پنجره‌ای رو به معبود؛‌ خوشا به حال اطاعت‌کنندگان خدا

ترجمه حدیث: مطیع خداوند باش و از نظر درونی به یاد او مأنوس باش و در ذهنت متمثل و مجسم کن آن هنگامی را که داری از خدا رویگردان می‌شوی اما او به تو رو می‌کند؛ تو را دعوت به عفو و بخشایشش می‌کند و سراپایت را به فضل و رحمتش می‌پوشاند.

شرح حدیث: روایت از امیرالمؤمنین صلوات‌الله علیه منقول است که حضرت فرمودند: «کُنْ مُطیعاً لِلهِ سُبْحَانَهُ» مطیع خداوند باش؛ یعنی مراقب باش که تمام اعمالت را طبق خواستۀ خدا عمل کنی. مقصود از این تعبیر، عمل ظاهری است و نسبت به اعضا و جوارح انسان است. حضرت از ظاهر شروع می‌کند بعد می‌رود سراغ باطن. «وَ بِذِکْرِهِ آنِساً»؛ و از نظر درونی به یاد او مأنوس باش. انس از امور درونی است. اینکه گفته می‌شود «با خدا مأنوسم» به تعبیر ساده یعنی می‌خواهم در دلم همواره با او باشم. وقتی با او هستم خوشحالم.

بعد حضرت جملاتی را مطرح می‌کنند برای اینکه این حالت به انسان دست بدهد. می‌فرماید: «وَ‌ تَمَثّلَ فِی حَالِ تَوَلّیکَ عَنْهُ» یعنی در ذهنت متمثل و مجسم کن، آن هنگامی را که داری از خدا رویگردان می‌شوی. آن موقعیتی که نعوذ بالله تو داری به او پشت می‌کنی و رویت را از او برمی‌گردانی. «وَ اِقْبَالَهُ عَلَیْکَ»؛ اما او درست عکس عمل می‌کند. تو داری رویت را از او بر می‌گردانی اما او دارد رویش را به تو می‌کند. تو می‌خواهی بروی و ‌از او جدا شوی، ‌او نمی‌گذارد. او به طرف تو می‌آید. و او دارد روی به تو می‌آورد، عکسِ تو عمل می‌کند. چرا؟ روی که می‌آورد به سوی تو این را می‌گوید: «یَدْعوُکَ اِلَی عَفْوِهِ»؛ روی به تو می‌آورد، می‌گوید بیا می‌خواهم از تو بگذرم. تو را دعوت به بخشایشش می‌کند.

«وَ یَتَغَمَّدُکَ بِفَضْلِهِ»؛ سراپایت را به فضل و رحمتش می‌پوشاند. «تَغَمُّد» به معنای پوشش است. تذکری هم راجع به‌ ماه رجب عرض کنم. روایت مفصلی هست از پیغمبر اکرم(ص) که در آن روایت می‌فرماید که وقتی ماه رجب داخل می‌شود خداوند فرشته‌ای را در آسمان هفتم قرار داده که به او «داعی» می‌گویند. داعی به تعبیر من یعنی جارچی. ماه رجب که وارد می‌شود، این فرشته ندا می‌کند، جار می‌زند و می‌گوید: «طُوبَی لِلذاکِرینَ طُوبَی لِلطائِعینَ»؛ خوشا به حال کسانی که جزء اطاعت‌کنندگان خدایند و خوشا به حال کسانی که یادآور خدا هستند. همین دو جمله‌ای که علی(ع) در روایت فرمود. بعد جار می‌زند و می‌گوید خدا این را می‌فرماید: ‌(فرمایش خدا را او نقل می‌کند): «وَ یَقُولُ‌الله تَعَالَی أَنَا جَلِیسُ مَنْ جَالَسَنِی وَ مُطِیعُ مَنْ أَطَاعَنِی وَ غَافِرُ مَنِ اسْتَغْفَرَنِی الشهْرُ شَهْرِی وَ الْعَبْدُ عَبْدِی وَ الرحْمَهُ رَحْمَتِی فَمَنْ دَعَانِی فِی هَذَا الشهْرِ أَجَبْتُهُ وَ مَنْ سَأَلَنِی أَعْطَیْتُهُ وَ مَنِ اسْتَهْدَانِی هَدَیْتُهُ وَ جَعَلْتُ هَذَا الشهْرَ حَبْلًا بَیْنِی وَ بَیْنَ عِبَادِی فَمَنِ اعْتَصَمَ بِهِ وَصَلَ إِلَی».

آن فرشته می‌گوید به اینکه خداوند می‌فرماید: من همنشین کسی هستم که او با من همنشین شود، من فرمانبردار کسی هستم که او فرمان مرا ببرد (یعنی اگر مطیع خدا شدی خداوند مطیع تو می‌شود) و بخشاینده کسی هستم که از من طلب بخشش کند. ماه، ماه من است، بنده، بنده من است و رحمت، رحمت من است. پس هر که مرا در این ماه بخواند، او را اجابت می‌کنم و هر که از من درخواست نماید، به او می‌بخشم و هر که از من طلب هدایت نماید، او را هدایت خواهم کرد. من این ماه را رشته و ریسمانی میان خود و بندگانم قرار داده‌ام، پس هر که به این ریسمان بیاویزد به من خواهد رسید».