31 مارس 1989
«فضاپیمای دیسکاوری» با پنج کیهان نورد به نام‌‌های «مایکل کاوت»، «جان بلاها»، «جیمز بوچلی»، «رابرت اسپرینگر» و «جیمز باگین» راهی فضا شد. این گروه 4 روز و 23 ساعت و 39 دقیقه در مدار زمین بودند و ضمن انجام آزمایش‌‌های علمی و فنی، ماهواره مخابراتی «تی.دی.آر.اس-4» را در فضا مستقر کردند.
4 مه 1989
پنج کیهان نورد به نام‌‌های «دیوید واکر»، «رونالد گریب»، «مارک لی»، «نورمن تاگارد» و «ماری کلیو» با فضاپیمای دیسکاوری راهی مدار زمین شدند. این گروه توانستند ضمن انجام آزمایش‌‌های علمی، فنی پیش‌بینی‌شده، «کاوشگر ماژلان» را در فضا رها کنند. دیسکاوری پس از 4 روز و 57 دقیقه در پایگاه هوایی ادواردز بر زمین نشست.
8 اوت 1989
«فضاپیمای کلمبیا» با پنج سرنشین به نام‌‌های «بروسترشاو»، «ریچارد ریچاردز»، «دیوید لیسما»، «جیمز آدامسن» و «مارک براون» به فضا پرتاب شد. این گروه مأموریت داشتند تا ضمن انجام تحقیقاتی نظامی، یک ماهواره جاسوسی را در فضا مستقر سازند. کلمبیا پس از 5 روز و یک ساعت، در روز 13 اوت در پایگاه ادواردز فرود آمد.
5 سپتامبر 1989
شوروی سابق دو کیهان نورد به نام‌‌های «الکساندر ویکتورنکو» (فرمانده) و «الکساندر سریبرف» (مهندس ناو) را با «سایوز تی.ام-8» به فضا فرستاد. سفینه این گروه روز 8 سپتامبر به «ایستگاه مداری میر» متصل شد. آنها تقریباً 5 ماه در فضا بودند و طی این مدت ضمن انجام پژوهش‌‌های علمی و فنی، 5 بار در فضا راه‌پیمایی کردند. از جمله وقایع مهم در جریان پرواز این گروه می‌توان به اتصال قطعه «کوانت-2» به مجتمع مداری میر اشاره کرد. نخستین آزمایش «دستگاه مانور کیهان نورد» روسیه، طی یک راه‌پیمایی به مدت 3 ساعت در 26 ژانویه 1990 انجام شد. این وسیله تا حدودی به دستگاه پرواز مستقل امریکایی شباهت داشت و به فصانورد اجازه پرواز مستقل در فضا را می‌داد. البته در جریان این آزمایش جهت اطمینان بیشتر سریبرف با کابلی به ایستگاه مداری متصل بود. ویکتورنکو و سریبرف در فوریه میر را به فضانوردان «سایوز تی.ام-9» تحویل دادند.
این دو نفر پس از پروازی که 166 روز و 6 ساعت و 58 دقیقه طول کشید در 19 فوریه 1990 به زمین بازگشتند. سایوز تی. ام-8 در 55 کیلومتری شمال ارخالق قزاقستان فرود آمد.
