«مصطفی عباسی‌مقدم»، مشاور قرآنی نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها، در گفت‌و‌گو با خبرگزاری قرآنی ایران (ایکنا) با اشاره به این که استفاده از یک تکنیک جدید در تدریس قرآن اشکالی ندارد، اظهار کرد: استفاده از روش‌های جدید به شرط پایش نتیجه‌ها در استانهای مختلف اشکالی ندارد، اما مدام باید مشخص شود که روش جدید تا چه حد نتیجه‌بخش بوده است.
وی بهترین روش تدریس قرآن را توجه توأمان به لفظ و معنی آن عنوان کرد و گفت: دو بعد مهم الفاظ و معانی قرآن باید توأمان بررسی شود. این راهبرد اساسی آموزش قرآن در عصر حاضر است؛ هر گاه لفظ و معنای قرآن با توجه به زیبایی‌های آن تدریس شود، جاذبه بیشتری دارد؛ به خصوص اگر تدریس قرآن از آیاتی که زیبایی لفظی بیشتری داشته، موزون بوده، و قابلیت حفظ و شناخت راحت‌تری را دارا هستند، آغاز شود.
وی با اشاره به این که در مبحث تدریس قرآن باید به دو موضوع روش تدریس و معلمانی که آن روش‌ها را به کار می‌برند، بسیار توجه کرد، گفت: از حیث نیروی انسانی که قرآن را در مدارس تدریس می‌کنند، با کمبود جدی مواجه هستیم و بایستی یک حرکت اساسی و همه‌جانبه از سوی آموزش و پرورش، وزارت ارشاد و همه دست‌اندرکاران فرهنگی کشور صورت گیرد تا نیروهای زبده‌ای که بخشی در آموزش و پرورش و بخش خارج از آن هستند، شناسایی و استفاده شود.
وی افزود: از طرف دیگر با توجه به این که آموزش قرآن در بخش عمومی هم بر عهده آموزش و پرورش قرار گرفته است و این وزارتخانه عهده‌دار آموزش قرآن برای اقشار جامعه نیز هست، بنابراین یک حرکت ملی لازم است تا چند هزار نیرو در این زمینه شناسایی و تربیت شوند تا روش‌های جدید و قدیم آموزش قرآن را بیاموزند و با تکنولوژی‌های جدید روز نیز آشنا باشند تا بتوانند کار را به صورت مؤثر پیش ببرند.
عباسی مقدم با ابراز تعجب از این که آموزش و پرورش از تأسیس 10 هزار مدرسه قرآنی صحبت می‌کند؛ بدون این که چند صد نیروی مدرس و معلم قرآن تربیت کرده باشد، اظهار کرد: اگر شما ساختاری را طراحی کنید، اما مدرسانی نباشند که آموزش‌های لازم را به شاگردان و افراد آموزش دهند، چطور می‌توانید این ساختار را اداره کرده، ادامه بدهید. ممکن است بودجه‌ای را صرف کنید، اما این بودجه نتایج مطلوبی در پی نداشته باشد و افراد از آموزش سرخورده شوند و شما فرصت قرآن‌آموزی را از دست بدهید.
وی با تأکید بر این موضوع که افرادی باید قرآن را آموزش بدهند که تخصص و تجربه این کار را داشته باشند و به صورت ویژه برای این کار تربیت شوند، افزود: باید یک برنامه‌ریزی جدی محتوایی و شکلی برای تدریس قرآن طراحی شود و افراد زیادی که استعداد و توانایی تدریس قرآن را دارند، امادگی این کار را پیدا کنند.
مشاور قرآنی نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها، در بعد روش‌های تدریس قرآن نیز گفت: در بعد روش‌های تدریس تاکنون یک مطالعه جدی که در آن مجموعه‌ای از روش‌های تدریسی و تربیتی صحیح در زمینه آموزش روخوانی، روان‌خوانی و محتوای قرآن مدنظر باشد، صورت نگرفته است؛ وقتی مجموعه‌ای از روش‌های مختلف را نداریم، چطور ممکن است بتوانیم برنامه‌های طراحی شده را ارزیابی و اجرا کنیم. پس ما به موازات این که در حال شکل دادن ساختارها هستیم، باید گروه‌هایی برای انجام مطالعات قوی و غنی داشته باشیم.
عباسی‌مقدم ادامه داد: این مطالعات باید منجر شود به محتوای صحیح برای اقشار مختلف و متون مستقل و متفاوت از همدیگر که با قلم‌های شیوا به نگارش درآمده است؛ در این زمان است که ما هم متون آموزشی صحیح و هم روش‌های درست تدریس آن متون را استخراج کرده‌ایم.
وی با تأکید بر این موضوع که هدف ما از آموزش قرآن، باید ترویج فرهنگ قرآنی باشد، تأکید کرد: نباید فقط آموزش خواندن و روخوانی قرآن را آموزش دهیم؛ بلکه باید علاوه بر این‌ها، و هماهنگ در کنار این‌ها فرهنگ قرآنی هم منتقل شود که انجام نشده است و ما یک دفعه در حال افزایش و گسترش کمّی صرف هستیم و این گسترش صرف نمی‌تواند به نتیجه منجر شود؛ مگر این که حداقل هم‌زمان تلاش ویژه‌ای برای شناسایی یکسری از کارشناسان و مربیان موفق و سپس برگزاری آموزش‌های تکمیلی برای آنها صورت گیرد تا منتج به انجام آموزش‌های تکمیلی برای پوشش دادن کل اقشار شود.
