دو مهندس مکانیک و هوا فضای دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی صدها هزار شبیهسازی رایانهای مسیر انحراف پرتاب آزاد در بسکتبال را برای دستیابی به بهترین روش پرتاب بررسی کردند.
پس از شبیهسازیها این مهندسان به تعدادی از روشهایی که میتوانند پرتاب آزاد را بهبود بخشند، دست یافتند.
به عنوان اولین توصیه، این محققان اظهار داشتند که شوتکننده باید با بسامد حدود سه هرتز چرخش به عقب بزند. این روش موجب میشود توپ قبل از این که به حلقه بسکتبال برسد، سه چرخش کامل به عقب بزند. چرخش به عقب موجب میشود از قدرت توپ زمانی که از دیواره یا تخته بسکتبال به طرف حلقه میرود، کاسته شود. این بهترین شانس برای جای گرفتن توپ در حلقه است.
براساس گزارش« اینوویشن ریپورت»، همچنین این مهندسان توصیه کردند هدفگیری توپ باید در فاصله پنج سانتیمتری بین حلقه و پشت دیواره باشد. برطبق شبیهسازیها هدفگیری برای مرکز سبد حلقه احتمال موفقیت شوت را حدود سه درصد کاهش میدهد.
براساس گزارش «ساینس دیلی»، این دانشمندان توصیه کردند توپ باید در جهت 52 درجه افقی پرتاب شود.
این محققان که از بسکتبال مردان برای انجام مطالعات خود استفاده کردند، در ادامه توصیههای خود اعلام کردند که بازیکن شوتکننده بسکتبال که 197 سانتیمتر قد دارد باید توپ را از حدود 15 سانتیمتری بالای سر خود شوت کند.