در پی توافق رونالد ریگان و گورباچف (رهبران وقت آمریکا و شوروی)، تاچر و ریگان سران دولت‌های انگلستان و آمریکا پس از دیدار جداگانه خود، 14 دسامبر سال 1988 پایان جنگ سرد قرن 20 را اعلام داشتند که اندک زمانی پس از پایان جنگ جهانی دوم میان 2 بلوک غرب و شرق آغاز شده بود.
تأسیس اتحادیه‌های نظامی از جمله «ناتو» و هرگونه تغییر و تحول در جهان نتیجه و متأثر از این جنگ سرد بود از جمله براندازی دولت مصدق و ماندن شاه در ایران برای 25 سال دیگر.
طبق توافق سران آمریکا و شوروی، گورباچف موافقت کرده بود که 500 هزار سرباز و 10 هزار تانک را از اروپای شرقی خارج سازد، 2 کشور به آزمایش‌های اتمی پایان دهند و موشک‌های میان برد خود را که ویژه جنگ در اروپا بود نابود سازند.
در سازش بعدی سران آمریکا و شوروی (که در مذاکرات این دو در جزیره مالت حاصل شد) قرار شد که پیمان نظامی ورشو منحل و اتحادیه نظامی غرب (ناتو) به‌تدریج به‌صورت یک انجمن سیاسی درآید.
تصویب قرار داد سال 1921 تهران و مسکو
14دسامبر سال 1921 (23 آذر 1300 خورشیدی) پارلمان ایران قرارداد ایران و روسیه شوروی معروف به قرارداد سال 1921 را به تصویب رسانید که به موجب آن درصورت ورود نیروی نظامی بیگانه به خاک ایران و در معرض تهدید قرار گرفتن قلمرو دولت مسکو از این رهگذر، آن دولت خواهد توانست نیرو به ایران بفرستد.
طبق این قرارداد، روسیه بار دیگر ابطال دعاوی دولت و اتباع آن کشور و مطالبات از ایران و امتیازات مکتسبه را مورد تأکید قرار داده است. این قرارداد به‌صورت یکطرفه، از سوی دولت موقت مهدی بازرگان لغو شد.
جمعیت ایران در سال 1355 هجری
به گزارش روزنامه‌های تهران در 23 آذر 1355 (14 دسامبر 1976)، جمعیت ایران 34 میلیون شده بود و نفوس تهران و حومه‌‌اش به 3 میلیون و 700 هزار تن رسیده بود. 1355 سال سرشماری هر 10 سال یک‌بار ایران بود. جمعیت ایران 30 سال پس از آن زمان تقریبا دو برابر و نفوس تهران بیش از سه برابر شده بود و جمعیت این شهر به‌صورتی خارج از قاعده، روزافزون بوده است.
اعلامیه لنین و نیرنگ‌های لندن با هدف تحت الحمایه کردن ایران!
14 دسامبر 1917 (23 آذرماه) لنین در اعلامیه‌ای به امضای شخص خود عهدنامه آگوست سال1907 انگلستان و روسیه دایر بر تقسیم ایران به 2 منطقه نفوذ و یک منطقه بیطرف فی‌مابین و ضمائم محرمانه آن‌را از درجه اعتبار ساقط اعلام داشت و تأکید کرد که هرگونه قراردادی که با استقلال، حاکمیت ملی، تمامیت ارضی و آزادی ایرانیان مغایرت داشته و آن را محدود کند از این لحظه بی‌اثر و کان‌لم‌یکن است و همه را پاره کرده و دیگر وجود خارجی که بتوان به آنها استناد کرد، نخواهند داشت.
مقامات مفلوک و ناآگاه دولت وقت تهران غفلت کردند که بخواهند اکنون که نظام تزاری روسیه از میان رفته، قراردادهای گلستان و ترکمنچای را که با میانجی‌گری انگلستان (مهار توسعه‌طلبی تزار از جیب ایران) تنظیم شده بود لغو شود و مناطق متصرفه به وطن بازگردانده شوند.
تردید نبود دولت روسیه که در آن زمان در مناطق شمال ارس با دشواری‌های متعدد روبه‌رو بود این درخواست را می‌پذیرفت. در پی صدور اعلامیه لنین، تروتسکی به‌عنوان کمیسر نیروهای مسلح روسیه (ارتش سرخ) اعلام داشت که به واحدهای نظامی روسیه که طبق عهدنامه انگلستان و روسیه مبنی بر تقسیم ایران در این کشور مستقر شده‌اند دستور خروج فوری از ایران را داده است.
