-
عزادارای به شیوه پاپوشدوزها
حسینیه و تکیه کفاشها در گذر مستوفی محله سنگلج چند سال در قالب روضههای سیار خانگی فعالیت داشت. ماجرا از این قرار بود که یک عده کفاش تصمیم میگیرند برای نشان دادن ارادتشان به ائمه هر چند شب یک بار به مناسبتهای مختلف مذهبی دور هم جمع شوند.
-
برداشتهایی از منش، تلاشها و زندگی یکی از ساکنان قدیمی محله شریعتی شمالی
حاج اسلام؛ فاتح قلبها | این پیرمرد شناسنامه منطقه ۱۹ بود
این روزها ساکنان منطقه ۱۹ داغدار هستند؛ داغدار پیرمردی خوشبرخورد و پرتلاش که بیش از ۶۰ سال برای آسایش آنها تلاش کرد و خیلی از امکانات محلههای خود را مدیون پیگیریهای او هستند.
-
طرح مسئله لاینحل و تنبیه بدنی یکساعته همه دانشآموزان کلاس
شهریور نیم قرن پیش ماه پرجنبوجوشی بود برای همه. دلهرهآور و عذابآور اما بود برای دانشآموزانی که تجدید آورده بودند و در این ماه نتیجه ٣ ماه تلاش و کوشش خود را میدیدند. یا قبول میشدند و به کلاس بالاتر میرفتند یا مردود و مایه خفت و سرشکستگی خانوادههایشان.
-
اصطلاحی که از بازار علافها بیرون آمد | "گیر علاف افتادم!"
٣صنف از اوایل دوره ناصری تا همین ٤٠ – ۵٠ سال پیش در خیابان مولوی در بازار علافها، بازار پالاندوزان و بازار مالفروشان به گره گشودن از کار خلق الله مشغول بودند.
-
مخابره اخبار دنیا به گزارش اشرفخانم | نخستین زن خبرنگار در تهران را بشناسیم
عزت ملکخانم، ملقب به اشرفالسلطنه، همسر اعتمادالسطنه معروف، وزیر انطباعات دوره ناصرالدینشاه، نخستین زن خبرنگار در تهران قدیم است. خواندن قصه ملک خانم و ماجراهای گزارش های جالبش خالی از لطف نیست.
-
یخ دارم! یخ بلوری! | بهای یک جرعه آب خنک در تهران قدیم
یخفروشی در روزگاری که هنوز خبری از یخچالهای غولپیکر صنعتی یا کوچک خانگی نبود، هم شغل بود و هم خدمت به خلق خدا حساب میشد. برای اهالی تهران قدیم به ویژه ریشسفیدان یخفروشی این شغل کاربردی که امروز هیچ اثری از آن نیست پر از نوستالژی و ماجراهای جالب و خواندنی است.
-
این پدر و پسر خیر بودند و مردمدار | یادگارهای میرزا موسی و میرزا عیسی در تهران
در بیلیاقتی و ظلم و ستمی که شاهان قاجار به مردم روا داشتند تاریخ هر چه بگوید کم گفته، اما در این دستگاه فرتوت و رنجور دولتمردانی بودند به غایت اندیشمند و لایق که همه تلاششان آبادانی کشور بود و با ساختن بیمارستان و مسجد و مدرسه باقیاتالصالحات برای خود به جا گذاشتند.
-
قصههای خیابان ویلا در آخرین شماره مجله تهرانگرد
خیابان ویلا، قصه خاص خودش را دارد. خیابانی تاریخی و قدیمی که به تعداد اهالیاش خاطرههای شنیدنی و ماجراهای جذاب دارد.
-
جشن پیوندها | شباهتهای مراسم نوروز و ماه رمضان از نگاه جهانگردان خارجی
نوروز جشن بهاری همه اقوام ایرانی و آیین پیونددهنده انسان به طبیعت است که با خود، نشاط اجتماعی به همراه میآورد.
-
جای خالی یادمان شاهقاسم فیضبخش در طرشت
کمی بالاتر از بقعه شیخ عبدالله طرشتی، کوچهای در خیابان شهید صالحی طرشت قرار دارد که به نام کوچه "شاه قاسم" پلاک خورده است. شاید کمتر کسی در تهران و طرشت بداند فلسفه نامگذاری کوچه شاه قاسم چیست
-
آداب چهارشنبهسوری | بهانهای برای تقسیم شادی با در و همسایه
روزگاری نه چندان دور در تهران چند روز قبل تر از سال نو تقریبا بر سر هر کوی و برزن، انواع بوته و خار همانندِ گَوَن، یوشون...که بر پشت شترها قرار گرفته و به آن محل رسیده بود، دیده میشد و نوید جشن "چهارشنبهسوری" را میداد.
-
خیابان یامامورا؛ داستان عشق و فداکاری ژاپنی
خیابانی در تهران به نام «ب» که یک سالی است تغییر نام داده به کونیکو یامامورا؛ نامی زنانه و ژاپنی. یامامورا کیست و چه اتفاقی را در کشور رقم زده که مدیران شهری را بر آن داشته تا این نام را روی یکی از خیابان های مهم منطقه بگذارند؟
-
خالق نوستالژیهای محبوب همه کودکیهایمان | از پفک نمکی و تافی کرهای تا آدامس شیک و ویفر
کوچک و بزرگ با آن خاطره دارند و نوستالژی نمکی خیلی از ماهاست در دهه ۴۰، ۵۰. همین را بگیرید تا برسید به امروز که هنوز هم پدربزرگها و مادربزرگها اگر بخواهند راهی به دلهای نوههایشان پیدا کنند حتماً یکی از این راهها استفاده از جذابیت این خوراکی محبوب است.
-
سرنوشت متفاوت دو کشور | الگوی دارالفنون ٢٠ سال بعد به ژاپن رسید
چند سال بعد از اینکه امیرکبیر اصلاحات سیاسی و اقتصادی را در ایران شروع کرد تا جامعهای فراخور و شایسته ایرانیان بسازد، امپراطور ژاپن با همین قصد دست به اصلاحات زد.
-
طراح پفک نمکی و آدامس شیک کیست؟
شهروندان ارمنیتبار، اگر چه حدود ٢٧٠ سال پیش به میل خود به ایران نیامدند اما بعد از مهاجرت جذب جامعه جدید و چنان با مردمانش مانوس شدند که در همه حوزههای فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و... توانستند منشا اثر و صاحب نام شوند.
-
چگونه حکم قتل امیرکبیر امضا شد؟
میرزا تقیخان امیرکبیر، از بزرگترین رجال سیاسی ایران و وزرای ایران است که در سال ۱۱۸۵ در خانوادهای از طبقات پایین متولد شد و پس از عمری خدمات ارزنده در پی دسیسه درباریان با دستور ناصرالدین شاه ۱۸ دی ۱۲۳۰ به قتل رسید.
-
محلهگردی خبرنگاران همشهری محله به همراه نصرالله حدادی، تهرانشناس این بار بهارستان
شکوه معماری با قرینهای بیپایان در مسجد سپهسالار | چهار ستونی که باقیاتالصالحات شد
درهای مسجد سپهسالار که این روزها بیشتر آن را بهعنوان حوزه علمیه شهید مطهری میشناسیم به رویمان باز شد تا با دنیایی از زیبایی و دقت و ذوق و سلیقه و شکوه روبهرو شویم.
-
شگفتیهای معماری مسجد قنبر علیخان | منارهای با ۳ کاربری؛ بادگیر، مأذنه و رصدخانه
سراغ «نصرالله حدادی» تهران شناس و «محمد علی محمدی»، رئیس اداره بافت تاریخی شهرداری منطقه ۱۲، رفتهایم تا از چند و چون نگهداری و مرمت مسجد و مدرسهای خبردار شویم که علاوه بر مکان تاریخی ثبت شده در میراث هنوز کارکرد خود را حفظ کرده است.
-
۸۰ سال شیرینیپزی و آبنباتریزی
چگونه کافهقنادی میهن از سریال معمای شاه سر درآورد؟
قنادی «میهن» که با قدمت نزدیک به ۸۰ سال هنوز هم مهمان ضلع شمالی میدان منیریه است در این سریال بازسازی شده و تازه پیشینه تاریخیاش برای گروهی از اهالی محله آشکار شده است.
-
این خیابان در محله فردوسی شما را مبهوت زیباییهایش میکند
استالین که رفت میرزا آمد!
خیابان میرزا کوچک خان، درست در امتداد خیابان سی تیر قرار دارد و از تقاطع جمهوری تا خیابان نوفل لوشاتو کشیده شده است. خیابان پر تردد و شلوغی که از صبح خروسخوان تا آخر شب، صدای موتورسیکلت و تردد خودروها آن قطع نمیشود.
-
تاریخ در کوچهپسکوچههای ما خاک میخورد
کلنل «وستاهل» سوئدی در امیریه چه میکرد؟
میدان منیریه را که به سمت جنوب قدمزنان طی کنید، نخستین کوچه از سمت راست نام بیگانهای روبهرویتان قد علم میکند؛ کوچه «وستاهل».
-
زندگی در جوار بادگیر ۴۰۰ساله | این محله «نگین ری» است
«عمادآور» نام محلهای است در مجاورت بزرگراه «شهید آوینی». عمادآور حالا دیگر نه شهر است و نه روستا.
-
اینجا شورای حل اختلاف نعمت آباد است | شیخ عطار، امین و دستگیر اهالی
بیشتر اهالی محله نعمتآباد او را به نام شیخ عطار میشناسند اما اسم واقعی او حجتالاسلام سیدمهدی موسوی است. از ریش سفیدان بنام منطقه به شمار میآید و محبوبیت زیادی هم در بین اهالی و مسئولان دارد.
-
به روایت خاطرهها، «حاج حسین آقاملک» خوش نداشت با سیاست رابطهای داشته باشد
۶ پادشاه را دید و سر خم نکرد | سه خاطره از بزرگواقف و مجموعهدار کتب و نسخ خطی
حاج حسین ملک از سال ۱۳۰۰ سکونت در تهران و خانه پدریاش در بازار بینالحرمین را انتخاب کرد و به همراه خانوادهاش از مشهد به تهران آمد.
-
برای آشنایی با پیشینه قدیمیترین تندیس منطقه پای صحبت اهالی نشستهایم
اژدهاکشی در میدان اسبدوانی! | بلژیکیها شاهنامه را بازآفرینی کردند
اگر خوب گوش تیز کنیم هنوز هم صدای سم اسبهای باغشاه در هیاهوی امروز میدان «حر» شنیده میشود. میدان حر (باغشاه قدیم) در نقطهای قرار گرفته که یک قرن قبل بهعنوان منتهیالیه غربی تهران شناخته میشد؛ همان جا که زمانی تفرجگاه ناصرالدین شاه و نخستین میدان اسبدوانی شهر بود.
-
با محلهگردی خبرنگاران همشهری محله از ابتدای خیابان ولیعصر(عج) تا میدان «منیریه» همراه شوید
یادگار «نازی»ها در ایستگاه راهآهن! | چرا ماستها را در مختاری کیسه کردند؟
وسط میدان «راهآهن» ایستادهایم؛ میدانی که سالها قبل در سمت راست آن خندق تهران، اریب از خیابان قزوین تا دروازهغار ادامه داشت. در دوره پهلوی اول مجسمه پهلوی اول سوار بر اسب وسط این میدان قرار داشت؛ همان مجسمهای که سال ۱۳۵۷ توسط انقلابیها پایین کشیده شد.
-
موزه اسناد هویتی مفاخر کشور میزبان علاقهمندان تاریخ و شناسنامههای قدیمی است
از اداره احصاییه تا ثبت احوال | اولین شناسنامه برای چه کسی صادر شد؟ | عقدنامه امیرکبیر و سجل چمران اینجاست
شاید به ذهن هیچکدام از عابران محدوده میدان حسنآباد و خیابان امام خمینی(ره) خطور نکند که هر روز در مسیر عبور از مقابل مجموعه ثبت احوال از کنار چه گنجینه ارزشمند تاریخی گذر میکنند.
-
اهالی از تاریخچه شکلگیری محله راهآهن میگویند
محلهای که با سوت قطار جان گرفت
صدای یخفروشهای قدیمی که با قاطر و الاغ در خیابان «یخچال» (زمانزاده سابق) یخ بار میکردند و با شعر و ترانه آهنگین میخواندند: «یخ بلوری دارم» هنوز هم در خاطر کوچهپسکوچههای محله «راهآهن» ماندگار است.
-
چگونه مفاخر در سرای چشمنواز وزیر مظفرالدین شاه جا خوش کردند؟
از هر کسی سراغ خانه «امیربهادر» را میگیریم نشانیاش را نمیداند. هیچکس این اطراف نمیداند هممحلهای اصل و نسبدار منطقه ما چه کسی بوده و چه کرده است؟ تا اینکه میرسیم به پل امیربهادر!
-
پنجرهای رو به امید در کوچههای مهربانی | راز جام چهلکلید در سقاخانهها
میله آهنین سقا پر است از پارچههای سبز رنگی که دنبالهشان در هوا میرقصد. اینجا سقاخانه است؛ پنجرهای کوچک بر سر گذرگاه یکی از کوچههای محلهمان. کوچک اما با صفاست.