چهارشنبه ۱ اردیبهشت ۱۳۸۹ - ۱۸:۱۸
۰ نفر

از وقتی اتوبوس‌های دوکابینه شرکت واحد مجهز به سامانه اعلام ایستگاه شده‌اند دیگر لازم نیست برای دیدن مسیر و جا نماندن از ایستگاه مورد نظر روی پنجه‌ها بلند شویم

و از بالای سر بقیه به بیرون سرک بکشیم. تمام امکانات جذاب این اتوبوس‌ها در حالی مورد استقبال مسافران قرار گرفته که برخی همچنان از ارائه بلیت یا کشیدن کارت خودداری می‌کنند. با اینکه راننده‌های شرکت واحد هیچگاه در این مورد به مسافران سختگیری نمی‌کنند اما تامین نشدن برخی یارانه‌های این بخش توسط دولت، هر وجدان آگاهی را وادار می‌کند تا در تامین بخشی از هزینه‌ها‌ی ناوگان اتوبوسرانی کمک اداره‌کنندگان این خدمات باشیم.

فقط نگاهی به اتوبوس‌های خصوصی و مقایسه امکانات و حتی ظاهر آنها با اتوبوس‌‌های بلیتی گویای این واقعیت است که باید قدردان تخصیص امکانات شهرداری به اتوبوس‌های بلیتی باشیم. البته چنانچه نظارت‌ بیشتری نیز روی عملکرد دارندگان اتوبوس‌های بخش خصوصی اعمال شود مسافران از این بخش‌ نیز بیشتر احساس رضایت می‌کنند.

میوه جاده‌ای

قیمت‌های گران درج شده روی اتیکت برخی میوه‌ها باعث می‌شود تعدادی از راننده‌ها در کنار خیابان و حتی بزرگراه‌ها ترمز کنند و به حاشیه بیایند. این کار آنها به خاطر دیدن فروشنده‌هایی است که صبح تا شب مثل برف‌پاک‌کن مقوایی را که قیمت‌های ارزان میوه‌هاشان روی آن نوشته شده، تکان می‌دهند.

این درحالی است که گاهی این ارزانی برای راننده‌ها، سرنشینان و حتی سرنشینان خودرو‌های عبوری گران تمام می‌شود. بی‌خود نیست که توقف در بزرگراه‌ها به غیر از موارد اضطراری ممنوع است.

جالب اینجاست که این اواخر فروشنده‌‌ها به جای فروشندگی با وانت و غیره گوشه‌ای از خیابان را به اشغال درآورده و همانجا بساط می‌کنند. این نوع فروشندگی به جز سنگین شدن ترافیک هیچ نتیجه‌ای ندارد و به نظر شهروندان باید با آن برخورد لازم صورت گیرد. البته تا آن زمان می‌توان از خرید میوه‌های ارزان آنها خودداری کرد.

کفش قلاب

در برخی کوچه‌های شهر بازی سنگ قلاب جای خود را به بازی کفش قلاب داده است و همان طور که در تصویر مشاهده می‌کنید افرادی که دوست دارند از خود یادگاری به جای گذارند و از احساس مسئولیت نیز بویی نبرده‌اند کفش‌هاشان را به سمت‌ سیم‌های برق پرتاب می‌کنند.

حاصل این حرکت نیز جدای از زشت شدن منظره کوچه این است که فردی که برای پایین آوردن آن می‌آید با خطر برق‌گرفتگی روبه‌رو می‌شود. البته ماجرای این یادگاری گذاشتن به اینجا ختم نمی‌شود و برای نمونه برخی علاقه‌ خاصی دارند با چاقو و غیره به جان پوست درخت بیفتد و با یک حرکت نخ‌نما اسم و تاریخ حک کنند.

برخی دیگر نیز هر جا سیمان خیسی ببینند با کفش جای پا روی آن می‌گذارند. به هر حال به نظر می‌رسد دوره این حرکات گذشته و برای جلب توجه و فرار از روزمرگی باید به کار‌های مفید‌تری دست زد.

پاسخ به «پارکینگ موتورسیکلت»

در پاسخ به مطلب «پارکینگ موتورسیکلت» که در شماره دیروز چاپ شده بود برخی موتورسواران نظراتی داشتند که برخی از آنها را در زیر می‌آوریم. به گفته آنها در طول سال های اخیر برای سهولت تردد و ایمنی موتور سیکلت‌ها در سطح شهر تسهیلاتی ایجاد شده است اما این میزان همچنان کفاف تعداد موتور‌های سطح شهر را نمی‌دهد.

برای نمونه با وجود توقیف و جریمه موتورسواران، چنانچه به بانک یا بیمارستان و غیره مراجعه داشته باشی متوجه می‌شوی که در خیابان برای پارک موتور سیکلت جای‌کافی وجود ندارد.

کد خبر 105692

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز