به گزارش ایرنا به نقل از رویترز، این پروژه که بررسی روی ارتباطات موبایل نام دارد مهمترین و گستردهترین تحقیقاتی خواهد بود که بیش از 250 هزار نفر بین 18 تا 69سال در کشورهای انگلیس، فنلاند، هلند، سوئد در آن شرکت میکنند.
پل الیوت که سرپرستی این تحقیقات را در کالج امپریال لندن بهعهده دارد، گفت: تحقیقات گذشته درباره خطرات تلفنهای همراه روی سلامت قابل اطمینان هستند اما تنها حدود 10 سال به طول انجامیدهاند.
وی افزود: این درحالی است که بسیاری از تومورها برای بروز پیدا کردن به زمان بیشتری نیاز دارند و با توجه به اینکه تلفنهای همراه دستگاههای تقریبا جدیدی به شمار میروند، برای تأیید این اثرات به زمان بیشتری نیاز است.
این محقق بیان داشت: هنوز مشخص نیست که اثرات تلفنهای همراه دقیقا برای کاربران کنونی و نسلهای آینده چه خواهد بود. بنابراین تحقیقات ما استفاده طولانی مدت از این ابزارها را در دورههای 10، 20 و 30ساله بررسی خواهد کرد. این مدت زمان برای توسعه بیماریهایی از قبیل انواع تومورها و بیماریهای نورولوژیکی کافی خواهد بود.
سازمان بهداشت جهانی، انجمن سرطان آمریکا و مؤسسات ملی بهداشت معتقدند تحقیقاتی که درباره عوارض جانبی استفاده از تلفنهای همراه انجام شدهاند برای نتیجهگیری کلی کافی نیستند.
اثرات امواج تلفن همراه بر سلامت انسان
نگرانیها در باره اثرات امواج تلفن همراه بر سلامت انسان با رشد بیش از حد تعداد دارندگان تلفنهای همراه بیشتر شدهاست. این نگرانیها ناشی از امواج الکترو مغناطیسی در مقیاس مایکروویو هستند که این تلفنها ساطع میکنند.
مقداری از امواج رادیویی که توسط گوشیهای تلفن همراه ساطع میشوند جذب بدن انسان خواهند شد. مثلا امواج رادیویی که توسط گوشیهای جی اسام ساطع میشوند، میتوانند تا ۲ وات قدرت داشته باشند.
یکی از آثار تشعشعات مایکروویو اثرات گرمایش است که در آن هر جسم عایق (مانند بافت موجود زنده) توسط حرکت مولکولهای قطبی که در میدان الکترومغناطیسی قرار دارند گرم میشود. وقتی که فردی از گوشی همراه استفاده میکند، بیشتر اثرات گرمایشی در اطراف سر او بهوجود میآید و باعث میشود دمای سر حدود کسری از درجه افزایش پیدا کند.
در این هنگام، جریان انتقال خون مغز قادر است با بیشتر کردن جریان خون در آن قسمت گرما را به جاهای دیگر منتشر کند. اما قرنیه چشم این سامانه تعدیلسازی دما را ندارد و آزمایش تابش ۲ الی ۳ ساعته در چشمهای خرگوشها باعث بهوجود آمدن آب مروارید در آنها شده است. البته آبمرواریدهای زود هنگام به خاطر استفاده از گوشی همراه نیست، چون برونداد امواج گوشیهای همراه پایینتر است.
تحقیقات انجام شده
در یک پژوهش گسترده بینالمللی که در اواخر سال2009 صورت گرفت معلوم شد که استفاده طولانی مدت از تلفن همراه میتواند با بروز برخی از سرطانها ارتباط داشته باشد.
در این پژوهش ۲۰ میلیون پوندی که طی یک دهه از سوی سازمان جهانی بهداشت انجام گرفت، محققان دریافتند کاربرانی که زیاد از تلفن همراه استفاده میکنند در سالهای پیری و سالخوردگی بیشتر در معرض ابتلا به تومورهای مغزی قرار میگیرند.
این تحقیقات همچنین نشان داده، افرادی که به میزان بیشتری از تلفن همراه استفاده میکنند دچار سردرد یا دردهایی در ناحیه آرواره، گردن، بازو و شانهها میشوند.
دانشمندان درباره خطرات تلفنهای همراه بهویژه برای کودکان کمتر از ۱۲سال هشدار دادند؛ زیرا در حالی که امواج الکترومغناطیسی در حدود 2اینچ در مغز بزرگسالان نفوذ میکند تا حدود وسط مغز یک کودک ۱۰ساله نفوذ خواهد کرد و کاملا از مغز یک کودک 5ساله میگذرد، از اینرو مغز کودکان که هنوز در حال رشد است از همه آسیبپذیرتر است.
به گفته دکتر رمضانعلی صادقزاده معاون صنایع پیشرفته سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران، قدرت تشعشعات گوشیهای موبایل 2 وات است، از اینرو توصیه میشود که کاربران از هندزفری استفاده کنند و یا گوشیهای خود را در هنگام مکالمه با فاصلهای از گوش قرار دهند. تشعشات گوشیهای موبایل بهدلیل اینکه مانند فرکانس ماکروویو است، زمانی که در مجاورت بدن قرار میگیرد ایجاد حرارت اضافی در سلولها میکند.
آنتنهای موبایل
تشعشعات آنتنهای موبایل (BTS) از گوشیهای موبایل قویتر است. بهدلیل اثرات مخربی که این آنتنها بر بدن موجودات زنده دارد از اینرو باید روی بامها نصب شود تا از تأثیرات آن کاسته شود.
علاوه بر اینها باید براساس استانداردهای موجود بهگونهای نصب و راهاندازی شود که حدود تشعشعات آنها منطبق بر استانداردها باشد. در برخی موارد برای اینکه آنتنها مناطق بیشتری را تحت پوشش خود درآورد، محدوده تشعشعات آن بیشتر میشود که این امر علاوه بر اینکه در کیفیت آنتندهی مناطق مجاور اختلال ایجاد میکند باعث ایجاد اثرات منفی بر بدن میشود.
اخیرا دکترمعصومه ابتکار، رئیس کمیسیون محیطزیست شورای اسلامی شهر تهران گفته است که بسیاری از آنتنهای موبایل که روی سقف خانههای مسکونی نصب شدهاند با فاصله بسیار کمی داخل بافت شهری قرار دارند که اثرات مخربی برای سلامت شهروندان به همراه دارد.