در این نشست که بیش از 3 ساعت به طول انجامید، نمایندگان استان‌های شمالی ضمن بیان مشکلات کشاورزان حوزه انتخابیه خود، طرح‌ها و برنامه‌هایی برای رفع مشکلات کشاورزان ارائه کردند.
مهم‌ترین مشکلی که نمایندگان به آن اشاره می‌کردند، واردات بی‌رویه کالاهای استراتژیک مانند برنج، چای و پنبه بود و همه نمایندگان در این نشست از دولت خواستند از واردات بی‌رویه محصولات کشاورزی جلوگیری و از کشاورزان حمایت کند.
در پایان نشست، دکتر ادیانیراد، رئیس مجمع نمایندگان استان‌های شمالی کشور در باره جمع‌بندی مطالب ارائه شده در نشست گفت: در این جلسه مقرر شد یک کمیته کاری و کارگروهی در سطح کشور با حضور وزیر یا نماینده تام‌الاختیار وی، روسای مجامع 3 استان شمالی، استانداران و کارشناسان ذی‌ربط وهمچنین نمایندگانی که دارای تخصص و تجربه علمی و پارلمانی هستند، شکل بگیرد تا با قید اولویت‌ها بتوانیم برخی مشکلات فوریت‌دار حوزه کشاورزی را شناسایی و برطرف کنیم.
وی افزود: رفع موانع و مشکلات موجود نیاز به دو حوزه تلاش دارد: اول در حوزه تقنینی و وضع قوانین کارآمد و بعد دیگر، در حوزه تدبیر، انسجام و هم‌افزایی همه قابلیت‌های مدیریتی این 2 وزارتخانه است و در این زمینه مقرر شد هفته آینده کارگروهی را به فوریت با حضور نماینده تام‌الاختیار 2 وزارتخانه در 3 استان شمالی تشکیل دهیم تا به شکل میدانی، مشکلات موجود بر سر راه کشاورزان را از نظر تولید، عرضه و فروش برنج، مرکبات و دیگر محصولات کشاورزی بررسی و ارزیابی کنیم، امید است بعد از ارزیابی دقیق وبا استمرار این جلسه باقید اولویت، بتوانیم مراحل رفع مشکلات را شناسایی و با کمک دولت و 2 وزارتخانه (جهاد کشاورزی و بازرگانی)، دغدغه نمایندگان، تولید کنندگان و مجموعه کسانی راکه در حوزه کشاورزی فعالیت دارند، کمتر کنیم.
رئیس مجمع نمایندگان استان‌های شمالی کشورخاطر‌نشان کرد: دغدغه جدی امروز کشاورزان 3 استان شمالی این است که محصولات کشاورزی مانند چای، برنج، پنبه و مرکبات خریدار نداردو علاوه بر هزینه بالای تولید، از طرف دیگر ورود بی‌رویه برنج و مرکبات خارجی، تعادل عرضه و تقاضا را دراین زمینه بر هم زده و تراز مثبتی را ما در عرضه و تقاضای منطقی نمی‌بینیم، تنها کسی هم که در این میان متضرر می‌شود، کشاورزان هستند و از طرفی، چون برنج کالایی استراتژیک است، اعتقاد همه نمایندگان وو زرا این است که دولت باید با نگاه حاکمیتی ورود پیدا کند و حمایت‌های جدی مالی و یارانه‌ای را در بخش کشاورزی اعمال کند.
ادیانیراد همچنین در پاسخ به پرسش خبرنگار همشهری مبنی بر اینکه به نظر می‌رسد مسئولان استان‌های شمالی از کشاورزی ناامید شده‌اند و در پی روی آوردن به صنعت هستند، گفت: چنین نگاهی قطعا نه واقعی است و نه منطبق بر منافع ملی ماست. کشاورزی در هر کشوری محور توسعه تلقی می‌شود و بسیاری از اقلام کشاورزی مثل برنج وگندم جزو کالاهای استراتژیک‌هستند، و دیگر محصولات کشاورزی مکمل دیگر بخش‌ها تلقی می‌شوند. صنعت منهای کشاورزی، تجارت منهای کشاورزی، صادرات منهای کشاورزی، قطعا یک کشور و ملت را نابود خواهد کرد.
نان سمبل تغذیه عموم مردم است و کشوری که دارای آب و نان باشد، قطعا آن کشور زمینگیر نخواهد شد. لذا شاه‌بیت توسعه کشور را ما باید در رونق‌بخشی و توسعه کشاورزی و رونق‌بخشی به محصولات کشاورزی بدانیم.
ادیانیراد در ادامه در باره ساخت پالایشگاه در استان‌های شمالی خصوصا مازندران و اینکه آیا نیازی هست که در استان‌های شمالی پالایشگاهی ساخته شود، گفت: دراین باره دو بحث وجود دارد، اول اینکه آیا این صنعت به حوزه کشاورزی لطمه وارد می‌کند؟
اگر ما صنعت را با شاخص‌های علمی‌اش ببینیم، قطعا در تعارض با کشاورزی، مسائل و شاخصه‌های زیست‌محیطی نخواهد بود و تازه صنعت یک مفهوم عام است، به‌ویژه صنایع مرتبط با کشاورزی و صنایعی که زمینه‌های توسعه، به‌روز کردن و فنی شدن محصولات کشاورزی را هم در بر داشته باشند.
دربحث مربوط به احداث پالایشگاه در مازندران - تا آنجایی که من به‌عنوان عضو کمیسیون انرژی اطلاع دارم و پیگیر این قضیه بوده‌ام- این است که فعلا استقرار و احداث پالایشگاه نفت در منطقه کیاسر قطعی شده و همه مراحل اداری‌اش انجام شده است، آخرین گزارشی هم که داریم این است که بحث‌هایی با سرمایه‌گذاران خارجی صورت گرفته تا بهترین و مقرون‌به‌صرفه‌ترین طرف سرمایه‌گذار خارجی را وارد میدان کار بکنند.
از این جهت، بحث استقرار پالایشگاه برای مازندران نه تنها ضرر ندارد، بلکه راه‌اندازی این پالایشگاه، با رعایت شاخص‌های زیست‌محیطی درست خواهد بود برای اینکه مازندران در یک نگاه اقتصادی دارای ظرفیت‌های همه جانبه است، یکی از ظرفیت‌هایش وجود نفت و گاز در دریای مازندران است که متأسفانه در نگاه بسیاری از مدیران اجرایی و دستگاه اجرایی مغفول مانده است.
وقتی منطقه‌ای نفت و گاز دارد، قطعا به پالایشگاه نفت هم نیاز دارد،چون خوراکش را دارد. استقرار پالایشگاه نفت در نقاط مختلف استان از جمله بهشهر و یا جاهای دیگر هم اگر شاخصه‌های زیست‌محیطی رعایت شود هیچ اشکالی ندارد.
قطعا ما در آینده باید برای مازندران این نگاه را داشته باشیم که عسلویه کوچک به جای عسلویه جنوب در شمال کشور تعریف کنیم و از این منظر، ایجاد پالایشگاه‌هایی که منطبق بر نیاز باشد و خوراکش هم که فراهم هست، هیچ اشکالی ندارد و در راستای توسعه استان هم قابل توجیه است.
