آخرین خبر رسمی اعلامشده حاکی از بدهی 19هزار و 300میلیارد تومانی دولت به این سازمان میدهد. پیش از این و در آبانماه پارسال این عدد 17هزار میلیارد تومان بود که به این ترتیب در یک بازهزمانی 6 ماهه 2هزارو 300میلیارد تومان بر بدهی دولت به سازمان تأمین اجتماعی افزوده شدهاست.
برنامه چهارم توسعه دولت را موظف کردهبود تا تمامی بدهیاش به سازمانهای بیمهگر را تا پایان این برنامه بپردازد. پارسال آخرین سال اجرای برنامه چهارم بود اما آنچه از تلاش برای پرداخت بدهی برجای ماند ارقام سربهفلک کشیدهای است که دولت را بیش از پیش بدهکار اعلام میکند.
رئیسجمهوری اعلام کرده که تمامی بدهی دولت به سازمان تأمین اجتماعی را تا پایان دولت دهم پرداخت خواهد کرد؛ یعنی تمامی این 19هزار و 300میلیارد تومان را دولت حداکثر تا سال1391 خواهد پرداخت و در یک بازه زمانی 3ساله این مبلغ به این سازمان بیمهگر پرداخت میشود.
سیر صعودی
دولت همیشه به سازمان تأمین اجتماعی بدهکار است؛ این قصه امروز و امسال نیست. 2سال پیش در سال1387 حسینعلی ضیایی، مدیر وقت سازمان میزان این بدهی را 10هزار میلیارد تومان اعلام کرد که دولت در طول سال تنها 280میلیارد تومان از این بدهی را پرداخت کردهبود.
در مدت کوتاهی پس از آن عدد 14هزار میلیارد اعلام شد و پس از آن رقم 17هزار میلیارد تومانی از سوی ولیالله داوودی، یکی از اعضای شورایعالی رفاه و تأمین اجتماعی منتشر شد.
همان سال ضیایی اعلام کرد که سازمان، متقاضی ایجاد یک ردیف خاص در قانون بودجه برای پرداخت بدهیهای دولت به سازمان تأمین اجتماعی است اما به این خواسته اعتنایی نشد و عمر مدیریت ضیایی با روی کار آمدن ذبیحی در شب سالنوی 1388 به پایان رسید.
علی ذبیحی در دومین نشست خبریاش در اسفند ماه پارسال رقم 19میلیارد تومان را اعلام کرد اما برخلاف آنچه انتظار میرفت از توافق انجامشده میان دولت و سازمان برای پرداخت بدهی خبری نداد.
رقم بدهی دولت به سازمان تأمین اجتماعی با گذشت زمان رشد میکند، برنامه چهارم توسعه هم که دولت را موظف به پرداخت بدهی میکرد عمرش به سر رسید و سازمان تأمین اجتماعی به گفته مسئولینش با مشکلات جدی مالی روبهرو خواهد شد اما عدد بدهی همچنان لگام گسیخته پیش میراند.
امسال
اگر بدهی 19هزار میلیاردی را به 3سال باقیمانده عمر دولت تقسیم کنیم و با فرض اینکه رقم بیشتر نشود میبایست هر سال بیش از 6 هزار میلیارد تومان به سازمان تأمین اجتماعی پرداخت شود.
بهنظر میرسد در این شرایط دولت برنامه منسجمی برای این پرداختها در نظر گرفته باشد چرا که با توجه به وعدهای که رئیسجمهوری داده فرصت زیادی برای اجرایش نمانده است.
ثابتماندن رقم این بدهی در شرایطی به واقعیت خواهد پیوست که از این پس دولت در صورتی که بخواهد گروه جدیدی را به کسوت بیمه تأمین اجتماعی درآورد پیشاپیش بودجهای برای آن درنظر بگیرد تا سازمان تأمین اجتماعی زیر بار تعهد مالی نرود و همچنین اگر 3درصد سهم خود را به روز بپردازد؛ در این صورت رقم 19میلیارد و 300میلیون تومانی بدهی افزایش نخواهد داشت و درصورت پرداخت بدهی از سوی دولت عدد بدهی سیر نزولی خواهد داشت که خود رخداد بیسابقهای در طول دهههای اخیر است.
در غیر این صورت بدهی دولت به تأمین اجتماعی تا پایان سال به بیش از 23هزار میلیارد تومان می رسد که این نیز رقمی بیسابقه در بدهیهای دولت به این سازمان خواهد بود.
امنیت خاطر بیمه شدگان
درصورت پرداخت بدهی دولت به سازمان تأمین اجتماعی این سازمان خواهد توانست از بحران مالی بیرون بیاید و بخشی از مشکلاتش را بهراحتی پشت سر بگذارد. از سوی دیگر بیمهشدگان نیز که صاحبان اصلی تأمین اجتماعیاند با خاطری آسودهتر حق بیمهشان را پرداخت خواهند کرد.
در این شرایط بهنظر میرسد سازمان تأمین اجتماعی وارد دور جدیدی از حیات خود خواهد شد و مدیران آن میتوانند با رهایی از بند بدهی شرایط بهتری را برای بیمه شدگان تدارک ببینند.