در دوره و زمانه‌ای که ژانر وسترن یکی از محبوبترین گونه های سینمایی برای تماشاگران و بینندگان سینما و تلویزیون بود، او را با چهره یک کابوی جوان که سیگاری را در گوشه لبش می‌جوید می‌شناختیم و اکنون این شانس را داریم که او را در شمایل یک کارگردان مسن ببینیم.
او در سال‌های اولیه کارگردانی و تحت تاثیر سابقه طولانی بازیهای درخشان و متعددش در فیلمهای وسترن ، فیلمهایی با هنرپیشگی و کارگردانی خود نظیر جوزی ولز یاغی (1976) می ساخت که در آن سالها هرگز به پای وسترن سازهایی مانند سرجیو لئونه ، جان فورد و یا سام پکین پا نرسید و پس از ساخت چندین فیلم ناموفق و برخوردهای منفی منتقدان ، تقریبا متقاعد شد که دوران این ژانر به سر آمده .
هر چند این مرد شکست ناپذیر با سخت کوشی و پس از طی مسیری طولانی ، بالاخره با فیلم نابخشوده که وسترنی واقع گرا با ساختاری فوق العاده قوی ، بازیهای درخشان و دیالوگهای گزیده و پرمعنا کولاک کرد و توانست اسکار 1992 را از آن خود کند و پس از ساخت فیلم تاثیرگذار عزیز میلیون دلاری در سال 2005 ، برای دومین بار موفق به دریافت اسکار بهترین کارگردانی و فیلم شد. کلینت ایستوود تا کنون توانسته 33 فیلم در مقام کارگردان ، 30 فیلم در سمت تهیه کننده ، 66 فیلم در مقام بازیگر در کارنامه سینمایی خود لحاظ کند .
تازه ترین فیلم ایستوود درامی است فانتزی با موضوعی فراطبیعی به نام "زندگی پس از مرگ" که از 22 اکتبر ( 30 مهرماه ) در امریکا اکران شد و ثابت کرد که او پس از گذشت حدود 50 سال از حضورش در صنعت سینما ، هنوز هم غیر قابل پیش بینی است. تلخی بیش از حد ولی صادق فیلمهایش که مشخصه اصلی آثار اوست در این فیلم هم کاملا قابل احساس است.
راجر ایبرت منتقد شیکاگو سان تایمز نوشته : او فیلمی قابل باور را ماهرانه ساخته و با ظرافت و زیرکی بستر داستان را پی ریزی کرده . در حقیقت ایستوود این فیلم را برای انسانهای باهوش و پر احساسی ساخته که طبیعتا کنجکاوند در مورد زندگی پس از مرگ بدانند. فقط می گوید چیزی اتفاق می افتد در حالیکه داستان ایستوود دقیقاً به این مسئله نمی پردازد.
فیلم زندگی 3 نفر را به صورت موازی به تصویر می کشد که در انتها ، با حوادثی کاملا قابل توضیح و معقول در جایی که بهم نیاز دارند ، همدیگر را ملاقات می کنند. مت دیمن ( در نقش جرج ) مردی است امریکایی که توانایی ارتباط با مردگان را دارد ولی از آْنجا که این موهبت را برای خود نفرین می داند از آن گریزان است ; سیسیل دو فرانس ( در نقش ماری ) گزارشگر تلویزیون فرانسه که سرحد مرگ را تجربه کرده و فرانکی مک لارن ( در نقش مارکوس ) پسری که برادر دوقلویش را در حادثه ای از دست داده.
ویژگی مشترک همه ی این کاراکترها درگیری ذهنی شان با موضوع مرگ است و متاسفانه هیچ راهی برای حل مشکلشان ندارند.جذابیت زندگی پس از مرگ در این است که هر کدام از شخصیتها داستانهای فرعی خود را نیز دارند. جرج بدلیل ارتباط با مردگان در زندگی خصوصی خود دچار مشکلاتی شده و دایماً تلاش می کند یک زندگی خوب و ساده تر برای خود بسازد ;ماری به مشکلات شخصی و خانوادگی دچار شده و مارکوس که بدلیل مرگ برادر به شدت افسرده است و می خواهد هر طور شده با برادرش ارتباط برقرار کند.
در هر 3 داستان ، افراد در شرایط غیر قابل توضیح و دشوار عذاب می کشند و ایستوود بر این عذاب تاکید دارد ،هر چند که درباره آن قضاوتی عجولانه نمی کند.فیلمنامه "زندگی پس از مرگ" را پیتر مورگان نوشته که به گقته ایستوود به ماورالطبیعه اعتقادی ندارد. این نویسنده مستعد و خلاق اینبار بصورت غیر منتظره ای از نوشتن درباره زندگی سیاستمداران فاصله گرفته و به سمت متافیزیک روی آورده.
کلینت ایستوود که ظاهرا هنوز به بازنشستگی فکر نمی کند ، در ادامه روند خلاقانه فیلمسازیش در حال ساخت فیلم دیگری به نام hoover است که در سال 2012 اکران خواهد شد . نگارش فیلمنامه آنرا داستین لنس بلک بر عهده دارد و فعلا نقش آفرینی لئوناردو دی کاپریو در آن قطعی شده است.
راجر ایبرت ، منبع شیکاگو سان تایمز اکتبر 2010
