به گزارش خبرگزاری فرانسه این بیمار غربی به آمفیزم، عارضه‌ای که ناشی از ده‌ها سال سیگار کشیدنش است، مبتلا است. این بیماری، به همراه سرطان و اوتیسم، تنها معدودی از بیماری‌‌هایی‌اند که کلینیک گریا بالور، مدعی است که می‌توان آنها را با سیگار درمان کرد.
این زن، یک مشتری معمول این کلینیک، با لهجه آمریکایی می‌گوید "برای اینجا دلم تنگ شده است."
در بسیاری از نقاط جهان جاهایی مانند کلینیک گریا بالور بلافاصله تعطیل می‌شوند، اما نه در اندونزی، یکی از کشورهای در حال توسعه، که قلمرو جدیدی برای شرکت‌‌های بزرگ دخانیات است که در آن به دنبال جایگزین کردن کاهش سود خود در کشورهای غربی سلامت‌مدار‌اند.
سنت طولانی استفاده از دود توتون برای درمان برخی بیماری‌ها به همراه قوانین ضعیف و میلیارد‌ها دلاری که از صنعت دخانیات روانه خزانه‌های دولتی اندونزی می‌شود، به معنای آن است که مکان‌هایی مانند کلینیک گریا بالور بدون مانع به کار خود ادامه میدهند.
این به اصطلاح "درمان" برای مبتلایان به آمفیزم شامل فوت کردن دود حاصل از "سیگارهای بهشتی" همراه‌شده با "نانوتکنولوژی" از طریق لوله‌ای است که به درون ریه‌های بیمار فرستاده شده است، برای برطرف کردن "رادیکال‌های آزاد" سرطان‌زا است.
دود سیگار همچنین به درون گوش‌ها و بینی او فرستاده می‌شود.
بنیانگذار گریا بالور، خانم دکتر گرتا ظاهر، می‌گوید او 60000 نفر را در طول دهه گذشته با دود سیگار معالجه کرده است.
ظاهر که دارای دکترای نانوشیمی از دانشگاه راجیا دجاران در باندونگ، در جاوه غربی است، معتقد است با دستکاری جیوه بدن با دود این سیگارها می‌توان همه بیماری‌ها از جمله سرطان را درمان کرد و فرآیند سالمندی را بازگرداند.
او می‌گوید:"جیوه علت همه بیماری‌ها است. در سیگارهای من - که آنها را "سیگارهای بهشتی" می‌نامیم- پاک‌کننده‌‌هایی وجود دارند که جیوه را از بدن استخراج می‌کنند."
او در وب‌سایتش می‌گوید نیازی ندارد که نظریه‌هایش را به آزمون بالینی بگذارد یا آنها را در جورنال‌هایی که مقالات آنها را کارشناسان مستقل بازبینی کرده‌اند، منتشر کند، و همچنین به پولی ندارد که با کمک آن با "دانشمندان پزشکی غربی" به "مقابله" برخیزد.
مدعاهای "ظاهر" اخیرا در یک دادگاه قانون اساسی مطرح شد که در آن کشاورزان و نمایندگان مرکز کشت توتون اندونزی در جاوه مرکزی قانونی را به چالش کشیدند که توتون را یک ماده اعتیادآور محسوب میکند.
ریس ویدودو، یک استاد داروشناسی در دانشگاه براویجایا در مالانگ در جاوه شرقی در دادگاه گفت او هرگز نشنیده است که کسی به علت سیگار کشیدن مرده باشد. و برعکس مدعی شد سیگار کشیدن برای شما مفید است.
او گفت: "سیگار کشیدن می‌تواند اضطراب را برطرف کند، تمرکز ذهنی را افزایش دهد و اعصاب را آرام کند. سیگار جایگزین ارزان‌قیمتی برای داروهای گران‌قیمتی مانند والیوم است."
توتون اعتیادآور و برای سلامت زیان‌بار است، اما اندونزیایی‌ها با شماری هر چه بیشتر- و در سنینی هر چه پایینتر- از آن استفاده می‌کنند، و بازاریابی تهاجمی هم از این روند حمایت میکند.
معتادان به سیگار در هر جایی از سالن‌های زیبایی تا اتاق انتظار دندانپزشکان دود به هوا می‌فرستند. والدین به نوجوانان‌شان سیگار میدهند تا آنها را آرام کنند. به همراه بلیط کنسرت‌ها به نوجوانان سیگار تسلیم می‌شود. قوانینی که سیگار کشیدن در مکان‌‌های عمومی را ممنوع میکند، تقریبا اجرا نمی‌شود، و آگهی‌های دخانیات را تقریبا در کنار هر جاده‌ای و هر صفحه تلویزیونی می‌توان دید.
هزینه سیگار حدود یک دلار به ازای هر پاکت 20تایی است، بنابراین برای فقیرترین خانواده‌های این کشور آسیای جنوب شرقی، پس از غذا دومین قلم مصرفی خانواده محسوب می‌شود.
بر اساس گزارش سازمان جهانی بهداشت، میزان سیگار کشیدن در طول 40 سال گذشته در اندونزی 6 برابر افزایش یافته است.
سیگار کشیدن هر سال دست کم 400000 نفر را می‌‌‌‌کشد و 25000 نفر دیگر در نتیجه استنشاق دود سیگار محیطی می‌میرند.
در هر حال اندونزی تنها کشوری در آسیا نیست که به پیمان چارچوب سازمان جهانی بهداشت برای کنترل دخانیات، که توصیه‌هایی را برای تعیین خط‌مشی‌ها و شاخص‌هایی را برای کشورهای نگران اثرات بهداشتی سیگار کشیدن ارائه میکند، پای‌بند نبوده است.
پی‌تی اچ‌ام سامپورنا، برزگترین شرکت تولیدکننده سیگار در اندونزی، وابسته به شرکت بین‌المللی فیلیپ موریس است. شرکت دخانیات بریتیش آمریکن در سال 2009 شرکت پی تی بنتوئل، چهارمین شرکت تولیدکننده سیگار اندونزی را به قیمت 494 میلیون دلار خرید.
دولت اندونزی هر سال هفت میلیار دلار از مالیاتی در آمد دارد که از این صنعت که هزاران نفر در حوالی شهر تامانگونگ در مرکز جاوه در آن مشغول به کارند،می‌گیرد.
