در این‌باره با پدرام‌سلطانی، عضو هیأت نمایندگان اتاق بازرگانی ایران و تهران گفت‌وگو کرده‌ایم.
- بهبود 2پلهای وضعیت کسب‌وکار در ایران چگونه اتفاق افتاده است؟
صعود و یا سقوط 2 پلهای در انتهای جدول نمی‌تواند مقایسه مناسبی باشد. من فکر می‌کنم که صعود 2 پلهای به‌دلیل فعالیت‌های سازمان سرمایه‌گذاری خارجی از طریق تکمیل برخی فرم‌ها و ارسال آن به بانک جهانی است. اگر صرفا بخواهیم نظر بخش خصوصی را جویا بشویم نسبت به سال گذشته در فضای کسب و کار هیچ شاخصی بهبود پیدا نکرده است.
- به‌نظر شما ارتقای 2 پلهای می‌تواند بیانگر بهبود وضعیت کسب و کار در کشور باشد؟
اصولا بالا و پایین شدن در یک چهارم جدول در میان کشورهای کمتر توسعه‌یافته یا کشورهایی که اقتصاد بسته و دولتی دارند اهمیت چندانی ندارد. البته اگر پایین‌تر برویم خیلی جای تأسف دارد. بهبودهای جزئی در حد یکی دو رتبه نمی‌تواند بیان‌کننده مسئله خاصی باشد چرا که این شاخص‌ها براساس نظر فعالان اقتصادی احصا می‌شود و ممکن است برخی از کشورها کمتر این فرم‌ها را پر کنند. در گزارش بانک جهانی آنچه مهم است این است که باید بدانیم این بهترشدن یا بدترشدن رتبه چه تغییری در فضای اقتصادی کشور به‌وجود آورده است.
- در 2سال گذشته اتاق بازرگانی روی لایحه قانون بهبود فضای کسب و کار مطالعاتی را انجام داده است؛ این لایحه در حال حاضر در چه وضعیتی است؟
هنوز لایحه نشده است. اتاق بازرگانی به همراه اتاق تعاون موظف شده‌اند تا در تدوین این قانون نظرات خود را اعلام کنند؛ پیش‌نویسی هم تهیه شده است اما به‌رغم کار زیادی که در اتاق بازرگانی صورت گرفته است معتقدم که اتاق بازرگانی روش مناسبی را برای تدوین پیش‌نویس این قانون انتخاب نکرده است و نظرات جمع‌شده براساس نظرسنجی‌هایی است که در اتاق بازرگانی صورت گرفته و صرفا سلسله مواردی در کنار هم قرار گرفته است که نظم و نسق و مسیر مشخصی ندارد.
- پس به‌نظر شما مشکل کجاست؟
ما در این زمینه مقررات مناسبی نداریم و رویه‌ها و رفتار مجریان قوانین و مقررات هم به‌مراتب بدتر از مشکل نداشتن قانون است چرا که نگاه تسامحی و حل مشکل در بدنه بروکراتیک سیستم به‌وجود نیامده است.
