حجت‌الاسلام والمسلمین «علی محمدی»، عضو هیأت علمی دانشکده علوم قرآن و حدیث، در بخش نخست گفت‌وگو با خبرگزاری قرآنی ایران(ایکنا)، با بیان اینکه نبود نظریه‌پردازی مهم‌ترین مانع و چالش در تربیت قرآنی فرزندان است، اظهار کرد: نبود نظریه‌پردازی در حوزه تعلیم و تربیت قرآنی سبب شده تا به تکنیک‌ها و روش‌های موثر در تربیت قرآنی دسترسی نداشته باشیم.
بخش نخست این گفت‌وگو را اینجا بخوانید
حجت‌الاسلام محمدی، در بخش دوم این گفت‌وگو با یادآوری اینکه برای تربیت قرآنی فرزندان در منابع دچار مشکل هستیم به مطالعات میان رشته‌ای اشاره کرد و افزود: وزارت علوم در بحث مطالعات میان‌رشته‌ای تربیت قرآنی تکالیف وسیعی را بر گردن دارد و باید تلاش کند تا در دانشگا‌ه‌ها به مطالعات میان‌رشته‌ای توجه کرده و حرکت جدیدی را در بحث ارتقای مطالعات میان‌رشته‌ای انجام دهد.
وی در ادامه به نقش سایر سازمان‌ها و دستگاه‌ها مانند سازمان اوقاف و امور خیریه، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، صدا و سیما، رسانه‌ها و ... اشاره کرد و گفت: این سازمان‌ها برای نهادینه شدن تربیت قرآنی و تدبر در قرآن در سطح جامعه باید گام‌های اساسی برداشته و به برنامه‌ریزی برای تحقق تربیت قرآنی فرزندان بپردازند.
عضو هیأت علمی دانشکده علوم قرآن و حدیث، در این بخش از سخنان خود نقش مساجد و مراکز دینی را در تربیت قرآنی فرزندان یادآور شد و افزود: در بحث تربیت قرآنی فرزندان مساجد باید به مراکز آموزش قرآن تبدیل شده و همان‌گونه که پیامبر اسلام(ص) فرموده‌اند: «مساجد برای تعلیم آموزه‌های قرآن به وجود آمده‌اند» باید نقش کلیدی در آموزش و تدبر در قرآن را برای کودکان و نوجوانان داشته باشند تا از این طریق گام موثری در جهت تربیت قرآنی فرزندان بردارند.
وی با عنوان این مطلب که یکی از آثار و برکات مساجد دستیابی به علوم جدید است، عنوان کرد: بی‌شک اگر قرآن مورد تدبر قرار گیرد همواره حرف جدیدی برای مخاطبان خود خواهد داشت و البته در این میان وظایف مساجد، حوزه‌های علمیه و به خصوص روحانیون است که این منابع و مفاهیم ارزشمند را استخراج کرده و به کودکان و نوجوانان ارائه کنند تا آنان با یادگیری این مفاهیم و آموزه‌ها تربیتی قرآنی داشته باشند.
این دکترای علوم قرآن و حدیث، در ادامه این بخش از سخنان خود بیشترین انتظار برای تربیت قرآنی فرزندان از آموزش و پرورش وجود دارد، اظهار کرد: کم‌سوادی برخی از خانواده‌ها و پدران و مادران در بسیاری از موارد سبب تربیت ناصحیح فرزندان می‌شود که در این میان آموزش و پرورش باید در جهت رفع این مشکل برآمده و علاوه بر اینکه سطح سواد و بینش خانواده‌ها را بالا می‌برد باید کاستی‌هایی که در برخی موارد از سوی خانواده‌ها دیده می‌شود را جبران کند.
عضو هیأت علمی دانشکده علوم قرآن و حدیث، با بیان اینکه باید یک برنامه‌ریزی منسجم در آموزش و پرورش ایجاد شود، عنوان کرد: آموزش و پرورش باید با یک همت بلند و بهره‌گیری از نخبگان و اندیشمندان تربیت قرآنی فرزندان را به معنای واقعی آن محقق کرده و از اجرای برنامه‌های کلیشه‌ای دوری کند.
این کارشناس قرآنی با بیان اینکه در شرایطی که دانش‌آموزان پس از فارغ‌التحصیلی از مدارس هنوز به روخوانی و روان‌خوانی قرآن مسلط نیستند، نمی‌توان از آنان انتظار تربیت قرآنی داشت، افزود: اولین اقدامی که آموزش و پرورش باید در تربیت قرآنی انجام دهد این است که بحث روخوانی، روان‌خوانی، تفسیر و ترجمه را در مدارس تقویت کرده و از این طریق بتواند دانش‌آموزان را برای تربیت قرآنی آماده کند.
وی در بخش پایانی سخنان خود، با اشاره به نقش مسئولان و برنامه‌ریزان در تربیت قرآنی فرزندان، یادآور شد: هرچند که بسیاری از مسئولان ما به بحث قرآن و تبیین آموزه‌های قرآنی در جامعه اعتقاد دارند اما هنوز این نگرش را به عنوان مبنای عمل و محور برنامه‌ریزی کلان در حوزه‌های مختلف قرار نداده‌اند و به طور قطع در صورتی که بحث قرآن و تبیین آموزه‌های قرآنی در برنامه‌ریزی کلان حوزه‌های مختلف قرار گیرد، تربیت قرآنی نیز محقق خواهد شد.
یادآوری می‌شود، «حمیدرضا حاجی‌بابایی»، وزیر آموزش و پرورش پیش از این در اشاره به سیاست‌های این وزارت‌خانه برای ارتقا روخوانی و ران‌خواین قرآن دانش‌آموزان گفته است:«برای ارتقا سطح تدریس و آموزش قرآن در مدارس، ده هزار دارالقرآن و مدرسه قرآن را به صورت غیررسمی تعریف کرده‌ایم، چرا که آموزش و تدریس قرآن برای دانش‌آموزان مقاطع مختلف تحصیلی برای ما اهمیت بسیار دارد، طی سه روز کلاس‌های آموزش قرآن که در دارالقرآن‌ها و مدارس قرآن سراسر کشور برگزار خواهد شد، دو ساعت روخوانی، دو ساعت روان‌خوانی و دو ساعت تجوید قرآن کریم آموزش داده می‌شود.
هم‌چنین فاطمه قربان معاون آموزش ابتدایی وزارت آموزش و پرورش نیز می‌گوید: فعالیت مدارس قرآن که در جهت تقویت رواخوانی و روان‌خوانی دانش‌آموزان است، به آنان کمک می‌کند تا علاوه بر تسلط بر روخوانی و روان‌خوانی به مرور زمان با مفاهیم آیات نیز آشنا شده و از آموزه‌های قرآنی که در آیات بسیار وجود دارد درس بگیرند تا در نتیجه تربیتی قرآنی داشته باشند.
