به گزارش همشهری آنلاین،شنبه شب،تالار وحدت با حضور پرشور اهالی موسیقی و شعر مراسمی را برای سالگرد پرویز مشکاتیان برگزار کرد که در کنار تمامی هنرمندان حضور محمدرضا شفیعی کدکنی، محمدرضا شجریان و سیمین بهبهانی تلالویی دیگر داشت.
در این مراسم که به همت موسسه دل‌آواز،بنیاد رودکی و خانه موسیقی برگزار شد،ابتدا سروده استاد شفیعی کدکنی در سوگ مرحوم مشکاتیان توسط مجری مراسم(سجادی) خوانده شد و سپس محمد سریر، رئیس خانه موسیقی به جایگاه آمدو درباره ویژگی‌های کاری زنده‌یاد پرویز مشکاتیان سخن گفت.
به گفته سریر مشکاتیان روحی تازه در موسیقی ایرانی دمید و فضای کاری‌اش سبب شد تا بسیاری از جوانان که از موسیقی سنتی دلزده شده بودند، به سمت این گونه موسیقایی روی بیاورند.
سریر همچنین از اختصاص دو بخش از جشن خانه موسیقی به جایزه مشکاتیان خبر دادو گفت که به دلیل آنکه پرویز مشکاتیان در ضربی سازی و قطعات ضربی صاحب ابداعات فراوانی بود و از سوی دیگر در نوازند‌گی سنتور هم فردی مبدع بود که ما دو جایزه را برای برگزیدگان این بخش‌ها در نظر گرفتیم که در روز جشن خانه موسیقی برگزیدگان را اعلام خواهیم کرد.
بعد از سخنان سریر محمد رضا درویشی به ایراد سخن پرداخت. درویشی از 36 سال دوستی خود با مشکاتیان گفت و افزود: در یک سال اخیر و بعد از فوت مشکاتیان سه بار او را در خواب دیدم و جالب این که در هر بار او در وضعیت بعد از مرگش قرار داشت.
درویشی درباره یکی از خواب‌های خودگفت: در خواب دیدم که در کوچه‌ای که خانه پرویز قرار دارد هستم و در منزلش مجلس ختم او را گرفته اند و در سوی دیگر منزل من و پرویز باهم گفت وگو می‌کنیم. با پرخاش به او می‌گویم مگر تو نمردی پرویز!گفتم: پس این بساط چیست؟ گفت:آنها همه سرکارند و سپس سازی را که کاسه آن چند برابر کاسه سه‌تار بود و بادسته وسیم‌های بلند با صدایی بم و گوشنواز نواخت که من در این حین بیدار شدم.
او همچنین گفت که آهنگسازان و مخاطبان و دوستان مشکاتیان در این مدت حق بزرگی او را به جای آوردند ،اما نهادهای دولتی چه؟ نظر من در این زمینه منفی است.
درویشی درباره ویژگی کار مشکاتیان به زود بودن تمامی وجوه زندگی‌اش اشاره کرد و گفت: مشکاتیان ردیف را زود یاد گرفت و زود هم رهایش کرد،چرا که معتقد بود ردیف یک ابزار برای کار است و نباید در آن توقف کرد. او زندگی را زود شروع کرد و زود هم رفت چرا که به اعتقاد من او مهرش را بر زندگی و زمانه خود زدو آثارش به اندازه‌ای زیبا هستند که تا سالیان و قرن‌ها خواهند ماند.
آوا مشکاتیان، فرزند بزرگ مرحوم مشکاتیان از جمله سخنرانان مراسم بود که در نکاتی کوتاه و به یاد‌ماندنی از حضور افراد در این مراسم تشکر کرد.[دروطن خویش غریب؛یادداشت مختاباد برای مشکاتیان]
در پایان این مراسم شهردارنیشابور اعلام کرد، کار ساخت تندیس پرویز مشکاتیان با سنگ مرمر توسط قدم یاری به پایان رسیده و تندیس او در مراسمی که هفته آینده در نیشابور برگزار میشود، در مقبرهاش نصب خواهد شد. نیشابوریان مراسم تدفین مشکاتیان را با شکوه خیره‌کننده‌ای برگزار کرده بودند.[انبوه نیشابوریان در مراسم ختم مشکاتیان]
حاشیه‌های سالگرد مشکاتیان:
- مراسم در ساعت مقرر شروع شد، در حالی که جمعیت حاضر تمامی تالار را پر کرده بودند.
- پخش تصاویری و سخنانی از زنده‌یاد پرویز مشکاتیان در لابلای مراسم و پخش آثاری از او از جمله نکات دیدنی این مراسم بود.
- نخستین اجرای موسیقی بر عهده رامین صفایی(سنتور)،جمشید صفرزاده(تندر) و کامران یعقوبی(تمبک) بود که قطعه سه‌گاه از ساخته‌های مرحوم مشکاتیان را که به یاد استاد دوامی ساخته بود، اجرا کردند. نکته پرسش‌برانگیز این اجرا قرار دادن ساز«تندر» در کنار ساز سنتور بود که نه تنها کمکی به این ساز نکرد که به قول یکی از آهنگسازان حاضر در نشست، همانند پارازیتی برای سنتور بود. در واقع این ساز به دلیل این‌که صدای نت‌هایش در فضا استمرار می‌یابد ، نوعی درهم آمیختگی با ساز‌های دیگر ایجاد می‌کند که تقریبا فضایی شبیه پارازیت برای امواج رادیویی است.
- بهداد بابایی و شروین مهاجر هم قطعاتی از آلبوم دستان مرحوم مشکاتیان را به اجرا در آوردند.این هر دو تن اگر چه از جمله نوازندگان چیره دست و ممتاز ساز های سه تار و کمانچه به شمار می‌روند، اما به نظر می‌رسید که انتخاب این قطعه دشوار و پیچیده که سازبندی پیچیده‌ای هم در مقایسه با سایر آثار مرحوم مشکاتیان دارد، با چنین مجلسی همخوانی نداشت.
- اجرای سیامک آقایی(سنتور) و همایون شجریان(آواز) و آیین مشکاتیان(تمبک)،شاید بهترین بخش این برنامه بود. اجرایی منسجم، فکر شده و با اشعاری متناسب با مراسم که نشان از چهره‌ای فکور در پشت چنین برنامه‌ای می‌داد. سیامک آقایی که از جمله شاگردان نخبه مشکاتیان به شمار می‌رود، ضمن نشان دادن نقطه تمایز و استقلال خود به عنوان آهنگساز و نوازنده سنتور،با استادش ،به شکلی ظریف یکی از شاهکارهای استادش را در پایان برنامه آورد. تصنیف « یوسف خوشنام»که سال‌ها قبل با صدای استاد شجریان و آهنگسازی مشکاتیان و تنظیم روشن‌روان عرضه عمومی شده بود. همایون هم در این اجرا نشان داد که از قابلیت‌ها و ظرفیت‌های غیر قابل انکاری برخوردار است.
-محمدرضا شجریان در تمامی مدتی برگزاری مراسم ، به خصوص زمانی که فیلم‌هایی از پرویز پخش می‌شد و یا زمانی که همایون قطعاتی را می‌خواند، سر در گریبان کرده و قطرات اشکی بر دیده‌اش جاری می‌شد.
- با اصرار مجری مراسم استاد محمدرضا شفیعی کدکنی،و شجریان به روی صحنه آمدند و به ابراز احساسات علاقه‌مندان و حاضران پاسخ دادند.
مجری گری مراسم را سجادی ، شاعر و ترانه سرا بر عهده داشت که الحق به خوبی از عهده اجرا برآمد. او با خواندن اشعاری از شهریار یاد روز شعر را که همزمان با مراسم مرحوم مشکاتیان برگزار می‌شد، گرامی داشت.
