به گزارش خبرگزاری فرانسه اندونزیایی‌های معمولی مانند آندی سانتوسو، دانشجوی 23 ساله، گذراندن روزی بدون برنج، که دولت آن را پیشنهاد می‌کند، غیرقابل‌تصور است. او می‌گوید: "من برای صبحانه، ناهار و شام برنج می‌خورم. اگر برنج نخورم ، احساس می‌کنم چیزی نخورده‌ایم. چه چیزی دیگری می‌توانم بخورم؟"
دبیرکل وزارت رفاه، ایندریونو سوسیلو می‌گوید پاسخ ساده است، حتی اگر برای ملتی که بیش از 40 میلیون تن برنج در سال تولید می‌کند و حدود 33 میلیون تن آن را مصرف می‌کند، معقول به نظر نیاید.
او تلاش برای ترغیب مردم به روی آوردن به منابع جایگزین غذایی را به ترغیب یک فرد سیگاری به ترک کردن عادتش تشبیه می‌کند.
او می‌گوید: "ما اندونزی‌ها را تشویق می‌کنیم که عادت خوردن برنج را کنار بگذارند. ما به تنوع بخشیدن رژیم‌های غذایی‌مان نیاز داریم. بسیاری از اندونزی‌های فکر می‌کنند که اگر برنج نخورند، درست غذا نخورده‌اند."
اندونزی 66 نوع محصول غذایی کربوهیدراتی دیگر نیز مانند ذرت، ساگا، کاساوا، سیب‌زمینی شیرین، سیب‌زمینی و محصولات دیگر هم تولید می‌کند. این فرآورده‌ها را می‌توان برای دو وعده از سه وعده غذایی جایگزین برنج کرد.
"ما اندونزی‌هایی‌ها را تشویق می‌کنیم تا عادات غذایی‌شان را از دوران کودکی تنوع بخشند."
اندونزی با 240 میلیون دهان گرسنه برای تغذیه، چهارمین کشور پرجمعیت جهان است. یک اندونزی متوسط هر سال بیش از 100 کیلوگرم برنج مصرف می‌کند، که بیش از مصرف برنج ژاپنی‌ها و چینی‌ها است.
بهبود فنون کشاورزی و تلاش برای رسیدن به ایمنی غذایی در دوران پس از استعمار باعث شد اندونزی از بزرگترین واردکننده برنج در دهه 1960 اکنون به مرز خودکفایی برسد.
اما با وجودی دکه اکنون برنج فراوان و ارزان است،دولت نگران است که مردم بیش از حد به یک محصول غذایی وابسته شوند.
نشاهای برنج که از مزراع پلکانی در سراسر اندونزی سر می‌زنند به تغییرات الگوی جهانی آب و هوا حساس هستند، برای مثال باران‌‌های غیرفصلی در این کشور باعث کاهش درجه حرارت آی در سطح دریا در منطقه اقیانوسیه شد، پدیده‌ای که به آن لا نینا می‌گویند.
سایر نگرانی‌های دولت شامل رشد جمعیت، محدود شدن زمین های قابل کشت به علت شهری‌شدن و افزایش سطح آب دریا ناشی از گرمایش جهانی، که می‌تواند تولید برنج دچار اختلال شود.
برای میلیون‌ها نفر اندونزیایی برنج تنها یک غذای اصلی نست،عاملی زندگی بخش است که زندگی بخشی آن را باعث تدوام زندگی می‌شود و به عنوان هدیه‌ای ازجانب خدواندیان سزاوار تقدیس است.
مکان‌های تولید برنج در آسیا حدود 500 میلیون از افراد بسیار فقیر را در برمی‌گیرد که با درآمدی کمتر از 1.25 دلار ماه از کاشت بنج به زندگی ادامه می‌دهند.
نواحی تولید برنج در آسیا محل سکونت حدود 560 میلیون نفر از افراد بسیار فقیر است که در آمد روزانه‌شان کمتر از 1.25 دلار است. برنج غذای اصلی بیش از سه میلیارد نفر، حدود نیمی از جمعیت جهان است.
