او در تحلیل مشکلات استانش میگوید: «گره کار نه در منابع، نه در امکانات، نه همکاری مردم و نه تولید کم است بلکه مشکل در مدیریت است، چرا که وقتی وارد حوزه بازاریابی محصولات کشاورزی میشویم، شاهد حضور مافیایی هستیم که شدیدا روی واردات و صادرات کار میکند و اجازه فروش محصولات داخلی را نمیدهد.» به گفته وی، حتی اگر محصول14 هزار و 500 هکتار از مجموع 15 هزار هکتار باغهای مشکینشهر را هم سرما بزند، باز جایی برای فروش محصول 500 هکتار باقیمانده، وجود ندارد.
- استان اردبیل را بهعنوان یکی از استانهای دارای نرخ بیکاری بالا میشناسند، این در حالی است که پتانسیلهای گردشگری و کشاورزی این استان بالا ارزیابی میشود. ریشه این بیکاری در چیست؟
نزدیک به 17-18 سال از استان شدن اردبیل میگذرد ولی ما هنوز به این استان، جدیدالتاسیس میگوییم، چون زیرساختهایش تاسیس نشده است. توجه کنید محور توسعه استان ما کشاورزی است و گردشگری هم در کنار کشاورزی، محور توسعه در این منطقه بهشمار میرود اما با این همه ظرفیت و قابلیت استان ما هنوز هم محروم است. درصد بیکاری در این استان حداقل 2 برابر متوسط کشوری است. دولت 2 سفر استانی به این استان انجام داده است. من میگویم بیاییم و قبل از انجام سفر استانی یک جمعبندی انجام دهیم و ببینیم در 2 سفر قبلی برای چند نفر اشتغال ایجاد شده است. من از وزیر صنایع و معادن سؤالی کردهام که پرسش مجمع نمایندگان استان هم محسوب میشود؛ ما معتقدیم به جای اینکه به استانهای برخوردار این همه برسند باید کمی هم استانهای محروم را در نظر بگیرند. نظر اساسی مجمع نمایندگان استان این است که ما ظرفیتهای خود استانها را در قالب آمایش سرزمین احیا کنیم. در این مورد کمی بیراه رفتهایم که امیدواریم اصلاح کنیم.
- در واقع معتقدید که مصوبات در سفر اول استانی معطوف به رفع بیکاری نبوده است؟
نبوده و متأسفانه کمتوجهی شده است.
- برای تقویت زیرساختهای گردشگری و زیرساختهای کشاورزی بهعنوان زمینههای توسعه و زمینههای رفع بیکاری، مجمع نمایندگان استان کاری انجام دادهاند؟
در کل استان ظرفیت گردشگری وجود دارد، بنابراین تلاش میکنیم، همه امکانات به تناسب ظرفیتهای موجود در شهرستانها توزیع شود. این ظرفیت اگر ایجاد شود یک میلیون مسافری را که ما در فصل گرما پذیرا هستیم، میتوانیم به 6میلیون نفر ارتقا بدهیم. اما وقتی مسافرها میآیند و میبینند هتلها جوابگو نیستند، پارکها جوابگو نیستند و حتی خیابانها جوابگوی پذیرش این همه مسافر نیستند، دلیلی ندارد دوباره بیایند. اگر زیرساخت 2 بخش گردشگری و کشاورزی ایجاد شود در آن صورت مهاجران ما که براساس بیبرنامه بودن مدیریت استان از مسیر اصلی زندگیشان منحرف شدهاند، به زادگاه برمیگردند و در استان خودشان مشغول به کار میشوند.
- شما میگویید در دور اول سفر استانی خواستههایتان برآورده نشده است. خواسته شما در دور سوم استانی از دولت چیست؟ تصویب مصوبات جدید یا پیگیری مصوبات سابق؟
هیچ مصوبهای نمیخواهیم. معمولا دولت 100 تا 150 مصوبه را در هر سفر تصویب میکند؛ اینها به درد ما نمیخورد. ما میگوییم دولت بیاید و برای کشاورزی ما و گردشگری ما برنامهای 5 ساله تدوین کند و بگوید شما الان در این نقطه هستید و در 5 سال آینده میخواهیم شما را به فلان نقطه برسانیم. اختیار را هم بهخود استان بدهد، استان میداند چه کار کند. ما 100 مصوبه نمیخواهیم، 2 مصوبه میخواهیم. بگویند برنامه گردشگری و برنامه کشاورزی را تدوین کردیم، این کفاف میکند. ما طرحی نیستیم، برنامهای هستیم. ما اگر برنامهای باشیم مبدأ و مقصد را مشخص میکنیم. طرح، مبدا و مقصد را مشخص نمیکند. اگر برنامهای باشیم، بهدنبال این میگردیم که ببینیم استان به چه چیزی نیاز دارد. الان 5 سال است که سرما باغهای کشاورزی ما را از بین میبرد و چیزی گیر کشاورز ما نمیآید. کسی نیامده است فکر کند الگوی مناسب و جایگزین چیست؟ کشاورزی باید آسیبشناسی شود، برنامه اگر باشد اولویت تعیین میشود و براساس اولویت طرح تعریف میشود.