به گزارش ایسنا، یک سنگ عظیم 500 متری با مشتری برخورد کرده و گودالی به اندازه اقیانوس اطلس به وجود آورده که تقریبا با لکه قرمز کوچک سیاره برابر است.
این اولین باری بود که دانشمندان اصابت یک سیارک را به یک سیاره را تحت نظر گرفته بودند؛ تا پیش از این تصور می‌شد که دنباله‌دارهای یخی پس از کشیده شدن در میدان مغناطیسی مشتری به سیاره برخورد کرده‌اند.
محققان این کشف را جالب توجه خوانده و از آن به منزله تذکری یاد کردند که منظومه شمسی مکانی پیچیده و خشن است.
این گودال عظیم توسط یک اخترشناس آماتور استرالیایی در ژوئیه سال 2009 از خانه‌اش کشف شد.
آنتونی ولسلی در ابتدا تصور می‌کرد که با یک نقطه سیاه روبرو شده اما در زاویه‌ای بهتر با ناحیه‌ای کاملا سیاه روبرو شد که به معنی وقوع یک اصابت بود.
وی در آن زمان با ناسا ارتباط برقرار کرد، از آن زمان تاکنون دانشمندان در حال بررسی علت بوجود آمدن این گودال عظیم بودند.
دانشمندان از داده‌های سه دوربین مادون قرمز، ترکیبات گازهای خاص و شرایط شیمیایی خرده‌های باقیمانده از اصابت، برای آزمایش جو سیاره مشتری استفاده کردند.
آنها به این نتیجه رسیدند که احتمالا سیارک در زمان اصابت با سیاره و پرتاب تکه سنگ‌ها به بالای ابرها، از خود چیزی برابر پنج گیگاتن تی.ان.تی نیرو آزاد کرده است.
این موضوع باعث افزایش دما تا چهار درجه کلوین تا 42 کیلومتری بالای ابرها شد. البته این میزان آنچنان عظیم نبود اما بدلیل فراگیر شدن آن در کل سیاره قابل توجه است.
محققان همچنین گازهایی مانند آمونیاک را نیز که در زمان اصابت از زمین به هوا برخاسته مورد بررسی قرار داده و به این نتیجه رسیدند که این اصابت رخ داده است.
اصابت این سیارک به سیاره مشتری دقیقا 15 سال پس از اصابت دنباله‌دار «شومیکر-لِوی 9» اتفاق افتاد.
