به گزارش فارس و ایسنا، دکتر مرضیه وحید دستجردی، وزیر بهداشت در حاشیه مراسم افتتاح هزارمین پایگاه اورژانس کشور در شهرستان بومهن و در جمع خبرنگاران بر سلامت برنج‌های وارداتی تأکید کرد و افزود: درخصوص برنج‌های آلوده قرار است معاون غذا و داروی وزارت بهداشت به‌طور کامل توضیحاتی را ارائه دهد اما باید گفت که نظر وزارت بهداشت در این خصوص تغییری نکرده است.
گزارش‌ها از آلودگی حداقل 8 نوع برنج وارداتی به سمومی نظیر آرسنیک، سرب و کادمیم حکایت دارد. به اعتقاد کارشناسان براساس استانداردهای بین‌المللی (کدکس) و استانداردهای داخلی باید میزان این سموم به‌خصوص سرب، آرسنیک و کادمیم که از فلزات سنگین هستند صفر باشد.
این درحالی است که براساس آزمایش‌های انجام شده روی این نوع برنج‌ها، اغلب آنها مقادیری بین 150 تا 164 ppm آلودگی به آرسنیک داشته‌اند. آرسنیک و ترکیبات آن به‌عنوان آفت کش و حشره‌کش به کار می‌روند.
آرسنیک و بسیاری از ترکیبات آن سمی هستند. آرسنیک با مختل کردن وسیع سیستم گوارشی و ایجاد شوک منجر به مرگ می‌شود. سرب نیز فلزی سمی است که به پیوندهای عصبی آسیب رسانده (به‌خصوص در کودکان) و موجب بیماری‌های خونی و مغزی می‌شود. کادمیم نیز از معدود عناصری است که هیچگونه نقش ساختاری در بدن انسان ندارد.
این عنصر و محلول ترکیبات آن حتی به میزان بسیارکم، سمی هستند و در اندام‌ها و محیط‌زیست، ذخیره می‌شوند. تقریبا سه‌چهارم کادمیم استخراج شده در جهان در باتری‌ها استفاده می‌شود و بیشتر یک‌سوم باقیمانده عمدتا در رنگ‌ها، پوشش‌ها، آبکاری و به‌عنوان مواد ثبات بخش در پلاستیک‌ها به‌کار می‌رود. استنشاق گرده‌های کادمیم به‌سرعت در دستگاه تنفسی و کلیه‌ها ایجاد مشکلاتی می‌کند که می‌تواند کشنده باشد (اغلب از نارسایی کلیوی).
خوردن هر مقدار قابل ملاحظه‌ای از کادمیم موجب مسمومیت سریع کبد و کلیه‌ها می‌شود. سال گذشته به‌دنبال انتشار گزارش رسانه‌ها مبنی بر آلودگی 13 نوع برنج وارداتی هندی، کمیسیون بهداشت بر این موضوع متمرکز شد و گزارشی رسمی منتشر کرد.
هفته گذشته خبر رسید که برنج‌های مذکور که آلودگی آنها در آزمایشگاه‌های داخلی اداره استاندارد اثبات شده بود برای آزمایش مجدد به آلمان فرستاده شد و آزمایشگاه‌های آلمانی نیز این آلودگی را تایید کرده‌اند.
در پاییز 1388 رئیس مرکز تحقیقات کشاورزی ایالت پنجاب هند اعلام کرد که در بخش‌هایی از پنجاب مقادیر زیادی فلزات سنگین مانند آرسنیک، کادمیم و سرب در آب و خاک وجود دارد و چنانچه در این مناطق کشت و زرع انجام شود، این ترکیبات خطرناک در محصولات تولیدی مانند برنج نیز وجود خواهد داشت.
با این حال وزارت بهداشت از اعلام رسمی این موضوع خودداری کرده و همچنان بر سلامت این نوع برنج‌ها تاکید دارد. ظاهرا اختلاف موجود بر سر میزان آلودگی است: 150 ppm یا بیشتر؟ مسئله این است!
سؤالی که اکنون مطرح است این است که آزمایش‌های شیمیایی روی برنج‌هایی که مستقیما با سلامت مردم سر و کار داشته و سالانه حداقل یک میلیون تن از آنها به مصرف مردم می‌رسد باید تا این زمان به طول انجامیده و نتایج آن اعلام نشود؟
