اما برادر دوقلوی به همچسبیدهاش، امجد، دست و پا می زند- و این وضعیت کار را برای متخصصان بیهوشی سخت میکند.
به گزارش خبرگزاری فرانسه پزشکان این نوزادان را که از شکم به هم چسبیدهاند، برای یک عمل جراحی توانفرسا آماده میکنند و آنها - و والدین نگران اردنی نوزادان - امیدوارند که بتوانند این دوقلوها را هر کدام مجموعهای کامل از اندامهای بدنی سالم را دارند، زنده از هم جدا کنند.
گروه 25 نفره جراحان سعودی را وزیر بهداشت این کشور، عبدالله ربیعه رهبری میکند.
متخصصان بیش از 7 ساعت را صرف این عمل جراحی کردند، عملی که مقدار زیاد زمان و پول صرف آن می شود - اما آنها آن را به رایگان انجام میدهند.
پنج ساعت پس از شروع عمل، در حالیکه جناغ مشترک دو نوزاد بریده شده است و کبد مشترک آنها نصف شده است، ربیعه دستور انجام مرحله نهایی را میدهد. او با اسکالپلهای برقی، آخرین بخش پوست شکم و بافتهای اطراف آن را که امجد را به محمد متصل میکند، میبرد.
گروه جراحی به سرعت دو نوزاد را از هم جدا میکنند، زخمهای باز آنها ار پانسمان میکنند و آنها را روی دو میز جداگانه میگذارند تا این زخمها بخیه شوند."
ربیعه با آرامش اعلام میکند: "عمل تمام است، دو نوزاد در تختهای جداگانه هستند، و وضع آنها پایدار است."
والدین پسرها، یوسف و حیام، آشکارا اشک میریختند، اما پس از اینکه بیشتر عمل را از صفحههای نمایش بیرون اتاق عمل در شهر پزشکی ملک عبدالعزیز در حاشیه ریاض تماشا کردند، توانستند لبخندی از سر راحتی بزنند.
حیام گفت: "خیلی نگران بودم. به خصوص وقتی داشتند کبد را از هم میبریدند."
یوسف طائم، که پدر سه دختر و یک پسر است و در شهر الزرقا در شمال شرق امان، پایتخت اردن، یک مغازه بقالی دارد، گفت هنگامی که همسرش دوقلوهای به همچسبیده را به دنیا آورد، شوکه شد.
دکتر ربیعه که تا به حال بیش از نیم دوجین عمل موفقیتآمیز روی دوقلوهای به همچسبیده انجام داده است، برای خود و کشورش در این زمینه معروفیتی ایجاد کرده است.
او که اولین عمل جراحی برای جداسازی دوقلوهای به همچسبیده را 20 سال پیش انجام داد، به یاد میآورد که با چه مورد مشکلی روبرو بود: "آمادگی برای عمل ماهها به طول انجامید و ما اطمینان کاملی در مورد نتیجه عمل نداشتیم."
او میگوید: "خوشبختانه عمل جداسازی موفقیتآمیز بود."
از آن هنگام به بعد بیمارستان ملک عبدالعزیز و عربستان سعودی، با حمایت قوی شخصی که ملک عبدالله از آن انجام میدهد، به خاطر انجام عملهای جداسازی دوقلوهای به همچسبیده در دنیا شهرت جهانی پیدا کردهاست.
محمد النمشان، یکی از جراحان این گروه میگوید دوقلوهای به همچسبیده امروزه کمتر دیده میشوند.
آزمایشهای دوران بارداری و ختم حاملگی در کشورهای توسعهیافته میزان وقوع دوقلوهای به هم چسبیده را به شدت کاهش داده است، اما در کشورهای فقیرتر به طور میانگین یک مورد دوقلوی به هم چسبیده در هر 50000 تولد زنده رخ میدهد.
به گفته نمشان از این تعداد حدود نیمی از آنها چند روز یا چندهفته اول را دوام میآورند، و تنها نیمی از نوزادان باقیمانده قابل جدا شدن هستند.
بیمارستان ملک عبدالعزیز در مجموع 60 مورد دوقلوی به هم چسبیده را دریافت کرده است.
23 مورد آنها، مانند دوقلوهای فلسطینی ریتاج و ریتال ابوعاصی که ماه قبل به این بیمارستان آمدند، نقائص اندامی عمدهای دارند، یا جدا کردن آنها اندامهای آنها غیرممکن است، و بنابراین بعد از عمل جدا کردن زنده نمیمانند.
اما این بیمارستان تا به حال 27 مورد موفقیتآمیز جدا کردن دوقلوهای به هم چسبیده داشته است، که 22 مورد آن از سال 2003 به بعد بوده است، و شامل دوقلوهای از خاورمیانه، مالزی، فیلیپین،لهستان، کامرون و جاهای دیگر میشود.
دوقلوهای طائم یکی از آسانترین مواردی بود که در این مرکز از هم جدا شدند. این پسرها در هنگام تولد کاملا سالم بودند، و روی هم چهار کیلوگرم وزن داشتند،و پیش از عمل تنها لازم بود وزن آنها دوبرابر شود.
آنها از جناغ به پایین تا درست بالای ناف به هم متصل بودند، و کبد و احتمالا بخشی از روده مشترک بودند. که در حین عمل مشخص شد رودههای آن هم جداست.
این عمل با گذاشتن لکههای رنگی روی پیشانی پسرها آغاز شد، یک نقطه قرمز و یک نقطه سفید، تا معلوم باشد کدام دکتر و کدام پرستار با کدام یک از نوزادان کار میکند.
پس از دو ساعت کارهای مقدماتی، برای بیهوش کردن و اتصال کاتترها و دستگاههای ناظر علائم حیاتی، کلاههای جراحی کوچک روی سر نوزادان گذاشته شد، و دکتر ربیعه و گروهش عمل را شروع کردند.
یوسف، پدر نوزادان، بر روی یک صفحه بزرگ در حالیکه پزشکان درحالیکه عمل روی پسرانش بودند، آنها را تماشا میکرد. او میگوید: "حقیقتش را بخواهید، ترسیده بودم."
در انتهای عمل، یوسف گفت هنوز مطمئن نیست که بتواند آن دو را از هم تشخیص دهد.
حیام، مادر بچهها، گفت: "در نگاه اول، این که آنها از هم جدا هستند، عجیب به نظر میرسید."
اما افزود که به سرعت فهمید که وضع بچهها خوب است.
او گفت: "الحمدلله."