در این شیوه مرگبار و غیرانسانی، دخترکان بیگناهی هدف قرار گرفتهاند که تنها جرمشان رفتن به مدرسه برای باسواد شدن و تکرار نکردن تجربه مادرانشان است.
طالبان در دوران حکومت پنجساله خود در افغانستان با تحصیل دختران و بیرون رفتن زنان از خانه بدون همراه مخالفت میکرد. در آن 5 سال تکلیف روشن بود و مدارس دخترانه تعطیل شدهبود. اما بعد از سقوط طالبان و بازگشایی دوباره مدارس دخترانه، طالبان ابتدا با تهدید خانوادههای افغان و انفجار گاه به گاه بعضی از این مدارس، سعی داشت دختران را از مدارس دور نگاه دارد. ولی از یک سال پیش شیوه جدیدی به کار گرفته میشود.
در این شیوه طالبان گاز معمولی یا گاه حتی گاز سمی وارد کلاسهای درس مدارس دخترانه میکند. در جدیدترین این حمله با گاز، همین هفته 45 دختر مدرسهای در ولایت غزنی در شرق افغانستان بهدلیل مسمومیت با گاز در بیمارستان بستری شدند. این دختران دبیرستانی تا حد مرگ مسموم شدند و اگر دیرتر به بیمارستان میرسیدند جان خود را از دست میدادند.
سال گذشته وقتی برای اولین بار این حملات صورت گرفت، پلیس افغانستان دلیل آن را نمیدانست و علت مسمومیت دختران را مشکوک و نامعلوم اعلام میکرد. اما بعد از چندین مورد معلوم شد این شیوه مرگبار طالبان برای جلوگیری از مدرسه رفتن دختران است.
در هفته نخست اردیبهشت ماه در نتیجه 3مورد مسمومیت دسته جمعی در شمال افغانستان بیش از 80 دختر مدرسهای بیمار شدند و همین موضوع سبب افزایش نگرانیها شد که شبه نظامیان از سم برای ترساندن دختران دانشآموز، نرفتن آنها به مدرسه و دور نگاه داشتن زنان از پیشرفت استفاده میکنند.
وقوع 3حادثه مرگبار علیه دختران کمسن و سال افغان بیانگر این واقعیت است که طالبان همچنان از تفکرات تعصبی و کورکورانه خود برای بقای اعضای این گروه استفاده میکند.
دختران در حالیکه در کلاس درس هستند ابتدا بویی عجیب را در فضای کلاس احساس میکنند. سپس دچار سرگیجه و تهوع و بعد بیهوش میشوند. در همین حال وزارت بهداشت افغانستان در قندوز از گرفتن چند نمونه خونی از دختران دانشآموز و فرستادن آنها به کابل برای انجام آزمایشهای بیشتر خبر داد.
دولت افغانستان این اقدام طالبان را تروریستی خوانده و آن را محکوم کردهاست. ولی طالبان همچنان به این اقدام خود ادامه میدهند. این اقدام چندان قابل شناسایی نیست و عوامل غیرنظامی با ابزارهای اولیه هم میتوانند دست به این حمله علیه دختران مدرسهای بزنند. به همین دلیل پیشگیری از آن کار چندان آسانی نیست.