میلیاردها ماشین محاسباتی همه روزه در تمام دنیا مشغول به کار هستند و با صرف انرژی به تبادل داده‌ها به روش‌های آفلاین (مثل ایجاد پرونده با استفاده از مایکروسافت آفیس) و یا آنلاین (مثل ارسال ایمیل به دوستان یا همکاران) می‌پردازند.
این اطلاعات از طریق پایگاه داده‌ها و ساختمان‌های محل سرورهای صفحات وب مبادله می‌شوند. تمام این سرورها، ساختمان‌ها و پایگاه‌های داده‌ها از انرژی برق استفاده می‌کنند و این انرژی سالانه مقادیر بسیار زیادی دی اکسید کربن را به اتمسفر وارد می‌کند.
به گزارش خبرگزاری مهر، موسسه تحقیقاتی "گارتنر" در تازه‌ترین گزارش خود میزان انرژی مصرف شده در بخش فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) و دی اکسید کربن تولید شده در این بخش را مورد ارزیابی قرار داده است.
بررسی‌های گارتنر نشان می‌دهد مانیتورها و رایانه‌های شخصی در دنیا حدود 40 درصد از کل مطالبات انرژی بخش ICT را مصرف کرده و در مجموع 8/0 درصد از انتشار دی اکسیدکربن جهانی را تولید می‌کنند.
همچنین نیمی از دی اکسید کربنی که از لپ تاپ‌ها و رایانه‌های شخصی رومیزی تولید می‌شود در اثر استفاده از اینترنت است.
درصورتیکه به تمام این موارد، انتشار دی اکسید کربن تولید شده توسط مراکز و پایگاه‌های اطلاعاتی نیز افزوده شود می‌توان فهمید که اینترنت حدود یک درصد از تمام دی اکسید کربنی که از سوزاندن سوخت‌های فسیلی به دست می‌آید را تولید می‌کند.
این محاسبات نشان می‌دهد که اینترنت سالانه 300 میلیون تن دی اکسید کربن را وارد اتمسفر می‌کند. این میزان برابر با مصرف داخلی سوخت‌های فسیلی در کشورهای ترکیه و لهستان و یا بیش از نیمی از کل سوخت مصرفی در انگلیس در مدت یکسال است.
همچنین اگر تک تک شهروندان انگلیسی به آمریکا پرواز کنند و دوباره به کشور خود بازگردند 300 میلیون تن دی اکسید کربن تولید می‌کنند.
اطلاعات ارائه شده توسط گارتنر به نتایج یک تحقیق انگلیسی بسیار نزدیک است. برپایه این تحقیقات انگلیسی در سال 2005 بخش ICT تجاری 5/343 میلیون تن دی اکسید کربن تولید کرده است که براساس پیش بینی‌ها این رقم تا سال 2030 حدود 60 درصد افزایش خواهد یافت.
هرچند رسیدن به این نتایج به این مسئله بستگی دارند که در فاصله میان حال و آینده چه اتفاقی رخ خواهد داد. در حقیقت بسیاری از شرکت‌ها امروز به دنبال فناوری‌هایی می‌گردند که می‌توانند گرمای حاصل از پایگاه‌های داده‌ها را جمع‌آوری کرده و از آن برای گرم کردن ساختمان‌های اطراف استفاده کنند. به این ترتیب استفاده از دستگاه‌های خنک کننده و تهویه هوا در این مراکز کاهش می‌یابد و در نتیجه از مصرف سوخت آنها کاسته می‌شود.
از سویی دیگر به منظور کاهش دی اکسید کربن قرار است شمالی‌ترین نقطه کشور ایسلند به پایتخت جهانی "پایگاه داده‌ها" تبدیل شود. سرما و یخبندان‌های تقریبا دائمی این مناطق می‌تواند به عنوان یک دستگاه تهویه و خنک کننده طبیعی برای سرورهای اطلاعاتی به کار رود.
بی تردید، در عصر ارتباطات استفاده از اینترنت اجتناب ناپذیر است و نباید فراموش کرد که اینترنت با وجود مصرف بالای انرژی، خود می‌تواند در کاهش مصرف سوخت‌های فسیلی نقش مهمی ایفا کند. برای مثال استفاده از ویدئوکنفرانس‌های آنلاین در شبکه‌های هوشمند می‌تواند موجب کاهش تعداد پروازهای کاری شود.
بنابراین تنها توسعه فناوری نیست که بر روی افزایش دی اکسید کربن تاثیر می‌گذارد بلکه نحوه استفاده از آن در برجا گذاشتن ردپای کربن در اتمسفر مهم است.
