پس از کسب نتایج ضعیف این تیم در رقابت‌های سال گذشته جام ملت‌های آسیا کمتر کسی فکرش را می‌کرد، این تیم در بازی‌های آسیایی در همگروهی با 3 تیم اول آسیا (کویت، کره‌جنوبی و بحرین) بتواند از گروهش صعود کند چه رسد به اینکه راهی فینال شود. اما تیم ملی هندبال ایران به‌رغم دیدگاه منفی قبل از اعزام و پس از قرعه‌کشی، در سایه همدلی و یکرنگی برهمه پیش‌بینی‌های قبلی خط بطلان کشید. در کنار اصرارهای مسئولان فدراسیون هندبال در اعزام این تیم به گوانجو در هجمه مخالفت‌ها، این «بوروت ماچک» سرمربی اسلوونیایی تازه وارد بود که با امیدواری از روی سکو رفتن هندبال خبر می‌داد.
امروز ماچک خوشحال از پیش‌بینی درستش در گفت‌وگو با همشهری با یادآوری آن روزهای سخت و دشوار به نوعی با حرف‌هایش مسئولان کمیته ملی المپیک را به چالش می‌کشد و عنوان می‌دارد «برخلاف این روزها که از ما و کار بزرگ‌مان تعریف و تمجید زیادی می‌شود، اصلا حمایت خوبی از ما قبل از رفتن صورت نگرفت. آنها هرگز ما را باور نداشتند و من و شاگردانم تنها با دلگرمی مسئولان فدراسیون تصمیم گرفتیم با «ما» شدن و تحمل شرایط سخت خودمان را اثبات کنیم که فکر می‌کنم توانستیم همه را از رفتاری که با ما داشتند پشیمان‌سازیم. به‌نظر خودم نایب قهرمانی ایران بیشتر شبیه به یک معجزه بود!».
ماچک حتی ادعا می‌کند که اگر یک ماه بیشتر فرصت داشت می‌توانست با شکست دادن تیم کره، ایران را قهرمان بازی‌های آسیایی گوانجو کند. این گفت‌وگو درست یک روز قبل از رفتن ماچک به کشورش برای معالجه انجام شد که هنوز معلوم نیست آیا او با وجود اتمام قراردادش به ایران بازمی‌گردد یا اینکه فدراسیون هندبال باید دوباره در اندیشه استخدام سرمربی خارجی دیگری باشد.
- در شرایطی که می‌گویید هیچ‌کس به موفقیت هندبال امیدوارنبود، شما چگونه 2ماه پس از حضورتان در ایران به این نتیجه رسیدید که هندبال در گوانجو روی سکو می‌رود؟
از قبل به‌دلیل فعالیت در بحرین آشنایی نسبی با هندبال ایران داشتم و هنگامی که با این تیم به تورنمنت بین‌المللی مجارستان رفتم و انگیزه بازیکنان را دیدم هم من به این باور رسیدم و هم بازیکنان من را باور داشتند که می‌توانیم در کنار یکدیگر موفق شویم. در تورنمنت قطر این باور به یقین مبدل شد که می‌توانیم در گوانجو روی سکو برویم و در طول بازی‌ها هم برای رسیدن به این هدف با تمام وجود تلاش کردیم و جنگیدیم تا موفق شدیم.
- همه چیز در گوانجو هم به دلخواه و میل شما پیش رفت؟
ما شروع خوبی داشتیم و بازی به بازی بهتر نیز شدیم. بعد از پیروزی پرگل مقابل هنگ‌کنگ در دیداری حساس مقابل کره با اختلاف 2گل باختیم و بعد بحرین را در نبردی سرنوشت ساز بردیم و بعد از آن هم نوبت کویت بود که برابر انگیزه بالای بازیکنانمان کم آورد. در نیمه‌نهایی ژاپن را در شرایطی مغلوب کردیم که نیمه اول را با 8 گل اختلاف واگذار کرده بودیم اما در نیمه دوم ژاپن در برابر تهاجم بی‌وقفه بازیکنان ایران تسلیم شد. در فینال هم به بازیکنانم گفته بودم که تنها در یک صورت شانس بردن کره را داریم و آن هم اینکه شما با صددرصد توانایی‌های خود بازی کنید اما درخشش دروازه‌بان آنان و اشتباهات فردی بیشتر بازیکنان ما به نسبت حریف باعث از دست رفتن پیروزی شد.
- شما هم در این بازی مرتکب اشتباه بزرگی شدید و آن هم میدان دادن به بازیکنانی بود که در بازی‌های قبلی فرصتی برای هماهنگی پیدا نکرده بودند؟
هر مربی برای هر بازی استراتژی خاصی دارد. میدان دادن به بازیکنان ناشناخته‌تر هم بخشی از این استراتژی است، اگرچه آنان برآورنده انتظارات نبودند. در هندبال مربیان تقریبا از تمام بازیکنان به‌طورمتناوب استفاده می‌کنند.
- فکر می‌کنید ما با همین تیم نیز شانس غلبه بر بهترین تیم آسیا را داشتیم؟
من خیلی افسوس خوردم که به جای 21روز ای کاش یک ماه فرصت بیشتر برای آماده‌سازی تیم داشتم و در همین گوانجو می‌توانستیم کره را مغلوب کنیم. در پایان دیدار نهایی مربی کره‌جنوبی خطاب به من گفت: «بازیکنان ایران با جسارتشان باعث عصبانیت بازیکنان و ترس من شدند و اضافه کرد که این یک فینال واقعی بود». برای من این نقره ارزش طلا را داشت.
- فکر می‌کنم که پیروزی ایران با هدایت شما در مقابل بحرین- تیم سابق‌تان- برای آنان بسیار گران تمام شد و آنها از این بابت بسیار عصبانی بودند ولی مطمئنا این برد برای ماچک در لباس مربی یک تیم جدید بسیار دلچسب بود؟
من یک مربی حرفه‌ای هستم، خیلی به این چیزها فکر نمی‌کنم. راستش احساس خیلی خاصی نداشتم، همانگونه که قبلا با بحرین، ایران را برده بودم و فردا هم چه‌بسا با تیم عربستان مقابل تیم ایران قرارگیرم.
- با این حرف‌ها به نظر می‌رسد تمایل چندانی به تداوم همکاری با فدراسیون هندبال ایران در مسابقات انتخابی المپیک لندن ندارید و شایعه حضور دوباره‌تان در بحرین که این روزها شنیده می‌شود جدی است؟
درهای مذاکره همچنان باز است وباید تضمین‌های قوی‌تری برای موفقیت‌های بعدی گرفت.
- با عملکردی که هندبال ایران در گوانجو داشت،چقدر شانس المپیکی شدن در لندن را در رقابت با سایر مدعیان آسیایی دارد ؟
دلم نمی‌خواهد راجع به آینده‌ای که هنوز معلوم نیست آیا سرمربی تیم ایران باشم یا نباشم صحبت کنم. من در حال حاضر به معالجه پای مصدومم فکر می‌کنم که قرار است جراحی شود. برای پیش‌بینی هنوز فرصت است و فقط این را می‌توانم بگویم که تابوی کره‌ای‌ها را شکستیم.
- ولی این جواب یک مربی حرفه‌ای نیست، ما فقط می‌خواهیم نه به‌عنوان سرمربی آتی تیم ملی ایران بلکه به‌عنوان یک کارشناس خبره هندبال با توجه به آشنایی با موقعیت هندبال ایران و دیگر کشورهای آسیایی نظرتان را در این مورد بدانیم؟
البته برای موفق شدن نیاز به فاکتورهای زیادی است. اگر دیدید برای گوانجو قول دادم در آنجا ما با یک سؤال 3گزینه‌ای مواجه بودیم که پای 3مدال به رنگ‌های مختلف درمیان بود، اما در راه المپیک فقط یک گزینه وجود دارد که نیاز به محاسباتی دقیق‌تر دارد. واقعیت آنکه هندبال ایران رشد خوبی در همین مسابقات داشته است و توانسته به‌عنوان نمونه اختلاف 15 امتیازی خود برابر ژاپن را نه‌تنها جبران بلکه یک امتیاز هم افزایش دهد. ما در گوانجو تیم‌های دوم و سوم آسیا (ژاپن و بحرین) را شکست دادیم و کویت را با یک نتیجه قابل‌قبول بردیم و در برابر کره نیز میلیمتری و با احترام باختیم. من معتقدم هندبال ایران هم به اندازه دیگر مدعیان شانسی مساوی برای المپیکی شدن دارد. ولی الان اگر من در آستانه ادامه مذاکرات بگویم که ایران بختی بیشتر از سایر تیم‌ها دارد شائبه بازار گرمی پیش خواهد آمد و فردا شما و مردم به من لقب دروغگو را خواهید داد.
