این خسوف اختروارهای میتواند تنها اختفای ستارهای قرن جاری باشد که امکان رصد آن با چشم غیرمسلح نیز وجود دارد. آنچه هنگام خورشید گرفتگی رخ میدهد میتواند برای یک اخترواره، اجرام سنگی یا فلزی که بقایای شکل گیری منظومه خورشیدی به شمار میروند نیز رخ دهد.
به گزارش خبرگزاری مهر، در حالی که ردیابی اختروارههای کوچک کاری بسیار مشکل است، تا کنون تقریبا چهارصد هزار اخترواره با ابعادی از چند صد کیلومتر تا چند متر ردیابی شدهاند. بیش از 6 هزار و 500 نمونه از آنها اجرام نزدیک به زمین به شمار میروند که میتوانند برای سیاره خطر ساز بوده و با آن برخورد کنند و متناسب با ابعادشان خسارتهای کم و زیادی به زمین وارد آورند.
در حالی که یک اخترواره بسیار ریزتر از آن است که بتواند خورشید را بپوشاند یکی از آنها گاه و بیگاه در مقابل یکی از بیشمار ستارههای آسمان شب قرار گرفته، نور آن را مسدود کرده و منجر به بروز اختفای ستارهای خواهد شد.
از آنجایی که اختروارهها بسیار سریع حرکت میکنند این پدیده تنها چند ثانیه به طول خواهد انجامید و معمولا ستاره پنهان شده به اندازهای کم نور است که تنها با کمک تلسکوپ میتوان آن را مشاهده کرد.
اما به گفته آژانس فضایی اروپا طی رویداد روز 8 جولای ستاره دلتا مارافسای (Delta Ophiuchi) که با چشم غیر مسلح نیز قابل دید بوده و چهارمین ستاره درخشان صورت فلکی مارافسای (Ophiuchus) نیز به شمار میرود به واسطه عبور اخترواره "روما " که وسعتی برابر 50 کیلومتر دارد از دید پنهان خواهد شد.
این به آن معنی است که پدیده اختفا تنها در مسیری به طول 50 کیلومتر قابل دیدن خواهد بود که از روی مرکز اروپا، اسپانیا و جزایر قناری عبور خواهد کرد.
از آنجایی که اختروارهها به جز چند نمونه خاص، بسیار کوچکتر از آن هستند که بتوان آنها را با کمک تلسکوپهای زمینی مورد بررسی قرار داد، اختفای ستارهای یکی از راههای مستقیم برای اندازهگیری ابعاد چنین اجرامی به شمار میرود. زمانی که چند رصد گر چنین پدیدهای را با کمک دوربین تصویربرداری و بر اساس زمان بندی دقیق به ثبت میرسانند میتوانند از زمان به ثبت رسیده از پدیده برای تعیین شکل اخترواره استفاده کنند.
از آنجایی که دانشمندان سرعت اختروارهها را میدانند، مدت زمانی که اختفا به طول خواهد انجامید میتواند نشان دهنده وسعت اخترواره باشد، این اطلاعات به اخترشناسان امکان میدهد شکل و ابعاد اخترواره را بازسازی کنند.