او فیلم خود را براساس قصه فیلم‌نامه سعید نعمت‌الله ساخته و بازیگرانی مثل شهاب حسینی، گلچهره سجادیه، بهناز جعفری، افشین سنگ‌چاپ و نورا هاشمی در آن ایفای نقش کرده‌اند. قصه فیلم درباره زندگی دو جوان است که در سال‌های اول زندگی مشترک خود با مسائل و مشکلاتی روبه‌رو می‌شوند. آشنایی آنها با یک زن غریبه میان‌سال، زندگی آنها را وارد مرجله تازه‌ای می‌کند. اسعدی در گفت‌وگو با دوچرخه درباره اولین ساخته سینمایی خود صحبت می‌کند.
- از فیلمی که ساخته‌اید احساس رضایت می کنید؟
تا حد زیادی بله.فکر می‌کنم آنچه که می‌خواستم بسازم را ساخته‌ام. بخش مهمی از آنچه که در ذهن داشتم، روی نوار فیلم‌برداری ضبط شد. از روز اول هم می‌دانستم که هنگام ساخت آن نمی‌توانم به صد‌درصد چیزهایی که می خواهم برسم. ساخت فیلم سینمایی مشکلات و مسائل خاص خودش را دارد و شما هیچ‌وقت نمی‌توانید دقیقاً به آن چیزهایی که می‌خواهید برسید. برای من همین فیلمی که آماده نمایش شده کافی است و امیدوارم در کارهای بعدی‌ام بتوانم به خواسته‌های بیشتری دست پیدا کنم.
- چرا برای کار اول به سراغ یک درام اجتماعی رفتید؟
این جور قصه‌ها را دوست دارم و درعین حال احساس‌می‌کنم می تواند با مخاطب هم ارتباط خوبی برقرار کند. به نظرم سینما در کنار جنبه سرگرمی که دارد، وظایفی هم دارد و باید به بیان مسائل و اتفاقاتی بپردازد که در محیط پیرامون ما رخ می‌دهد. البته این به معنی آن نیست که سینمای سرگرم کننده را دوست ندارم و یا نمی‌خواهم فیلمی در این مایه‌ها بسازم.
اسعدی، پشت صحنه فیلم
صحنه ای از «حوال اتوبان»/ عکس ها: حمزه اولیا زاده
- با توجه به نام فیلم، آن را یک کار جاده‌ای ارزیابی می‌کنید؟
خیر. مشخصه‌های یک فیلم جاده‌ای را ندارد. ترجیح می‌دهم حوالی اتوبان را در داخل نوع(ژانر) خاصی قرار ندهم.
- چند تا از بازیگران مطرح سینما در نقش‌های اصلی فیلم بازی کرده‌اند، کار با آنها چگونه بود؟
خیلی خوب بود. اول از همه این را بگویم که خیلی خوشحالم که توانستم در اولین فیلمم از وجود چنین هنرمندانی استفاده کنم. کار با آنها چندان سخت نبود، چون کارشان را خیلی خوب بلد بودند. نیاز چندانی نبود که بخواهم به آنها بگویم چه‌کار کنند یا نکنند. در حقیقت این فیلم برای خود من هم مثل یک کلاس درس بود و چیزهای زیادی از آنها یاد گرفتم.
- برخورد منتقدان با فیلم را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
خیلی خوشحالم که بسیاری از آنان فیلم را پسندیدند. این مسئله به من ارامش خاطر داد و باعث شد تا فکر کنم کار خودم را درست انجام داده‌ام.
- برای کارهای بعدی نمی‌خواهید سراغ سینمای کودک و نوجوان بروید؟
اتفاقاً سینمای کودک و نوجوان، سینمای مورد علاقه‌ام است. من با فیلم‌های این نوع(ژانر) سینمایی بزرگ شده‌ام. یکی دو طرح خوب هم دارم که درباره بچه‌ها و مسائل و مشکلات آنهاست. امیدوارم شرایط تولید آنها فراهم شود تا بتوانم کاری برای کودکان و نوجوانان داشته باشم؛ هرچند که طی این سال‌ها، کمتر فیلمی برای بچه‌ها تهیه و تولید شده است.
