این سؤال مربوط به موضوعی اقتصادی به نام گمرک است. قوانین گمرکی تعیین میکند که چه چیزهایی را میشود از مرز رد کرد و چهقدر باید به خاطر این کار پول داد.
گمرک در دوران باستان هم وجود داشته است. مرزبانان در نقاط اصلی جادهها از کاروانهای تجاری و بازرگانها مالیات میگرفتند تا اجازه ورود اجناس را بدهند؛ البته بازرگانها میتوانستند از بیراههها عبور کنند تا به قلعههای مرزداران برخورد نکنند، ولی در بیراههها و مناطق دورافتاده خطر راهزنها کاروان را تهدید میکرد. مالیاتهای گرفته شده از کاروانها در کنار مالیاتهایی که از کشاورزان و دامداران و کاسبها گرفته میشد منبع درآمد حکومتها بود. در دوران استعمار کشورهایی که تجارت دریایی داشتند خیلی به درآمد گمرک از کشتیها توجه میکردند. بعداً راهآهن و هواپیما هم به آنها اضافه شد. الان در پایانههای زمینی، بندرها و فرودگاههای هر کشوری گمرک مستقر است و بعد از قیمتگذاری و کارهای اداری اجازه خروج اجناس را میدهد.
هروقت عوارض گمرکی یک کالا زیاد باشد واردات آن سود زیادی ندارد و باید در داخل تولید شود. این کالاها ممکن است محصولات کشاورزی، دستگاههای صنعتی یا خودرو باشند. تعرفههای گمرکی بحث بسیار مهمی در تجارت بینالملل است و کنفرانسها و جلسات زیادی بین سیاستمداران جهان در اینباره تشکیل میشود. این تعرفهها میتوانند روی رشد اقتصادی کشورها تأثیر بگذارند.
اگر کسی در خارج از ایران خودرویی را بخرد، باید در گمرک عوارض آن را پرداخت کند. بعد از آن باید پلیس راهور برای خودرو پلاک صادر کند وگرنه نمیشود آن را به خیابان آورد. معمولاً خودروهایی وارد میشوند که بتوان قطعات لازم را برای تعمیر و پشتیبانی آنها هم پیدا کرد یا اینکه شرکت تولیدکننده در ایران نمایندگی داشته باشد وگرنه خودروی منحصر به فرد شما با اولین اشکال از کار میافتد و برای تعمیر زمان زیادی میگیرد. تا حالا گمرک ایران زیاد موافق واردات خودرو نبوده است تا صنایع خودروسازی داخلی بتوانند رشد کنند.