویت داشته باشند.
پارک پیامکی
گویا در نبود جای پار ک کافی برای خودرو‌ها، نوع جدیدی از پارک خودرو به وجود آمده است. طی این نوع پارک، راننده با نوشتن نشانی و شماره تلفن خود، هر جا که اراده کرد، حتی جلوی در‌های پارکینگ، توقف می‌کند و با خیالی آسوده به کار و زندگی خود می‌رسد.
البته در این نوع پارک پیامکی، گاهی اوقات چنانچه وی در محل نوشته شده نباشد و خط وی نیز آنتن ندهد دردسر‌های گوناگونی از ترافیک گرفته تا زندانی شدن خودرو‌ی شهروندان در پارکینگ، به وجود می‌آید.
از سوی دیگر چنانچه وی در دسترس نیز باشد برای این کار غیرمسئولانه هیچ دلیل موجهی نیست. در مواردی نیز این نوع پارک‌کردن‌های طولانی، راه کوچه یا خیابانی را که شاید آمبولانسی در آن باشد، بند می‌آورد و بوق‌های ممتد راننده‌های دیگر نیز راننده متخلف را از جای خود بیرون نمی‌آورد. به هر حال باید یادآوری کرد که نوشتن شماره تلفن برای پارک کردن خودرو در جای نامناسب کار افراد مسئولیت‌پذیر نیست.
حریم خصوصی عابربانک‌ها
شاید برای شما هم پیش آمده است که هنگام استفاده از دستگاه عابربانک به هیچ وجه احساس امنیت نکنید. در این مواقع برخی از مشتریان منتظر در صف به اندازه‌ای به شما نزدیک می‌شوند که همه مراحل کار را از نزدیک زیر نظر دارند و مهم‌تر از همه اینکه رمز ورود شما به سامانه را هم مشاهده می‌کنند.
این در حالی است که برای احترام به حقوق دیگران باید هنگامی که فردی در حال کار با دستگاه عابربانک است، فاصله مناسب از او را رعایت کرد تا در حین کار احساس آرامش و امنیت داشته باشد.
البته در برخی مواقع متاسفانه برخی از شهروندان به این موضوع بی‌توجه هستند که می‌توان با تذکر زبانی از آنها درخواست کرد اندکی از دستگاه فاصله بگیرند. با وجود این، اطلاع‌رسانی در این زمینه هم می‌تواند کارساز باشد و طرز استفاده صحیح از خدمات اینچنینی را به شهروندان آموزش دهد.
راه باز کردن با بوق
هرچند در برخی از نقاط شهر مانند جلوی بیمارستان‌ها تابلو‌های نصب شده، بوق زدن خودرو‌ها را ممنوع کرده‌اند اما به‌طور کلی بوق زدن به جز در موارد ضروری که بیشتر هشداردهنده است، اقدام خوشایندی نیست و مهم‌ترین پیامد آن به هم ریختن اعصاب شهروندان است.
این در حالی است که برخی از راننده‌ها به بوق زدن اعتیاد دارند و در هر شرایطی حتی هنگامی که راه باز است، بوق می‌زنند. برخی هم با وجود اینکه می‌بینند همه خودرو‌ها در ترافیک گیرکرده‌اند، بی‌‌دلیل و به‌طور مداوم بوق می‌زنند.
گاهی هم بوق‌زدن برای برخی از راننده‌ها جنبه دستور دادن پیدا می‌کند و با این اقدام برای نمونه از نگهبان ساختمان می‌خواهند که در پارکینگ را باز کند. از آنجایی که کلانشهر‌هایی مانند تهران به اندازه کافی به آلودگی صوتی دچار هستند، انتظار می‌رود شهروندان دست‌کم از بوق زدن‌های بیجا خودداری کنند تا بر میزان آلودگی صوتی شهر افزوده نشود.
