به گزارش خبرگزاری فرانسه دادیاری که این پرونده را در دست دارد،هفته گذشته گفت دومینیک کوتز 45 ساله گفته است که او از بارداری‌هایش آگاه بوده است.
به گفته دادیار این پذیرش به معنای آن است که نمی‌توان از این سندروم برای دفاع از او استفاده کرد.
اما وکیل کوتز،فرانک بارتون، روز جمعه 30 ژوئیه گفت دولت در رسیدن به این نتیجه‌گیری "بیش از حد عجله کرده است."
او به روزنامه‌نگاران گفت: "بسیاری از روانپزشکان با این گفته دادیار مخالفند. تنها به این خاطر که کسی از بارداریش آگاه است، نمی‌توان گفت او سندروم انکار بارداری ندارد."
دومینیک کوتز پیش از این اعتراف کرده بود که 9 نوزادش را کشته است.
در ژوئیه 2010 مالکان جدیدی که در باغ خانه سابق دومینیک و شوهرش،پیر- ماری کوتز، در روستایی در منطقه دوآی در شمال فرانسه کار می‌کردند، جسد دو نوزاد را در کیسه‌های پلاستیکی یافتند هنگامی که پلیس با خانواده کوتز تماس گرفت، دومینیک فورا پذیرفت که این جنازه‌ها به دو نوزادی تعلق دارد که او به دنیا آورده بود.
او همچنین اعتراف کرد که جنازه شش نوزاد دیگر در گاراژ خانه پنهان شده است. همه این نوزادان در یک دوره 17 ساله بین سال‌های 1998 تا 2007 به دنیا آمده بودند.
دادیاران فرانسوی در 29 ژوئیه 2010 اعلام کردند که اتهام قتل به دومینیک وارد شده است. شوهر 47 ساله او بوسیله یک قاضی مورد بازجویی قرار گرفت و تا به حال اتهامی علیه او ایراد نشده است. دادیاران معتقدند او از وجود نوزادان خبری نداشته است، چرا که چاقی دومینیک بارداری‌هایش را پنهان می‌کرده است. دومینیک و پیر-ماری کوتز دو دختر بزرگسال دارند که اکنون در دهه بیست زندگی‌شان هستند.
سوفی مارینوپولوس، روانپزشک در بیمارستان مادران نانتز در غرب فرانسه می‌گوید این سندروم پیش از این برای دفاع در موارد دیگر بچه‌کشی به طور قانونی مورد استناد قرار گرفته است.
او می‌گوید: "تا جایی که من می‌دانم زنان برای بارداری طرح‌ریزی نمی‌کنند تا بعد بچه‌شان را بکشند. این مورد یک اختلال روانی است."
از دیدگاه ایزرائیل نیساند، متخصص زایمان در بیمارستان دانشگاهی در استراسبورگ که در دادگاه شهادت داده است، این مشکل روانی کاملا واقعی است. او می‌گوید: "هنگامی که ندانید مشکل این زنان چیست، البته آنها را هیولا به حساب خواهید آورد."
کارشناسان سه نوع انکار بارداری را تعیین کرده‌اند.
لورا میلر از بیمارستان بریگهام و زنان در بوستون در مورد نوع انکار به اصطلاح "منفعل" می‌گوید: "در این نوع نه تنها اهمیت عاطفی بارداری بلکه اصولا خود وجود بارداری از خودآگاهی زن بیرون می‌ماند."
در نوع انکار "روانپریشانه"، عدم تصدیق بارداری در زنانی رخ می‌دهد که بیماری‌های روانی شدید دارند و گاهی هم مورد سوءاستفاده جنسی هم قرار گرفته‌‌اند.
به گفته میلر در زنانی که به نوع "انکار عاطفی" مبتلا هستند، آگاهی عقلانی در مورد بارداری وجود دارد، "اما این زنان طور فکر،احساس یا رفتار می‌کنند که گویی باردار نیستند."
برای مثال زنی که به داروهای غیرمجاز بالقوه آسیب‌رسان به جنین معتاد است، ممکن است وارد این وضعیت ذهنی شوند تا احساس گناه‌اش را سرکوب کنند.
در هر سه نوع انکار بارداری، افزایش وزن، تغییرات در پستان‌ها، و حتی دردهای زایمانی به عناوین دیگر توجیه می‌شود یا اصولا مورد توجه زن قرار نمی‌گیرد.
همسر و اعضای خانواده زن نیز ممکن است متوجه تغییرات جسمی زن نشوند، به خصوص در مواردی که - مانند مورد کوتز- زن بیش از حد اضافه وزن دارد.
در یک تحقیق بوسیله سوزان هاترز فریدمن و همکارانش از دانشگاه کیس ریزرو در اوهایو سوابق 31475 زایمان در این بیمارستان دانشگاهی از سال 1988 تا 2003 مورد بررسی قرار گرفت.
نکته کلیدی برای یافتن موارد انکار بارداری این بود که زن برای دریافت هیچ شکلی از مراقبت پیش از تولد مراجعه نکرده باشد.
هنگامی که این معیار با سایر معیارها ترکیب شد، آنها در مجموع 61 مورد از انکار بارداری پیدا کردند، یعنی یک مورد در هر 600 بارداری. موارد انکار کامل- شامل مواردی که زنان تا پس از زایمان متوجه بارداری‌شان نشده بودند- نادرتر بود، حدود یک مورد در هر 2500 بارداری. هیچکدام از این موارد شامل بچه‌کشی نبود. 20 مورد دیگر وجود داشت که دچار سندروم متمایزی به نام پنهان کردن بارداری بودند، که در آن زن آگاهانه بارداریش را از افراد خانواده و دوستان مخفی می‌کند. پِژوهش‌ها در آلمان و فرانسه هم نتایج آماری مشابهی داشته است.
بر خلاف انتظار، بررسی آمریکایی نشان نداد که انکار بارداری در اولین بارداری و در میان نوجوانان فقیری که با والدین‌شان زندگی می‌کنند، شایع است. برعکس زنان مبتلا به انکار بارداری معمولا در میانه دهه بیست زندگی‌شان قرار داشتند، شاغل بودند و هیچ سابقه‌ای از سوء استفاده جنسی بوسیله خانواده یا شوهر را نداشتند.
فلیکس ناوارو، پزشک و رئیس انجمن فرانسوی بازشناسی انکار بارداری می‌گوید: "این عارضه ممکن است زنانی با سنین، میزان تحصیلات و پایگاه اجتماعی متفاوت را مبتلا کند."
سندروم انکار بارداری از سال گذشته پس از یک مورد دیگر بهت‌آور بچه‌کشی در فرانسه توجه عموم را به خود جلب کرد.
ورونیک کوژو، سه نوزادش را کشته بود، و جنازه دوتای آنها را در فریزر نگهداشته و جنازه سوم را سوزانده بود. مانند مورد کوتز، شوهر ورونیک نیز گفت که از آنچه رخ داده بی‌اطلاع بوده است. اما رولان کونتانسو، روانپزشک فانونی و کارشناسی که دادگاه‌ها شهادت می‌دهد، در فرانسه در مورد اینکه این سندروم در مورد هر یک از این دو زن دخیل باشد، تردید دارد.
او می‌گوید: "من به انکار بارداری اعتقادی ندارم. ما برای توضیح این حوادث نیازی به آن نداریم."
