حمید هامون: بعضی‌هایمان وقتی به سن نوجوانی یا حتی بزرگ‌سالی می‌رسیم، مدادرنگی‌ها و ماژیک‌های نقاشی را رها می‌کنیم.
انگار استفاده از آن‌ها ماژیک فقط برای کودکی‌مان بوده و حالا باید از ابزارهای بزرگ‌سالانه‌تری مثل قلم‌مو و رنگ‌روغن استفاده کنیم.
اما تصويرگرهاي حرفه‌اي زيادي در دنيا هستند كه آثارشان را با استفاده از ماژيك خلق مي‌كنند.
«مارك كانلَن» ايرلندي، از همين تصويرگرهاست. او متولد دوبلين است، اما اين‌روزها در ملبورن زندگي مي‌كند. مارك آثارش را با ماژيك مي‌كشد و هميشه دنبال رنگ‌هاي تازه در دنياي ماژيك‌هاست.
كانلن در سبك خود، برفرم، بافت و رنگ تكيه دارد و استفاده از ماژيك كار او را راحت‌تر مي‌كند. او در سبك آثارش نيازي ندارد جزييات را تمام و كمال به‌تصوير بكشد و حتي به سايه‌روشن يا طيف‌هاي رنگي نياز زيادي ندارد.
شخصيت‌هاي تصويرگري‌هاي كانلن چشم و ابرو ندارند و حتي در كشيدن دست و پاها و موهايشان هم اغراق شده. اين آدم‌هاي چهارشانه كه پاهايي دراز و منعطف دارند، بدون چهره هم مفهوم تصويرگري را به بيننده منتقل مي‌كنند.
اغراق يكي ديگر از ويژگي‌هاي آثار كانلن است كه سبك آثار او را به فراواقعيت (سوررئال) نزديك مي‌كند. او هم در اندازه‌ها و هم در رنگ‌ها تغييرهايي غيرمنطقي به‌وجود مي‌آورد و اين تغييرها به آثار او حال و هوايي خيال‌انگيز و شاعرانه مي‌دهد.
او به‌خوبي كاركرد رنگ‌ها و استفاده از آن‌ها را مي‌شناسد و مي‌تواند بدون اين‌كه بيننده در نگاه اول متوجه شود، تغييري غيرمنطقي در فرم و رنگ‌هاي شناخته‌شده در حافظه‌ي تصويري مخاطب به‌وجود بياورد. مثلاً اگر بخواهد مي‌تواند آسمان را سبز بكشد يا دريا را صورتي.
كار اصلي مارك كانلن تصويرگري براي نشريه‌ها، كتاب‌ها، محصولات توليدي مثل كيف و لباس و كمپين‌هاي تبليغاتي است، اما هرروز براي 87هزار دنبال‌كننده در صفحه‌ي اينستاگرامش هم تصويرگري‌هاي تازه‌اي به‌نمايش مي‌گذارد و نظرهاي مخاطبانش را مي‌خواند و پاسخ مي‌دهد.
نظر شما