به گزارش آسوشیتدپرس بر اساس این بررسی که حدود 8000 جراح در آن شرکت داشتند، ترس از از دست دادن شغل در اکراه جراحان برای دریافت درمان‌های بهداشت روانی دخیل است.
حدود 6 درصد از این جراحان گزارش کردند که اخیرا افکار خودکشی داشته‌اند؛ در میان جراحانی که اخیرا مرتکب یک خطای پزشکی عمده شده بودند، این میزان به 16 درصد می‌رسید، هر چند مشخص نبود آیا این خطای پزشکی دلیل اصلی این گرایش بیشتر به خودکشی است یا نه.
تنها حدود یک چهارم جراحانی که افکار خودکش داشتند، گفتند به متخصص بهداشت روانی مراجعه کرده‌اند. در مقابل سایر بررسی‌ها نشان داده‌اند در جمعیت عادی حدود 3 درصد افراد افکار خودکشی دارند و 44 درصد آنها به دنبال درمان روانپزشکی می‌روند.
دکتر تیت شانافلت از مایو کلینیک، سرپرست این بررسی گفت: "جراحان نگرانی زیادی در مورد اثرات احتمالی درمان بیماری روانی بر جواز طبابت‌شان داشتند" و بسیاری از آنها پذیرفتند که با داروهای ضدافسردگی خوددرمانی کرده‌اند.
یک پزشک اهل آرکانزاس، رابرت لمبرگ 63 ساله کفت گوشزدهای دوستان نزدیکش نهایتا او را واداشت چند سال پیش به خاطر افسردگی و افکار خودکشی به دنبال درمان برود. گرچه او از لغو شدن جواز طبابت و انگ خوردن هراس داشت، هیچکدام از این وقایع رخ نداند و روان‌درمانی به او کمک زیادی کرد.
60 تا 80 ساعت کار در یک مطب شلوغ جراحی پلاستیک در شهر لیتل راک در آرکانزاس در افسردگی او نقش داشت، اما لمبرگ می‌گوید مراقب بود دچار خطای پزشکی نشود.
او می‌گوید: "جراحان می‌آموزند که بیمار در مسئولیت آنهاست، و اگر اشتباهی پیش بیاید، جراحانی که من می‌شناسم موضوع را کاملا شخصی برداشت می کنند."
لمبرگ اکنون در بخش مراقبت‌های تسکینی کار می‌کند و به تخفیف رنج بیماران در حال مرگ کمک می‌کند.
جراحان در این بررسی در مورد افکار خودکشی در طول سال گذشته مورد سوال قرار گرفته بودند. سوالی در مورد اقدام به خودکشی نشده بود، اما این پژوهشگران می‌گویند تا 50 درصد افرادی که افکار خودکشی دارند، به خودکشی هم اقدام می‌کنند.
این پژوهش به دلایلی اختصاصی گرایش به خودکشی در میان این جراحان نپرداخته است، اما قویا حاکی از آن است افسردگی، خستگی مفرط شغلی و خطاهای پزشکی عوامل دخیل در این بروز افکار خودکشی در میان این پزشکان است. به میزان کمتر مجرد، مطلقه بودن یا نداشتن فرزند نیز با افکار خودکشی ارتباط داشت. سایر عوامل نیز ممکن است در خطر بروز افکار خودکشی نقش داشته باشند.
نتایج به دست آمده از همین نظرخواهی که پیش از این منتشر شده بود،نشان داد که 9 درصد جراحان مورد بررسی گفته‌اند اخیرا دچار یک خطای پزشکی عمده شده‌اند.
در مجموع جراحان مورد بررسی به طور میانگین 60 ساعت در هفته کار می‌کردند، 40 درصد آنها احساس خستگی مفرط شغلی داشتند، و 30 درصد آنها علائم افسردگی را نشان می‌دادند. اغلب این افراد گفته بودند که کارشان زمان زیادی برای زندگی شخصی و خانوادگی‌شان باقی نمی‌گذارد.
معدودی از افرادی که کمتر از 40 ساعت در هفته کار می‌کردند، افکار خودکشی داشتند.
کلی مک‌‌کوی و سالی کارتی،که هر دو در دانشکده پزشکی دانشگاه پیتسبورگ جراح هستند، در مقاله‌ای تفسیری بر این پژوهش می‌نویسند،این موضوعات اغلب نادیده گرفته می‌شوند.
به گفته آنها جراحان برای مدت طولانی، در ساعت نامنظم و در محیط‌هایی کار می‌کنند که از خودگذشتگی را تقدیر می‌کنند و به سرسختی و مقاومت بها می‌دهند، و گرایش دارند هر نقصی را به عنوان شکست و ناکامی تفسیر کنند.
این نظرخواهی تنها در میان جراحان انجام شده است، بنابراین مشخص نمی‌کند آیا جراحان نسبت به سایر پزشکان میزان بالاتری از گرایش به خودکشی دارند یا نه.
نتایج این بررسی در نسخه آنلاین جوررنال Archives of Surgery منتشر شده است.
