به گزارش هلث‌دی پژوهشگران دانشگاه دوک دریافتند که شکل بالقوه مضر جیوه به نام متیل مرکوری به مواد آلی حل‌شده در آب شیرین می‌چسبد، اما در آب شور دریا به کلرید (سدیم) متصل می‌شود.
هیلین هسو-کیم، استادیار مهندسی شهری و زیست‌محیطی که این بررسی را انجام داده است، می‌گوید: "شایع‌ترین راهی که متیل مرکوری به شکلی کمتر سمی بدل می‌شود، از طریق نور خورشید است.
هسو- کیم توضیح داد: "هنگامی که جیوه در مواد آلی مانند مواد گیاهی یا حیوانی در حال فساد حل می‌شوند، نور خورشید به آسانی به سادگی متیل مرکوری را تجزیه می‌کند. اما در آب دریا، متیل مرکوری محکم متصل به کلرید باقی می‌ماند، و در نتیجه نور خورشید نمی‌تواند آن را به آسانی تجزیه کند. متیل مرکوری با این شکل می‌تواند بوسیله حیوانات دریایی بلعیده شود."
او افزود این یافته‌ها، که در نشریه Nature Geoscience منتشر شده است، بیان‌کننده آن است که دانشمندان و سیاستگذاران باید توجه بیشتر بر اثرات جیوه در اقیانوس داشته باشند تا آب شیرین.
