این حمله بیش از 40کشته و ده‌ها مجروح برجای گذاشت و روسیه را در بهت فرو برد. جنت عبدالرحمانوف از گروه زنانی است که در روسیه به آنها بیوه سیاه پوش گفته می‌شود.
تصویری که از جنت انتشار یافته دختری جوان با چهره کودکانه را نشان می‌دهد که اسلحه به دست در کنار همسرش اومالات مگمدوف، یکی از شورشیان داغستان دیده می‌شود.
شوهر وی در اواخر سال گذشته در حمله نیروهای امنیتی روسیه کشته شد و جنت برای انتقام از مرگ او در متروی مسکو خود و ده‌ها انسان دیگر را کشت.
شبکه خبری بی‌بی‌سی در گزارشی در این باره می‌نویسد، از سال۲۰۰۲ میلادی که زنان چچنی دست به حملات انتحاری در روسیه زدند، نام بیوه‌های سیاه پوش یادآور مرگ است.
در آن سال در بین یک گروه 30نفره مهاجم، 18زن بودند که پوشش بلند سیاه به تن داشتند و کمربند انفجاری به‌خود بسته بودند.
این زنان مدت 3 روز به همراه شبه نظامیان چچنی مراقبت از 800گروگان را به‌عهده داشتند و خود را بیوه شورشیانی می‌خواندند که شوهرانشان به دست نیروهای امنیتی روسیه کشته شده‌اند.پس از این واقعه بود که لقب بیوه‌های سیاه‌پوش در رسانه‌های روسیه و دیگر نقاط جهان در وصف زنان انتقام‌جوی چچنی به کار می‌رود.
تا‌کنون ۲۴زن چچنی که به‌طور متوسط از 15 تا 37سال سن داشتند به حملات انتحاری دست زده‌اند. مرگبارترین این حملات در 2هواپیمای مسافربری در سال۲۰۰۴ روی داد که 90کشته برجای گذاشت. اما چه عواملی موجب شده است که این زنان جوان دست به چنین کاری بزنند؟
آنا پولیتکووسکایا، روزنامه‌نگار سرشناس روس و از منتقدان سرسخت سیاست روسیه در چچن تحقیقات زیادی درمورد قتل، تجاوز جنسی و ناپدید شدن شهروندان چچنی در عملیات نیروهای امنیتی روسیه انجام داده است. او بعد از افشاگری‌هایش در سال۲۰۰۶ به قتل رسید.
در یکی از مقالات که توسط این روزنامه‌نگار نوشته شده، آمده است: بعد از دیدار و مصاحبه با ده‌ها زن چچنی اکثر زنانی که برای عملیات انتحاری ابراز آمادگی می‌کردند انگیزه خود را انتقام‌جویی از کشته شدن همسر، فرزند، برادر و پدر خود به دست نیروهای روسیه بیان می‌کردند، چرا که مصائب جنگ و ازدست‌دادن عزیزان، آنها را چنان ناامید کرده بود که ادامه زندگی برایشان ممکن نبود.
یکی از این زنان یک سال بعد از آنکه شوهرش توسط یکی از فرماندهان روس ربوده و کشته شد، جلوی این فرمانده را در خیابان گرفت و گفت مرا به یاد می‌آوری؟ آنگاه بمب کمری خود را منفجر کرد.
بسیاری از مردم چچن حملات انتحاری را محکوم می‌کنند و می‌گویند که بیش از یک دهه جنگ، صدها هزار کشته و آواره برجای گذاشته است. آنها از جنگ بیزار و خسته‌اند. ناظران می‌گویند عده کمی از چچنی‌ها دست به اعمال خشونت بار می‌زنند و حملات انتحاری زنان با فرهنگ چچن و دیگر مناطق قفقاز شمالی که مادر و همسر بودن را والاترین نقش زن می‌داند، بیگانه است.
