به گزارش ایسنا، "تنها یک واژه است که ما را از زیر بار همه فشارها و دردهای زندگی می‌رهاند و آن واژه عشق است." بیش از 2500 سال از زمانی که سوفوکلس، نمایشنامه نویس یونانی، جمله‌های بالا را نوشت می‌گذرد، اما هم‌اکنون پژوهشگران دانشگاه استنفورد و دانشگاه ایالتی نیویورک در استونی بروک در پژوهشی مشترک ثابت کرده‌اند که آن جمله‌ها حقیقت دارند؛ این که عاشق بودن به راستی از درد می‌کاهد.
آن‌ها همچنین چرایی آن را نیز نشان داده‌اند. عشق ممکن است به برخی از دیرینه ترین گذرگاه‌های مغز نقب بزند، به گونه‌ای که در احساس شادمانی که به ما دست می‌دهد درد را نادیده بینگاریم.
این دانشمندان دریافتند که دانشجویان عاشق هنگامی که به تصویرهایی از معشوق خود می‌نگریستند، درد کمتری را احساس می‌کردند. به علاوه، عشق از همان گذرگاه‌هایی استفاده می‌کند که توسط تعدادی از تسکین‌دهنده‌های قوی و مواد مخدر اعتیادآور، مانند هرویین و کوکایین استفاده می‌کند.
مطالعه این گذرگاه‌ها ممکن است اطلاعات تازه‌ای در مورد عشق به ما داده و همچنین در یافتن راه‌هایی برای درمان درد و اعتیاد به ما کمک کند.
دکتر شان مک‌کی، رییس بخش مدیریت درد در دانشکده پزشکی استنفورد و یکی از پژوهشگران این پژوهش اظهار کرد: "برقراری این پیوند میان نقطه‌هایی از آنچه که ما از سامانه عصبی عشق درک می‌کنیم و از سامانه‌های عصبی درد می‌فهمیم، زیبا بود."
آرتور آرون، روانشناس اجتماعی دانشگاه نیویورک و پژوهشگر عشق با 30سال تجربه در این حوزه که در این پژوهش همکاری کرد، گفت: عشق بر روی همان سامانه‌هایی از مغز اثر می‌گذارد که هر تجربه فوق‌العاده پاداش بخش دیگری اثرگذار است.
