پدرش خراسانی بود و مادرش قفقازی. تبار پدری‌اش همگی بازرگان بودند.پدر و مادرش به همراه خانواده هایشان بعد از انقلاب اکتبر و تشکیل کشور شوروی از قفقاز به ایران مهاجرت کردند.
درودی در کودکی با خانواده به اروپا سفر کرد و از شهرهای مختلف اروپا دیدن کرد.
وقتی جنگ جهانی دوم شروع شد خانواده او در هامبورگ زندگی می‌کرد و با شروع جنگ به ایران بازگشتند و مدتی در مشهد زندگی کردند و بعد به تهران آمدند و ساکن تهران شدند.
درودی در حالی که در مدرسه درس می‌خواند به دلیل علاقه به نقاشی به کلاس‌های آزاد طراحی و نقاشی هم می‌رفت.
بعد از پایان تحصیلات متوسطه راهی فرانسه شد تا در دانشکدهٔ هنرهای زیبای پاریس نقاشی بخواند. پس از پایان تحصیلات به ایران بازگشت و در اردیبهشت ۱۳۳۹ آثارش در تالار فرهنگ تهران به نمایش گذاشته شد.
در سال‌های دهه ۴۰ در شهرهای مختلف اروپا آثار خود را در گالری‌های مختلف به نمایش گذاشت و سپس به آمریکا رفت.
در آمریکا با پرویز مقدسی کارگردان تآتر و سینما آشنا شد و با یک‌دیگر ازدواج کردند. هر چند دوران زندگی مشترک این دو طولانی نبود و با مرگ زود هنگام مقدسی به پایان رسید اما تاثیر بسیار عمیقی بر درودی گذاشت و او دیگر هرگز ازدواج نکرد.
ایران درودی تا کنون در بیش از ۴۳ نمایشگاه آثار خود را به دید عموم گذاشته است و با نوشتن کتاب «در فاصلهٔ دو نقطه» به نویسندگی نیز روی آورده است.
برخی از منتقدین بر این باورند که سبک وی در نقاشی به پیروی از مکتب فرا واقع گرایی (سورئالیسم)است.
مناظر غالب در آثار درودی بیشتر حاشیه کویر و گل‌هایی است خاص با دیوارهایی شیشه‌ای و افق که به آثار درودی فضایی خاص و عمیق بخشیده است.
برپایی دهها نمایشگاه داخلی و خارجی، کسب جوایز مختلف و چندین بزرگداشت از مقام هنری درودی حاصل سال ها فعالیت این هنرمند است.
- انتشارات:
۱۹۷۳- ایران درّودی (آثار نقاشی ۱۳۵۲-۱۳۳۸) چاپ اول، ناشر: مؤلف.
۱۹۷۶- ایران درّودی (آثار نقاشی ۱۳۵۲-۱۳۳۸) چاپ دوم، ناشر: انتشارات امیر کبیر.
۱۹۹۷- در فاصلهٔ دو نقطه...! زندگینامه نقاش به قلم خود او، ناشر: «نشر نی»
۲۰۰۴- چشم شنوا (آثار نقاشی) ناشر: مؤلف
۲۰۱۲ ـ در فاصله دو نقطه...! چاپ دوازدهم
درگذشت
بانو درودی که شهریورماه ۱۴۰۰ به بیماری کرونا مبتلا و در بیمارستان بستری شده بود، دوران نقاهت پس از بهبودی نسبی را در منزل گذراند اما بالا بودن سن و درگیر شدن با بیماری‌های دیگر او را ناچار کرده بود مدام در رفت و آمد به بیمارستان باشد. تا اینکه سرانجام حوالی ساعت هفت صبح جمعه هفتم آبان ۱۴۰۰ در بیمارستان دی تهران جان به جان‌آفرین تسلیم کرد و از دنیا رفت.
