نفیسه مجیدی‌زاده: دکمه‌های لباس کهنه‌ام شاید پوسته‌ای از بدن این کروکودیل باشد!
لاستیک ماشین پدر، حالا بخشی از بدن یک ماموت شده است و هرچه یک روز به‌عنوان زباله‌ی خشک در کيسه‌ی جداگانه‌ای گذاشته و به مأموران بازیافت تحویل داده بوديم حالا شاید بخشی از مجسمه‌های یک بوستان شده باشد.
در بوستان بازیافت تهران که راه می‌روی، لابه‌لای درخت‌های کاج و چنارهای بی‌برگ و در کنار هرپیاده‌راهی، تندیس‌هایی می‌بینی که با دورریختنی خشک ساخته شده‌اند. تندیسی از سربازی زره‌پوش، عقابی در حال شکار یا دایناسوری از میلیون‌ها سال قبل!
در واقع این بوستان، حاصل وسایل مازاد و دورریختنی ماست. حتی گلدان‌های گوشه و کنار این بوستان از لاستیک‌های فرسوده‌ی خودروها ساخته شده‌اند؛ همان لاستیک‌هایی که می‌توانستند در محل دفن زباله‌ها سوزانده شوند و دود و بويی آزاردهنده از آنها متصاعد شود.
بوستان بازیافت که با استفاده از پسماندهای خشک تجهیز شده، در محله‌ي علی‌آباد، بالاتر از بزرگ‌راه آزادگان و در ضلع جنوبی پارک خزانه قرار دارد. در اين شماره‌ي دوچرخه،گردشی مي‌كنيم در اين بوستان و تصاوير تنديس‌هاي اين بوستان را نگاه مي‌كنيم.
از این به بعد هم سعي مي‌كنيم هر از گاهي سری بزنیم به یکی از بوستان‌های تهران که در آنها به مفاهیم محیط‌زیست شهری و شهروندی توجه ويژه‌اي شده است.
نظر شما