در بدو ورود هیات ایرانی، سعید جاسم، نایب رئیس مؤسسه الوطن به استقبال هیات آمد و مذاکرات و گفت‌وگوی هیات با وی در دفتر کارش ادامه داشت. الوطن یکی از روزنامه‌های منتقد ایران بوده و همواره گزارش‌های انتقادی از ایران منتشر می‌کند. با این حال نایب رئیس الوطن در این دیدار اظهار داشت مشی مؤسسه مذکور به‌طور کلی انتقادی بوده و با همه دولت‌های منطقه و حتی خود وزارت خارجه کویت چنین رویه‌ای در پیش گرفته شده است. جالب اینکه در این دیدار سخنگوی وزارت خارجه ایران اظهار داشت که ارتباطات رسانه‌ای میان رسانه‌های کویت و ایران می‌تواند به نزدیک‌تر کردن دیدگاه‌های دو طرف کمک کند.
در اغلب کشورهای منطقه و به‌ویژه بحرین و کویت، مؤسسات رسانه‌ای به مفهوم عام آن مؤسسه رسانه‌ای هستند؛ یعنی هم روزنامه ، هم رادیو و هم تلویزیون دارند، در نتیجه ژورنالیست‌های این نوع رسانه‌ها دارای مهارت‌های چندگانه نیز می‌شوند و روزنامه‌نگاران باتجربه در شبکه‌های تلویزیونی به خدمت گرفته می‌شوند، اما در ایران به‌دلیل اینکه مؤسسات رسانه‌ای فقط دارای روزنامه یا نشریه هستند و رادیو و تلویزیون طبق قانون، به‌صورت دولتی و عمومی اداره می‌شوند، در نتیجه تربیت ژورنالیست‌های رادیویی و تلویزیونی نیز در چارچوب سازمان صدا و سیما قرار گرفته و به همین دلیل به جز در دانشکده صدا و سیما، در هیچ نهاد دانشگاهی دیگری، متخصص رسانه‌نگاری رادیویی و تلویزیونی تربیت نمی‌شود.
امروز دیپلماسی رسانه‌ای به‌عنوان یک رویکرد جدید در روابط میان کشورها از کاربردهای ویژه و مؤثری برخوردار شده است، اما باید توجه کرد که در کاربست این نوع از دیپلماسی، این رسانه‌ها هستند که در خط اول مقدم قرار دارند نه دیپلمات‌ها و سیاستمداران. اگر امروز مسئولان ایرانی از نحوه فعالیت و خط‌مشی روزنامه‌ها و شبکه‌هایی مثل الوطن ناراحت هستند، باید گفت پاسخ گزارش‌ها، برنامه‌ها و مقالات امثال الوطن را باید مؤسسات رسانه‌ای ایران بدهند نه وزارت خارجه یا دستگاه دیپلماتیک.
رسانه‌های دوکشور کویت و بحرین به‌رغم وضعیت بسته سیستم سیاسی شان از آزادی عمل نسبی در کار حرفه‌ای شان برخوردارند؛ مثلا در یکی از روزهای حضور هیات رسانه‌ای ایران، دو روزنامه از یک رخداد مرتبط با فساد 40تن مواد‌غذایی دو تیتر متفاوت زده بودند با این عناوین: «امحا 40 تن مواد‌غذایی فاسد» و «فساد سیاسی فساد غذایی می‌آورد!» همچنین رابطه‌ای که میان بخش خصوصی و تجاری این کشورها با رسانه‌ها برقرار شده نشان می‌دهد که هدف‌گذاری استقلال رسانه‌ای این نوع مؤسسات به‌صورت آگاهانه صورت گرفته است.
البته تکنیک‌های روزنامه نگاری در مطبوعات این کشورها هنوز حدود 20سال از مطبوعات ایران عقب است و سبک‌های نگارش تاریخی و دستور جلسه‌ای و گزارش‌های مطول چند هزار کلمه‌ای یک صفحه‌ای بسیار متداول است. در مجموع به‌نظر می‌رسد که دیدارهای مستقیم میان رسانه نگارهای ایران و کشورهای منطقه خلیج‌فارس می‌تواند به تلطیف فضای رسانه‌ای موجود تا حد زیادی کمک کند.
