متن کامل سخنرانی حامد کرزی را در کنفرانس کابل به صورت کامل و به شکلی که در سایت ریاست جمهوری افغانستان آمده، در زیر مشاهده می کنید:
«متن بیانیه جلالتمآب حامد کرزی رئیس جمھوری اسلامی افغانستان در کنفرانس
بین المللی کابل
کابل، افغانستان
29 سرطان، 1389
بسم الله الرحمن الرحیم
جلالتمآب بانکی موون، سرمنشی عمومی سازمان ملل متحد،
عالی جنابان،
مھمانان گرانقدر،
خانم‌ھا و آقایان
بسم الله الرحمن الرحیم
به نمایندگی از مردم افغانستان، افتخار و مسرت دارم که حضور شما عالی جنابان را به این گردھمائی مھم بین المللی که در واقع مرحله نوینی را در تحکیم و توسعه ھمکاری
بین‌المللی نشان می‌دھد خوش آمدید و خیر مقدم می‌گویم.
حضور شما عالی جنابان نماینگر اراده جمعی جامعه جھانی برای حمایت از مردم افغانستان برای تامین آینده روشن تر کشور ما است. ما افغان‌ھا از قربانی و جان‌فشانی ھای را که فرزندان شما در دفاع از امنیت مشترک مان و تقویت نھاد ھای حکومتی مان متحمل می‌شوند، اظھار قدر دانی می‌کنیم.
عالی جنابان!
کشور ما با دشمن شریر و وحشی مواجه است که تمامی اصول اسلامی و بین المللی را برای شکستن اتحاد مایان زیرپا میکنند. دشمنان ھیچ چیزی جز ایجاد فضای ابھام و مشکوک ساختن ذھنیت عامه در برابر حاکمیت و تعھد مان را نمی خواھند. بنابرین،امروز از ھمه می‌خواھم تا دید شانرا را از جنگ با دشمن مشترک فراتر برده و روی ھدف اصلی مان که ھمانا یک افغانستان امن، مرفه و باثبات است متمرکز سازیم.
ما فرصت بی نظیری در دست داریم تا دولت افغانستان را با استفاده از اجماع ملی،امکانات موجود، اراده ملی و ھمکاری بین المللی ، اراده ملی و اتحاد بین المللی ھرچه بیشتر موثر ساخته تا مردم خود را از فقر به سوی سعادت و از بی امنی به سوی ثبات سوق دھیم.
افغانستان آینده، بستری برای ھمکاری ھای اقتصادی در منطقه بوده و منحیث یک دولت دارای حقوق و مکلفیت ھای قرن بیست و یکم در کنار جامعه جھانی بیستاد.
افغانستان امروز دوباره جایگاه خود را منحیث چھارراه آسیا به عنوان نقطه وصل اقتصاد روبه رشد این قاره و نقطه پیوندی باز میابد که راه ھا، نظریات، اموال و خدمات از این مسیر به تمامی اکناف دنیا تقسیم می‌شود.
دید ما برای افغانستان ھمانا کشوریست که منحیث نقطه وصل تمدن ھا و نه محلی برای براندازی کار و زار جھانی علیه تروریزم و تقابل تمدن ھا مطرح باشد.
موقعیت کشور ما در مسیر راه جدید ابریشم این سرزمین را به نقطه ھمگرائی منافع اقتصادی منطقوی و جھانی مبدل می سازد. دید ما برای چنین چھارراه رویا نبوده،
بلکه حقیقتیست که ما به آن می‌رسیم.
در سال 2009 ، میزان تجارت ما با ھمسایه ھا به 13 ملیارد دالر رسیده است که کمتر از نصف آنرا تقاضای ناتو به مواد تشکیل می‌داد.
واردات ما از پاکستان از 26 ملیون دالر در 2001 به 4.3 ملیارد دالر امروز رسیده است که خود نشان می‌دھد انکشاف افغانستان باعث ترقی ھمسایه ھا می‌شود.
ما از امضای توافقنامهء تجارت و ترانزیت میان افغانستان و پاکستان استقبال می کنیم و آنرا یک قدم نیک در راستای تقویت تجارت و روابط میان دوکشور می‌دانیم.
ما ھمه موافق ھستیم که گرفتن رھبریت و مالکیت امور توسط افغان‌ھا کلیدی برای تداوم و پایداری کشور ما می باشد.
باوجود شرایط دشوار اقتصادی در جھان، جامعه بین المللی منابع کافی مالی را برای سه سال آینده به افغانستان تعھد کرده است. ما به تعھدات رئیس جمھور اوباما و سایر رھبران جھان که گفته اند ھمیاری دوامدارمیان دولت ھا در ساحات ھمکاری ھای اقتصادی و امنیتی درازمدت است، باور داریم. از سخاوت شما در این ایام دشوار متشکر ھستیم.
خانم‌ھا و آقایان!
باوجود یک سلسله دست آوردھای قابل ملاحظه، ما از تجارب آموخته ایم که مصرف منابع از طریق صد ھا پروژه غیرھماھنگ نمی تواند نتایج دلخواه را به نحوهء در پی داشته باشد که مردم آنرا احساس کند و یا در بھبود حکومت داری کمک کند. اکنون زمان آن فراه رسیده است تا تلاش‌ھای مان‌را روی پروژه ھای محدودتر ملی برای تغییر در زندگی مردم، افزایش اعتماد میان مردم و دولت و ایجاد میکانیزم ھای دوجانبه برای پاسخگوئی میان دولت و ھمکاران بین المللی آن متمرکز سازیم. قابلیت تطبیق این روش به خوبی در تطبیق برنامه ھمبستگی ملی که حدود 23 ھزار قریه را با بیش از یک ملیارد دالر بودجه ملی و کمک
بین المللی در چوکات 40 ھزار پروژه مورد پوشش قرار داده است، انعکاس میابد. ما از عین روش در پروژه ھای مانند صحت، معارف، مخابرات، مالیات و روند اردوی ملی با نتایج خیلی خوب استفاده کرده ایم.
در صحبت ھای که من ھمواره با مردم افغانستان دارم، آرزوی شان به عدالت و اھمیت حکومت داری بھتر بخوبی انعکاس میابد. حکومت داری ضعیف که مشخصه آن سوء استفاده از قدرت است از سوی جرگه مشورتی صلح به عنوان یکی از عوامل بی ثباتی شناسائی گردید. این جرگه بیانگر آرزوی مردم افغانستان به صلح و ترقی بود.
مھمانان عالی قدر!
حکومت افغانستان با آغاز روند صلح و مصالحه خود را متعھد میداند که دولت را به مثابه وسیله موثر و عدالت برای رسیدن به این اھداف بھبود بخشد. این کار با پاسخ به سه سوال مھم ھمراه است:
آیا می‌توانیم دولت مدرن داشته باشیم، آیا ما برای تحقق این دیدگاه اراده سیاسی لازم را داریم و آیا می‌توانیم کمک ھای جامعه جھانی را برای تلاش ھای مان مجدداً تنظیم کنیم؟
