این هنرمند چند وجهی

اين‌روزها در موزه‌ي هنرهاي معاصر تهران آثار اين هنرمند را در زمينه‌ي نقاشي، ‌انيميشن، تصويرگري كتاب كودك،‌ حجم‌ها و نقاشي‌هاي روي شيشه خواهيد ديد.

اين هنرمند در سن 80سالگي هنوز پركار است. در گذشته روزي 12‌ساعت در روز كار مي‌كرد و اكنون در 80سالگي روزي هفت ساعت كار مي‌كند.

از كارهاي ارزشمند صادقي مي‌توان به انيميشن‌هاي هفت‌شهر، من آنم كه، زال و سيمرغ و... اشاره كرد. از تصويرگري‌هاي كتاب كودك او هم مي‌توان از كتاب‌هاي پهلوان‌پهلوانان، عبدالرزاق پهلوان، گردآفريد و... نام برد. او در نقاشي صاحب سبك است و مي‌گويد: «از پنج‌سالگي عاشق نقاشي بودم و از 15سالگي شروع به‌ كار‌كردن از راه نقاشي كردم.»

او مي‌گويد: «خيلي وقت‌ها به‌خاطر نقاشي تجديد شدم و از درسم باز ماندم.» صادقي درباره‌ي انيميشن‌هايي كه هنرمندان اين روزها مي‌سازند، مي‌گويد:«ساختن انيميشن بازدهي مالي ندارد و خيلي مشكل است. اما كاش هنرمندان انيميشن ما در كنار كارهاي اقتصادي كه مي‌كنند، پنج دقيقه هم فيلم هنري بسازند.»

او مي‌گويد: «براي خوب انيميشن ساختن، بايد خوب ديد. كمپاني‌هاي بزرگ انيميشن‌سازي براي ساختن انيميشن، اول از صحنه‌ها، فيلم مي‌گرفتند و بعد آن‌ را تبديل به انيمشن مي‌كردند. خود من ساعت‌ها به سوژه‌هايي مثل يك گل ريز، خيره مي‌شدم تا ببينم ساختارش چيست و بشناسمش. بايد خوب نگاه كرد. بايد دانست ساختار يك برگ، يك جهان بي‌نهايت است.»

او اهل فن و هنر نجاري  هم هست و آثار زيبايي از كارهاي چوبي او  مي‌توانيد ببينيد. صادقي مي‌گويد: «يك هنرمند بايد مهارت‌هاي فني هم داشته باشد. خود من نجاري بلدم و اين درپيش‌برد كارهاي هنري به من كمك كرده است.»

صادقي در دوره‌ي كودكي يك جعبه‌‌ي جادويي داشته است، جعبه‌اي كه از پدرش هديه گرفته بود. اين جعبه، يك جعبه‌ي آبرنگ است. او مي‌گويد كه اين جعبه‌ي جادويي را آن‌قدر دوست داشته كه هميشه زير بالشش مي‌گذاشته.

جالب است بدانيد در اين نمايشگاه اين جعبه به نمايش گذاشته شده است. علي‌اكبر صادقي مي‌گويد: «من همه‌چيز را خيلي خوب نگه‌داري مي‌كنم و اين جعبه‌ي جادويي را هم هنوز دارم و در اين نمايشگاه هست.»

در اين نمايشگاه 300 پرچم سرخ مي‌بينيم كه اشعار او روي آن نوشته شده است. او دستي بر قلم و شعر هم دارد. صادقي انساني چند وجهي است.

در اين نمايشگاه مي‌توانيد آثار انيميشن استاد را هم ببينيد و لذت ببريد. نقاشي‌هاي ديواري و‌ نقاشي‌هاي روي شيشه‌ي او هم بي‌نظير است. استاد علي اكبر صادقي، با الهام از نقاشي‌هاي ايراني و قهوه‌خانه‌اي و مينياتور، تابلوهاي بسيار زيبايي خلق كرده است. در آثار او نقاشي‌هايي به سبك سوررئال هم مي‌بينيد؛ با رنگ‌هاي تند و زيبا. با سيب‌ كه سمبل عشق است.

كيوريتور (نمايشگاه گردان) اين نمايشگاه «فرشته موسوي» است. او مي‌گويد: «كارهاي استاد آن‌قدر متنوع و زياداند كه انتخاب از بين آن‌ها كار را سخت مي‌كرد. اما سعي كرده‌ايم كه با كمك «اشكان صادقي» و «افشين صادقي» و «علي بختياري» آثاري را انتخاب كنيم كه رويكرد هنري استاد را در طي اين سال‌ها نشان بدهيم.»

اين نمايشگاه از 8 بهمن 96 تا 25 فروردين 97 در موزه‌ي هنرهاي معاصر تهران (خيابان كارگر، نرسيده به خيابان فاطمي) برپاست.