می‌خواهم رکورد بازی‌ها ی آسیایی را بشکنم

علی شاکری: احسان حدادی خیلی زودتر از آنچه انتظار می‌رفت، بعد از حادثه تلخ بازی‌های المپیک پکن دوباره به صحنه مسابقات برگشت و آن صحنه‌های متأثرکننده را به فراموشی سپرد.

خود احسان می‌گوید تنها 2ماه زمان برای پاک کردن آن خاطرات تلخ و ناگوار کافی بود. حالا احسان دوباره عزم خود را جزم کرده و یکی از سکوهای برتر المپیک 2012 لندن را نشانه رفته است. او حتی زمان خداحافظی خود را نیز به بعد از بازی‌های المپیک2016 ریودوژانیرو موکول کرده تا بتواند به هدف نهایی‌اش- کسب مدال المپیک- نایل آید. در آستانه بازی‌های آسیایی گوانجو قهرمان و رکورددار پرتاب دیسک آسیا در گفت‌وگو با همشهری از آرزوها و اهداف دوگانه‌اش گفت و اینکه در گوانجو جدا از کسب مدال طلای دومش در این بازی‌ها، به شکستن رکورد این بازی‌ها که در دست یک قهرمان چینی است، می‌اندیشد. ماحصل این گفت‌وگو را می‌خوانید.

از آخرین رکوردگیری‌ات قبل از حضور در گوانجو با پرتاب 66متر و 57سانتی‌متر در مرحله پایانی لیگ باشگاه‌های ایران، تا چه حد راضی هستی؟

خب، در این مرحله که هنوز تمرینات سبک نشده و مشغول تمرینات سنگین هستم راضی‌کننده بود.

حداقل خاصیت این پرتاب این بود که با همین رکورد هم خیال همه را برای تصاحب دومین مدال طلای بازی‌های آسیایی راحت کردی.

بله، با همین رکورد هم می‌شود طلا گرفت و من بیشتر به دنبال پاک کردن رکورد پرتاب دیسک در بازی‌های آسیایی هستم که در اختیار یک قهرمان چینی است.

مگر خودت با برجا گذاشتن رکورد 69 متر و 32سانتی‌متر صاحب رکورد آسیا نیستی؟

چرا، رکورد آسیا در مسابقات دو و میدانی قهرمانی قاره در اختیار من است ولی رکورد بازی‌های آسیایی با 64متر در اختیار یک قهرمان چینی است که به راحتی می‌شود پاکش کرد.

چرا 4سال پیش در دوحه این اتفاق نیفتاد؟

در دوحه من با رکورد 63متر و 79سانتی‌متر برنده مدال طلا شده بودم و در این دوره ضمن تصاحب طلای دوم می‌توانم نامم را در جدول رکوردشکنان بازی‌ها قرار دهم.

دستیابی به چه رکوردی برایت در گوانجو ایده‌آل‌تر است؟

زمان برگزاری بازی‌های آسیایی بدترین زمان ممکن برای قهرمانان دو و میدانی است. پیش‌بینی می‌شود که در روز مسابقات پرتاب دیسک، دما بین 5 تا 15 درجه باشد و من دعا می‌کنم که در آن روز هوا خوب بوده و بارانی نباشد. در این صورت می‌توان به کسب رکورد بهتری فکر کرد.

خیلی‌ها اعتقاد دارند که طلای حدادی تنها طلای تضمین شده کاروان دو و میدانی و چه بسا کل کاروان ورزشی ایران است.

امیدوارم که اینچنین باشد ولی تمام رقبا با توجه به ارزش مدال طلا در بازی‌های آسیایی، با این اندیشه به میدان می‌آیند.

حریفان تو در پرتاب دیسک از کدام کشورهایند؟

هند، چین و قطر و همچنین محمد صمیمی از کشورمان.

با وجود گذشت چند سال از پرتاب تاریخی 69متر و 32سانتی‌متر، چه هنگامی نوبت به پرتاب بالای 70متر از سوی حدادی می‌رسد؟

با خودم عهد کرده بودم که تابستان امسال این کار را انجام دهم ولی متأسفانه از ناحیه دست عمل‌شده‌ام؛ احساس درد کردم و به همین دلیل نزدیک به 2هفته در تمرینات منظم وقفه افتاد. به همین دلیل این پروژه را به سال بعد موکول کردم.

احتمال ندارد که در صورت مساعدبودن وضعیت آمادگی جسمانی‌‌ات در گوانجو اقدام به جابه‌جایی رکورد شخصی‌ات کنی؟

فصل مسابقات در دو و میدانی اردیبهشت ماه است و همانگونه که قبلا گفتم بازی‌های آسیایی در زمان بدی انجام می‌شود و فکر می‌کنم پرتابی در حد کسب طلا برایم در این بازی‌ها کافی باشد.

می‌گویند در تمرینات همیشه رکوردهای بالای 69متر هم داشته‌ای؛ چطور در هنگام مسابقات مهمی مثل المپیک قادر به زدن رکوردهای تمرینی نمی‌شوی، دلیل خاصی دارد؟

برعکس، برخلاف سایر قهرمانان من همیشه رکورد مسابقاتم بهتر از رکوردهای تمرینی است. قهرمانان المپیک و جهان که در تمرینات رکوردی نزدیک به 74متر دارند در جهانی بیش از 69 و در المپیک پکن پرتابی بیش از 68متر نداشته‌اند. سطح و حساسیت مسابقات همیشه باعث می‌شود تا قهرمانان به دلیل استرس بالا نتوانند همه قابلیت‌های خود را بروز دهند.

آیا هنوز هم افسوس از دست رفتن فرصت طلایی در بازی‌ها المپیک پکن را می‌خوری؟

خیر، خیلی زود در کمتر از 2ماه آن را فراموش کردم.

رقبای اصلی حدادی قهرمانان کدام کشورها هستند؟

لهستان، لیتوانی، ‌استونی، آلمان و آمریکا.

با آنها تا چه اندازه ارتباط داری؟

با همه آنها دوستم و ارتباط صمیمانه‌ای دارم. به خصوص در ماه‌ژانویه و به هنگام حضور در کمپ آفریقای جنوبی که همه قهرمانان صاحب نام برای کسب آمادگی بیشتر دور هم جمع می‌شویم و از بودن در کنار هم و از تمرین مشترک با هم لذت می‌بریم و نکات ارزنده‌ای نیز از یکدیگر می‌آموزیم.

شما اکثر طول سال در اردوهای خارج از کشور به سر می‌برید، آیا دلیلش نبود امکانات لازم در داخل کشور است؟

خیر، برپایی اردو در خارج از کشور به این خاطر است که در مکان‌هایی اقدام به برپایی اردو می‌کنیم که قهرمانان ارزنده‌ای در پرتاب دیسک دارند. تمرین در چنین جاهایی که رقبای اصلی حاضرند، انگیزه بیشتری برای آماده‌سازی به من می‌بخشد.

بعد از افتتاح فاز دوم ورزشگاه آفتاب انقلاب ضمن شادمانی از ساخت چنین مکانی برای تمرین کردن گفتی که بسیار خوشحالی که چشمت به فوتبالیست‌ها نمی‌افتد، منظورت از این جمله چه بود؟

من اصلا در ماه‌های اخیر مصاحبه‌ای نداشتم که چنین حرفی بر زبان بیاورم. من برای قهرمانان همه رشته‌ها احترام خاصی قائلم و با اکثرشان نیز روابط صمیمانه‌ای دارم. من بیان چنین جمله‌ای را تکذیب می‌کنم. من سایت اختصاصی دارم که همیشه حرف‌هایم را در آنجا می‌زنم.

خیلی‌ها بر شما خرده می‌گیرند که با گذشت 6سال از کسب مدال طلای جوانان جهان در ایتالیا روند پیشرفت حدادی برای رسیدن به مدال طلای جهان کند بود و او می‌بایست هرچه زودتر قهرمان جهان و المپیک می‌شد.

البته هنوزم دیر نشده، من تازه 25سال دارم و افراد اهل فن می‌دانند که اوج قهرمانان پرتاب دیسک جهان بین 30تا 35سالگی است و من هنوز فرصت دارم تا این عناوین را به چنگ آورم. من در این مدت نیز بیکار نبودم. 6بار رکورد آسیا را جابه‌جا کردم. 2مدال نقره و برنز از جام‌جهانی گرفتم و 5بار هم نفر اول برلیان لیگ قبل از بازی‌های المپیک پکن شدم. بعد از چند قهرمانی آسیا در بازی‌های آسیایی دوحه 2006 هم مدال طلا گرفتم.

می‌گویند مربی خارجی حدادی سن بالایی دارد و به همین دلیل فاقد کارآمدی لازم است؟

مربی من سن بالایی دارد و تا اول فروردین ماه سال آینده هم با فدراسیون دو و میدانی قرارداد دارد. احتمال تغییر مربی بعید نیست ولی او صاحب کارنامه بسیار ارزشمندی است و 2نفر از شاگردانش هرکدام سابقه 11و 15بار قهرمانی در پرتاب دیسک جهان را دارند.