ساعت 8:15 صبح روز گذشته همزمان با نخستین بمباران اتمی جهان توسط آمریکا در 6 اوت سال 1945 ناقوس‌های صلح در شهر هیروشیما به صدا در آمدند و هزاران نفر از کسانی که در مراسم سالگرد این واقعه تلخ جهانی شرکت کرده بودند به احترام ده‌ها هزار نفر از قربانیان این فاجعه سکوت کردند.
درحالی‌که عده‌ای از مردم ژاپن هنوز هم با اثرات سوء این بمباران اتمی دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند برای نخستین بار هیاتی از آمریکا به ریاست جان راس، سفیر این کشور در ژاپن در این مراسم شرکت کرد. علاوه بر آمریکا، فرانسه و انگلیس هم به‌عنوان 2کشور دیگر دارنده تسلیحات هسته‌ای در جهان برای نخستین‌بار نمایندگانی برای شرکت در این مراسم اعزام کردند. گفته می‌شود حضور سفیر آمریکا در این مراسم در جهت هموار کردن مسیر بازدید باراک اوباما از شهر هیروشیما بوده است که به احتمال زیاد در ماه نوامبر صورت می‌گیرد.
تاداشی آکیبا، شهردار شهر هیروشیما در سخنرانی خود برای بیش از 55 هزار نفر از حاضران در این مراسم، از دولت ژاپن خواست تا از چتر اتمی آمریکا خارج شود و رهبری جهانی برای خلع سلاح و عدم‌اشاعه در جهان را بر عهده بگیرد. وی گفت: ما باید با همه کشورهای جهان در ارتباط باشیم تا درخواست مردم برای نابودی کامل تسلیحات هسته‌ای جهان را به گوش همه برسانیم.
شهردار هیروشیما با استقبال از حضور هیات آمریکا در پارک یادبود صلح گفت: این آرزوی بازماندگان بمباران اتمی است که صدای درخواست صلح جهان شنیده شود. در این مراسم بیش از 1000 کبوتر سفید به نشانه صلح جهانی همزمان با سخنرانی نائوتو کان، رهبر حزب حاکم و نخست‌وزیر ژاپن رها شدند. نخست‌وزیر ژاپن در سخنرانی خود اعلام کرد: نژاد انسان نباید تجربه وحشتناک و تلخ استفاده از بمب‌اتمی را یک بار دیگر داشته باشد. وی تاکید کرد: ژاپن به‌عنوان قربانی تسلیحات اتمی خود را مسئول تلاش برای داشتن جهانی عاری از تسلیحات هسته‌ای می‌داند.
جان راس، سفیر آمریکا در ژاپن هم در مراسم شصت و پنجمین سالگرد فاجعه هسته‌ای هیروشیما، بدون اشاره به زرادخانه عظیم هسته‌ای و کلاهک‌های اتمی آمریکا ونقش این کشور در رقم‌خوردن فاجعه هسته‌ای هیروشیما گفت: برای نسل‌های آینده باید در جهت جهانی خالی از تسلیحات هسته‌ای تلاش کنیم. وی تاکید کرد: لازم است که در تصمیمات خود به تضمینی برسیم که اینگونه وقایع هرگز تکرار نشوند.
بان کی‌مون، دبیر کل سازمان ملل متحد هم که برای نخستین‌بار در این مراسم شرکت کرده بود با نثار گل بر بنای یادبود قربانیان این فاجعه یاد آنها را گرامی داشت. دبیر کل سازمان ملل متحد اعلام کرد که بشریت باید تمام نیروی خود را برای نابود‌سازی تمام تسلیحات هسته‌ای در جهان به‌کار بگیرد. وی گفت: تا زمانی که تسلیحات هسته‌ای در جهان وجود داشته باشد، تحت این خطر زندگی خواهیم کرد و باید برای داشتن جهانی امن‌تر چاره‌ای بیندیشیم. 6 آگوست سال 1945 بمب‌افکن B-29 آمریکا به دستور هری ترومن، رئیس‌جمهوری وقت آمریکا نخستین حمله هسته‌ای جهان را انجام داد و بمب اتمی موسوم به پسرک (little Boy) را بر فراز شهر هیروشیما رها کرد.
این بمب 4تنی برای تاثیر تخریبی بیشتر طوری تنظیم شده بود که ۵۷۶ متر بالای سطح زمین منفجر شود. نیمی از قربانیان این حمله بلافاصله پس از انفجار این بمب کشته شدند و تا پایان سال 1945 (4 ماه پس از حمله) قربانیان آن به بیش از 140هزار نفر رسید.
با وجود انزجار بین‌المللی از آمریکا پس از این حمله 3 روز پس از آن در 9 آگوست 1945 بمب اتمی دیگری به نام «مرد چاق» روی شهر ناکازاکی انداخته شد.
آمریکا بزرگ‌ترین دارنده تسلیحات هسته‌ای در جهان است. روسیه، فرانسه، انگلیس، چین، هند، پاکستان و رژیم صهیونیستی هم هنوز بمب‌های اتمی خود را در اختیار دارند و هیچ تلاش عملی از سوی نهادهای بین‌المللی برای نابودی این تسلیحات هسته‌ای صورت نگرفته است.
هر سال در مراسم یادبود قربانیان این فاجعه مردم صلح‌دوست جهان با درست کردن درناهای کاغذی و فرستادن آن به مرکز ساداکو در پارک یادمان صلح شهر هیروشیما، همدردی خود را با قربانیان بمباران و انزجار خود را از کاربرد و گسترش سلاح‌های هسته‌ای اعلام می‌کنند. مجسمه ساداکو در این پارک به یاد دختر ۱۲ساله‌ای به نام ساداکو ساساکی ساخته شد که پس از جنگ جهانی دوم به دنیا آمد ولی در اثر تشعشعات رادیواکتیو باقیمانده از انفجار، دچار سرطان خون شد و درگذشت.
ساداکو در بیمارستان شروع به ساختن درناهای کاغذی کرد اما پس از ساخت ۶۴۴ درنا درگذشت. در سال ۱۹۶۵ میلادی، از مجسمه ساداکو درحالی‌که درنایی طلایی در دست دارد در پارک صلح هیروشیما پرده‌برداری شد. ساداکو ساساکی روی درناهایش می‌نوشت: من صلح را روی بال تو می‌نویسم تا تو به همه جهان پرواز کنی؛ پیامی که پس از 65 سال هنوز به گوش کشورهای دارنده تسلیحات هسته‌ای نرسیده است و آمریکایی‌ها حتی هنوز حاضر به عذرخواهی از بمباران اتمی ژاپن و قتل عام مردم این کشور نشده‌‌اند.
