به گزارش ایسنا، هفت پیشنهاد مطرحشده از سوی رییسجمهور ایران به شرح زیر است:
1ـ کارگروهی متشکل از اندیشمندان دلسوز بشریت از کشورهای داوطلب، در بازهی زمانی معین و از منظر جهانبینی الهی و انسانی که اکثریت مردم جهان به آن معتقدند، معیارهای سعادت بشر و جامعه بشری را استخراج و در اختیار همگان قرار دهند.
ـ میتوان با اصلاح معیارها، مصرف را متعادل نمود و برخورداری عمومی در سطح جهان را بهصورت عادلانه توزیع کرد.
2ـ میتوان جامعهی سعادتمندی را برپا کرد که در عین برخورداری مناسب و عادلانه، زندگی در فضایی صمیمی جریان داشته باشد و مسابقهی برتریجویی به مسابقهی مهرورزی تبدیل و مصرف در حد ضرورت کنترل شود.
نظام اقتصادی نوین مبتنی بر موارد پیشگفته و بر پایهی عدالت و کرامت انسانها تعریف و سازماندهی شود. الگوی تولید متکی بر نیاز واقعی و نه برای توسعهی مصرف تدوین و ارائه شود.
3ـ کشورهای صنعتی مشهور به پیشرفته، تعهدات بینالمللی را بپذیرند و همزمان ساز و کار روشن و کارسازی برای مهار دولتها و بخشهای اقتصادی متمرد، از جمله الزام به پرداخت جریمه به کشورهای خسارتدیده پیشبینی و اعمال شود.
4ـ نقل است که بیش از 250میلیارد دلار در لشگرکشی به افغانستان و حدود 1000میلیارد دلار در جنگ عراق هزینه شده است.
آیا با هزینهی 50میلیارد دلار در زیرساختها و توسعهی اقتصادی، افغانستان به یک کشور آباد تبدیل نمیگردید و با هزینهی 200میلیارد دلار در توسعهی فنآوریهای جدید و استفاده مناسب از انرژی فسیلی، سطح آلایندهها به قبل از دورهی صنعتی برنمیگشت.
درحالیکه انتشار گازهای گلخانهیی، هزاران برابر بیش از تروریستها که منفورترین موجوداتند، موجب کشتار بیسروصدای انسانها میشود، آیا همهی اهداف کنوانسیون با مصرف کمتر از نیمی از بودجهی نظامی دولت آمریکا محقق نمیشود. آیا بهتر نیست بخشی از اعتبارات نظامی کشورهای اصلی پیوست یک به ارتقای رفاه مردم و کاهش آلودگیها اختصاص یابد.
5ـ با ترک نگاه سودمدار و انحصارطلب، فنآوریهای نوین برای متنوع کردن منابع انرژی و همچنین استفاده از منابع پاک و تجدیدپذیر مانند باد، خورشید، امواج دریا، حرارت زمین و انرژی هستهیی بهصورت ارزان در دسترس همهی کشورها قرار گیرد تا مجبور به استفادهی کمبهره و در عین حال گسترده از منابع فسیلی نشوند.
6ـ جهت اجرای هرچه بهتر تأمین بودجه و اهداف بلندمدت کنوانسیون، کشورها متناسب با ایجاد آلودگی در گذشته، در صندوق تسهیلات جهانی محیط زیست متعهد شوند و منابع صندوق، با سازوکار عادلانه و خارج از سلطهی آلودهکنندگان اصلی توزیع گردد.
آیا بهتر نیست با خلع سلاح عمومی هزینهی تولید و نگهداری سلاحهای هستهیی صرف توسعهی فنآوریهای نوین و رفاه و رفع فقر شود.
7ـ پیشنهاد میشود، سال 2011 «سال اصلاح الگوی مصرف و کاهش آلودگی در جهان » اعلام و برای توسعهی فرهنگ قناعت انسانی برنامهریزی شود.