امروز اما کامپیوترها تبدیل به بخشی از ملزومات شخصی شدهاند که عملکرد آنها در مقایسه با سیستم‌های قدیمی‌تر به‌شدت توسعه یافته و اکنون می‌توان از طریق کامپیوتر با اتصال مودم به تلفن و با استفاده از برنامه‌های صوتی و تصویری با سراسر دنیا و شاید در آینده‌ای نه چندان دور با کرات دیگر نیز ارتباط برقرار کرد.علاوه بر این اکنون کامپیوترها در مقایسه با کامپیوترهای قدیمی بسیار کم حجم شدهاند و حتی اکنون نوع پرتابل آن یا لپ‌تاپ بسیار رواج پیدا کرده و هر فرد می‌تواند با لپ‌تاپ به‌راحتی از هر نقطه با منطقه‌ای دیگر از جهان ارتباط برقرار کرده و به تبادل ارتباطات بپردازد.
کامپیوترهای امروزی همچنان غیرهوشمند هستند و با استفاده از برنامه‌های داده شده و نرم‌افزارهای نصب شده خواسته‌های کاربر را اجرا می‌کنند اما در آینده‌ای نه‌چندان دور آنگونه که دانشمندان نوید می‌دهند احتمال ظهور کامپیوترهای هوشمندی که بتوان با آنها از طریق ارتباط کلامی کار کرد وجود دارد؛ کامپیوترهایی که دیگر نیاز به کیبورد ندارند و کاربر می‌تواند دستورات خود را به‌صورت کلامی به کامپیوتر منتقل کرده و کامپیوتر نیز با شنیدن این دستورات یا حتی دیدن تصویر کاربر به اجرای دستورات بپردازد.
اخیراً اخباری انتشار یافته مبنی بر اینکه دانشمندان درصدد هستند با شبیه‌سازی فعالیت و نحوه ارتباط نورون‌ها، کامپیوترهایی تولید کنند که دارای قابلیت دیداری و شنیداری باشند یعنی هم بشنوند و هم ببینند.
از این طریق و با الهام از سیستم عصبی بدن انسان و به‌ویژه بخش دیداری کورتکس کامپیوترهای هوشمند متولد خواهند شد.
بر پایه گزارش بی‌بی سی، محققان با تقلید از شیوه ساخت نورون‌ها و ارتباط کلامی آنها با یکدیگر قصد دارند نسل جدیدی از کامپیوترها را بسازند.
مبنا قرار دادن نورون‌ها برای ساخت کامپیوتر می‌تواند به پیشرفت‌هایی در زمینه پردازش‌های صوتی و تصویری در کامپیوترها منجر شود. این به آن معنا خواهد بود که کامپیوترها با اتکای کمتر به حسگرها قادر خواهند بود دیدن و شنیدن را در آینده بیاموزند.
همزمان با تلاش‌ها برای ساختن نسل جدید کامپیوترها محققان در حال کمک برای شناخت بیشتر سلول‌های عصبی و عملکرد آنها هستند.
در حالی که شبکه‌های مصنوعی نورونی 5 دهه است که در دنیا ایجاد شده این شبکه‌ها چندان شباهتی به نورون‌های واقعی و عملکرد آنها ندارند.
اما در تحقیق جدیدی که هماهنگی آن را دکتر توماس ونکرس دانشمند علوم کامپیوتری و از اساتید دانشگاه پلیموث عهده‌دار است، تلاش می‌شود به‌طور دقیق از وجوه فیزیولوژیکی نورون‌ها که نشانگر ارتباط آنها در بخشی از مغز است الگوبرداری شود.
دکتر ونکرس می‌گوید: ما می‌خواهیم برای ساخت کامپیوترهای نسل آینده از بیولوژی الهام بگیریم.مغز بسیار پیچیده‌تر از شبکه‌های نورونی مصنوعی موجود است. دانشمندان اکنون توجه خود را معطوف ورقه‌های ریز مدار مانند نئوکورتکس کرده‌اند که این ورقه‌ها یا لایه‌ها در عملکرد بالاتر مغز نظیر دیدن و گوش دادن مؤثر هستند.
در مراحل اولیه این تحقیق اطلاعات درباره نورون‌ها و نحوه ارتباط آنها در بخشی از مغز جمع‌آوری شده است. اطلاعات جمع‌آوری شده حاوی جزئیات، ساخت گروه‌های شبیه‌سازی شده از سلول‌های عصبی و ریز مدارهای نورون‌هاست که در منطقه بزرگی از جمله کورتکس دیداری گسترانده شدهاند.
دکتر ونکرس می‌گوید: ما با رعایت جزئیات، مدل‌های دقیقی از کورتکس دیداری ساختیم و خواص معین ریز مدارها را نیز مورد بررسی قرار دادیم.ما در حال تلاش هستیم تا دریابیم کدام بخش از خواص کورتکس دیداری در تشخیص شیء یا شناسایی کلمات مؤثر هستند.
امیدهایی وجود دارد که حاصل این کار به چیزی بیش از پیشرفت شبکه‌های حسگر بینجامد.
دکتر ونکرس می‌گوید: ممکن است نتیجه این تحقیقات به تولید اجزای هوشمند و حتی اجزای دارای حافظه و قدرت تصمیم‌گیری منجر شود. ما در حال کار در زمینه‌‌های کاملا متفاوت هستیم.
در حالی که دکتر ونکرس و تیم محققانش در حال کار روی شبیه‌سازهای نرم افزاری هستند، پروفسور استیو فوربر از منچستر در حال الهام گرفتن از فعالیت نورون‌ها برای ساخت سخت‌افزار جدیدی است.
پروفسور فوربر در قالب پروژه خود موسوم به اسپیناکر در تلاش است کامپیوتری را تولید کند که به‌طور طبیعی کار کند. دستگاه جدیدی را که فوربر قصد تولید آن را دارد قرار است از نظر سخت افزاری کار تعداد زیادی از نورون‌ها را شبیه‌سازی کند.
پروفسور فوربر در این باره می‌گوید: ما اکنون مدل‌های زیادی از نورون‌ها را به دست آورده‌ایم.
او که سیستم جدید خود را هم‌نام پروژه‌اش نامگذاری کرده است، می‌گوید: سیستم اسپیناکر در سخت افزارها می‌تواند عملکرد تعداد زیادی از نورون‌ها را شبیه‌سازی کند.
اسپیناکر از پردازشگرهای ARM استفاده می‌کند که هر یک از آنها در حدود هزار مدل نورونی را اجرا می‌کنند. در حال حاضر این سیستم از 8 پردازشگر برخوردار است اما به گفته فوربر در مراحل نهایی سیستم به 18 پردازشگر ARM که 16 پردازشگر به مدل‌سازی نورون‌ها خواهند پرداخت، مجهز خواهد بود.
این تحقیقات می‌تواند در آینده به این واقعیت تبدیل شود که رایانه‌ها می‌توانند ببینند. فوربر می‌گوید: هدف نهایی تولید سیستم رایانه‌ای است که می‌تواند یک میلیارد نورون را روی یک میلیون پردازشگر ARM تحت کنترل بگیرد.
همچنین دانشمندان امیدوارند این شبیه‌سازی‌‌ها منجر به ابداع سیستم‌های پردازشگر رایانه‌ای هوشمند شود و دیدگاهی جدید از شیوه اتصال اجزای پردازشگر رایانه‌ای با یکدیگر به دست‌آید.
