حال آنکه نگهداری از رده‌‌خارج‌هایی که هیچ مورد استفاده‌ای ندارند به‌هر صورت مشکلاتی به‌بار می‌آورد. برای نمونه، در این مورد خاص، شهروندان و ساکنان محل معتقدند بخشی از منظره این خیابان توسط خودروی فولکسی که بالای بام خودنمایی میکند نازیبا شده است.
از سوی دیگر افرادی که از روی پل مجاور این ساختمان می‌گذرند به‌راحتی این از رده‌خارج نازیبا را مشاهده می‌کنند. تمام اینها در حالی است که در چند سال اخیر تلاش‌های قابل ملاحظه‌ای برای زیباسازی شهر شده است و شهروندان از این روند رو‌به‌رشد راضی‌اند. بنابراین بهتر است خود شهروندان نیز کمی در این مورد یاری کنند و وسایل نازیبا را از نما و بام‌های قابل رویت دور کنند.
نردبان ترقی تخلف‌ها
به‌نظر می‌رسد برخی تخلف‌های رانندگی گام‌به‌گام نردبان ترقی را طی میکند و کسی هم جلودار آن نیست. برای نمونه برخی تصور می‌کنند فقط نردبانی که شعرا به آن اشاره می‌کنند افتادنی است و چنانچه آن‌را به خودرو بسته و راهی بزرگراه تهران - کرج شوند هیچ اتفاقی نمی‌افتد. حال آنکه هر نردبانی بالاخره افتادنی است و اینکه شاعر می‌گوید «لاجرم هر‌کس که بالاتر نشست/ استخوانش سخت‌تر خواهد شکست» منحصر به یک یک افراد گروه مغرور نیست. راننده‌‌ای هم که به‌اصطلاح قوانین را دور می‌زند بالاخره استخوان خود یا سرنشینان خودرو را خواهد شکست.
این دو خط موازی
اگر از رانندگان پرسیده شود که 2خط موازی ممتد چه تعریفی دارند، به‌طور حتم تعداد زیادی از آنها پاسخ درست می‌دهند اما اینطور که از ظواهر رانندگی‌ها پیداست درک مفهوم 2خط موازی ممتد برای تعداد زیادی از راننده‌ها فقط در حد همان نوع هندسی باقی می‌ماند و نقش بستن خطوط موازی روی آسفالت خیابان‌ها برای آنها هیچ مفهومی ندارد.
برای نمونه بسیاری به راننده‌ها هنگام دور‌زدن در خیابان‌ها هیچ توجهی به‌خطوط موازی ممتد نمی‌کنند یا هر از گاهی برای سرکشی به ترافیک جلوی رویشان به باند مخالف خود می‌روند و از این باند برای سبقت هم استفاده می‌کنند. بی‌مفهومی خطوط ممتد برای موتورسواران نیز بیش از دیگران است. این در‌حالی است که تخطی راننده‌ها برای عبور از روی این خطوط هرچند برای مدتی کوتاه گره ترافیکی ایجاد میکند.
جای پارک‌هیچ‌جا، پارک در همه‌جا
معضل کمبود جای پارک سبب شده تا گاهی هرجایی را جست‌وجو کنی، هیچ‌جایی برای پارک پیدا نکنی و برخی به همین بهانه هرجایی که شد پارک می‌کنند. به‌قول معروف از قدیم گفته‌اند :«هرجا هیچ‌جا، یک‌جا همه‌جا». همین موضوع باعث می‌شود تا برخی از رانندگان زیر پل‌ها یا در جایگاه‌های اتوبوس و تاکسی هم خودروی خود را پارک کنند و بروند.
گهگاه پارک‌کردن خودرو در جایگاه تاکسی سبب می‌شود تا مسافران بعضی از خطوط گمان کنند اگرچه در برخی روزها نبود تاکسی‌ها در ساعات اوج ترافیک برای آنها مشکل‌ساز می‌شود اما در عوض با یک مسافربر شخصی آن هم از نوع خودرویی گران قیمت و مدرن روبه‌رو هستند. این در حالی است که پارک‌کردن در محدوده‌های توقف مطلقا ممنوع مانند جایگاه‌های تاکسی و اتوبوس، سبب می‌شود تا این خودروها برای سوار کردن مسافرها بیرون از جایگاه توقف کنند و راه عبور برای سایر خودرو تنگ‌تر شود.
