سیگارکشیدن در میان کودکان و نوجوانان در اندونزی رو به افزایش است

 این کودک نوپای سیگاری را خبرنگاری دید که اخیرا به دیدار خانه او در دهکده ماهیگیری موسی بانیواسین، در ایالت جنوبی سوماترای اندونزی رفته بود.

محمد ریزال، پدر کودک، شانه بالا می‌اندازد و می‌گوید: "من نگران سلامت بچه‌ام نیستم. او سالم به نظر می‌‌رسد. وقتی به او سیگار نمی‌دهم کج‌خلقی می‌کند. به سیگارمعتاد شده است."

به گزارش آسوشیتدپرس سیگاری بودن آردی 2 ساله،  نهایت طیف گرایشی نگران‌‌کننده در اندونزی است. داده‌های به دست آماده از سازمان مرکزی آمار این کشور نشان می‌دهد که 25 درصد کودکان 3 تا 15 ساله اندونزیایی سیگار را امتحان کرده‌اند، و 3.2 درصد آنها سیگاری‌های فعال هستند.

به گزارش این سازمان درصد کودکان 5 تا 9 ساله اندونزیایی که سیگار می‌کشند، از 0.4 درصد در سال 2001 به 2.8 درصد در سال 2004 افزایش یافت.

 ویدئویی از یک پسر 4 ساله اندونزیایی که حلقه‌های دود سیگار را به هوا می‌فرستاد و برای مدت کوتاهی در ماه مارس روی یوتیوب قرار گرفت، پیش از حذف شدن این سایت، باعث موجی از خشم در این کشور شد.

 طرفداران حقوق کودکان همچنین از آسیب به سلامت کودکان ناشی از استنشاق دود سیگار محیطی، و از فشار فزاینده بر کودکان و نوجوانان برای سیگار کشیدن در کشوری سخن می‌گویند که یک سوم جمعیت آن سیگار می‌‌‌کشند و یک نخ سیگار را به قیمت چند سنت می‌شود خرید.

ستو مولایادی، رئیس کمیسیون حفاطت کودکان اندونزی افزایش تبلیغات تهاجمی و والدین سیگاری را مسئول این وضعیت می‌داند. او گفت: "برای حفاظت از کودکان و استنشاق دود سیگار محیطی باید فورا قانونی در این کشور وضع شود."

 یک قانون بهداشتی که در سال 2009 تصویب شد به طور رسمی می‌پذیرد که سیگار کشیدن اعتیادآور است، و یک اتحاد ضدسیگار در کشور در حال فعالیت برای وضع محدودیت‌های شدیدتر بر سیگار کشیدن در مکان‌های عمومی، منع تبلیغات سیگار و هشدارهای بهداشتی بزرگتر بر روی بسته‌های سیگار است.

اما یک لایحه کنترل دخانیات به علت مخالفت صنعت دخانیات معوق مانده است. بر مبنای این لایحه تبلیغات و اسپانسرشدن برای سیگار را ممنوع می‌شد، از سیگار کشیدن در مکان‌های عمومی می‌شد و به بسته‌های سیگار تصاویر هشداردهنده اضافه می‌گردید.

 بنی واهیودی، یک مقام ارشد در وزارت صنایع اندونزی گفت دولت این کشور طرحی را شروع کرده است تا شمار سیگاری‌های این کشور را کاهش دهد، و از جمله تولید سالانه سیگار را از 245 میلیارد نخ سیگار در سال 2009 به 240 میلیارد نخ سیگار در امسال پایین بیاورد.

 توباگوس هاریو کاربیانتو، عضو کمیسیون ملی کنترل دخانیات، گفت اندونزی باید به شرایط اجتماعی که به سیگارکشیدن منجر می‌شود، از جمله تاثیر خانواده و فشار همسالان نیز بپردازد.

وزیر بهداشت اندونزی، اندانگ سدیانینگسیه اشاره می‌کند که بازداشتن افراد کمسن از سیگار کشیدن در کشوری که این رفتار در آن مثبت تلقی می‌شود، کار مشکلی است، به خصوص که شرکت‌های سیگارسازی از هر چیزی از بورسیه دانشگاه‌ها تا رویدادهای ورزشی حمایت مالی می‌کنند.