بازی‌های آسیایی برای من درست همان روزی که مدال‌ها توزیع شد پایان یافت و دیگر نمی‌خواهم حتی برای یک لحظه و ثانیه‌ای به آن فکرکنم و زمان را در رسیدن به آرزوی دیرینه‌ام و کشتی فرنگی دریک سال و8 ماه مانده به بازی‌های المپیک از دست دهیم» . ماحصل گفت‌وگو با محمد بنا پیرامون آنچه بر کشتی فرنگی ایران درگوانجو گذشت را می‌خوانید.
- اول از همه می‌خواهیم بدانیم چه اتفاقاتی درگوانجو افتاد که قهرمانانی مثل علی اکبری، علیزاده و سوریان که از نگاه بنا شانس اول کسب مدال طلا بودند نتوانستند موفق شوند وبرعکس نفراتی مثل نوروزی، عبدولی، نعمت‌پور و قربانی که کمتر روی مدال طلای آنان حساب می‌شد روی سکوی قهرمانی ظاهرشدند؟
ماجرای سوریان حکایتش این بود که کشتی او با حریف ژاپنی درست همزمان شده بود با کشتی امید نوروزی در روی تشک دیگری و من به دلیل این همزمانی نتوانستم مثل همیشه با او صحبتی داشته باشم و او فاقد آن تمرکز همیشگی بود. یکی از شیوه‌های کارم همیشه این است که قبل از هرکشتی به‌مدت 10 دقیقه با شاگردانم خلوت می‌کنم و سعی می‌کنم ضمن یادآوری نقاط قوت و ضعف حریفان تمام تمرکزشان را معطوف مبارزه کنم، متأسفانه همانطور که گفتم این بار موقعیت دست نداد و سوریان بدون هرگونه مشورتی به میدان رفت و این درحالی بود که خیلی در آن شرایط به من نیاز داشت. البته اگر دست‌های قفل شده سوریان دروقت سوم باز نمی‌شد او هرگز بازنده مبارزه با کشتی‌گیر ژاپنی نمی‌شد. با این شکست دنیا برای سوریان به آخر نرسیده و تجربه دیگری به تجربیات قبلی او اضافه شده است. ولی بازهم با قاطعیت می‌گویم او می‌تواند با دستیابی به مدال طلای جهان درسال 2011 وبا گرفتن مدال طلای المپیک درلندن جبران مافات کرده و خود را جاودانه کند. فرشادعلیزاده درمصاف با حریف ژاپنی تاوان همان یک اشتباهش را داد و طلا را با برنز عوض کرد. امیرعلی اکبری هم اسیر ناداوری و نمک گیرشدن داوران درمیهمانی شام تورلیخانوف رئیس فدراسیون کشتی قزاقستان شد و داوران در هر شرایطی به‌دنبال بازنده کردن او بودند.
- خیلی‌ها اعتقاد دارند که سوریان با توجه به کم کردن وزن نباید پس ازمسابقات مسکو دراین بازی‌ها حاضر می‌شد و ظاهرا خودش هم چندان تمایلی به حضور درگوانجو نداشت وبا اصرار کادرفنی و فدراسیون پذیرفت که روی تشک برود؟
اول آنکه با توجه به فاصله مناسب دوماهه بین مسابقات جهانی و بازی‌های آسیایی، سوریان از بابت کاهش وزن و رسیدن به سروزن، مشکلی نداشت درثانی مگر دست ورزشکار است که هرموقع دلش خواست کشتی بگیرد یا نگیرد. تا من هستم به هیچ‌کس اجازه نمی‌دهم که کشتی‌گیری برای ما تعیین تکلیف کند. روی یک کشتی‌گیر سرمایه‌گذاری می‌شود که همانند یک سرباز هرموقع که به‌وجودش نیاز بود درخدمت ورزش کشورباشد. حمید از یک سال قبل می‌دانست که باید دربازی‌های آسیایی به میدان برود و به همین دلیل از مسابقات انتخابی معاف شد و حتی درگرجستان دریک وزن بالاتر ظاهر شد. در یک کلام کشتی فرنگی یک بزرگ‌تر دارد که خود کشتی فرنگی است که همه ما باید برای سربلندی‌‌اش بکوشیم.
- درماجرای جنجالی علی اکبری در اعتراض به داوری که منجر به محرومیتش در پیکار رده‌بندی برای کسب مدال برنز شد شما هم اعتراضاتی داشتید، آیا محرومیتی شامل حال شما نشد؟
البته در ماجرای یادشده که بعد از پایان کشتی حوادثی اتفاق افتاد، نمی‌بایست هیچ جریمه‌ای به علی اکبری تعلق می‌گرفت و به من هم البته کارت زردی داده شد که به نوعی یک تذکر محسوب می‌شد.
- خیلی‌ها معتقدند که اگر ما نیز دارای نماینده‌ای قوی و دارای نفوذ درتشکیلات فیلا باشیم می‌توان از چنین پیامدهایی پیشگیری کرد؟
شاید، بستگی به آن نماینده دارد که تا چه حد در همان تشکیلات روی او حساب کنند. ما درهمان دوره‌هایی که نماینده هم داشتیم چیزی از آنها ندیدیم! البته درخیلی از مواقع هم داوران با شرفی وجود دارند مثل طالبی (داور بین‌المللی کشتی ایران)که به هیچ شکل تن به تضییع حقوق کشتی‌گیر برتر نمی‌دهد و حتی با ایستادن برسر رأی خود با مامیا شویلی قهرمان سابق جهان و رئیس کنونی فدراسیون کشتی روسیه دست به یقه شد.
- اگر علی اکبری نیز همانند عبدولی، نعمت‌پور و دیگر طلایی‌ها کشتی فرنگی در نیمه‌نهایی قدرتمند ظاهر می‌شد، آیا بازهم داوران قادربودند او را درعین برتری بازنده کنند؟
این درست است ولی حریف قزاق علی اکبری عنوان جهانی داشت و قزاق‌ها قبلا در 2فینال به مدال‌های طلای پیش‌بینی شده خود نرسیده بودند و به همین خاطر همه امید تورلیخانوف به این کشتی بود و شب قبل آن با ترتیب دادن یک میهمانی باشکوه و خریدن داوران کاری کرده بود که داوران در مبارزه حریف قزاق با علی اکبری با وجود دفاع مطلق از دادن اخطار به او امتناع می‌کردند و طبیعی بود که با توجه به وزن سنگین‌تر کشتی‌گیر قزاق، علی اکبری درخاک نمی‌توانست کاری صورت دهد و همه امیدش به مبارزه در سر پا بود که داوران چشمان خود را به کم کاری حریفش بستند تا او به ناحق از راهیابی به فینال بازبماند.
- فکر نمی‌کنید که بردن علی‌اکبری به یک وزن بالاتر از سوی کادرفنی کار اشتباهی بود و آیا بهترنبود محمد قربانی را که در مسابقات آسیایی هند هم در این وزن به میدان رفت به بازی‌های آسیایی می‌بردیم و از علی اکبری در همان وزن خودش استفاده می‌شد؟
هنوزم براین باورم که کادرفنی در مورد علی اکبری بهترین تصمیم را گرفته است. دراین وزن او بهترین مهره‌ای بود که می‌توانست طلا بگیرد، چون قربانی قبلا در این وزن مغلوب حریف قزاق شده بود.
علی اکبری نخستین بارنبود که در120 کیلوگرم ظاهر می‌شد. او قبل از گوانجو در گرجستان ستاره مسابقات شده بود و توانایی طلا گرفتن درگوانجو را هم را داشت ولی درنهایت اسیر مافیای داوری شد. البته ما در این وزن و دیگر اوزان سنگین دارای مهره‌های ارزشمندی هستیم وجای هیچ نگرانی برای آینده نیست. بیشترین مشکل کشتی فرنگی ایران درحال حاضر در اوزان سبک است که بالا رفتن وزن کشتی‌گیران شاخص نوجوان وجوان کار را بر مربیان دشوار می‌کند.
