رنگرز در 2دوره از بازیهای المپیک2000 سیدنی و2004 آتن هم حضور یافت اما سهمی از مدال نبرد و درست به هنگام اوجگیری سوریان در وزن 55کیلوگرم و آمدن محمد بنا در سن 24سالگی از تیم ملی کنارهگیری کرد و راه تحصیلات دانشگاهی را در پیش گرفت و هماکنون دانشجوی مقطع دکتری تربیتبدنی است. با این حال او هیچگاه رابطهاش را با کشتی فرنگی قطع نکرد و بعد از دوران قهرمانی لباس مربیگری بر تن کرد و به جز 2سال سرمربیگری تیم جوانان ایران در 2سال اخیر 2بار با تیم کشتی فرنگی دانشجویان قهرمان جهان شده است. قهرمان اسبق جهان در گفتوگو با همشهری از موفقیتهای امروز کشتی فرنگی ایران در جهان گفت.
- ابتدا میخواهیم بدانیم رنگرز فنیترین کشتیگیر فرنگی دنیا در سالهای 2001 و2002 چه ارزیابیای از موقعیت کنونی کشتی فرنگی ایران دارد و چطور شد که کشتی فرنگی ایران بعد از تکطلای شما در یونان در سالهای اخیر با جهشی استثنایی به موقعیت ممتاز فعلی رسیده است؟
موقعیت کنونی کشتی فرنگی ایران یکباره حاصل نشده و نتیجه یک پروسه تقریبا دهساله است که روند روبهرشدش به روند تثبیتشده فعلی رسیده و در این میان زحمات مجموعه مربیان گذشته و حال و بهخصوص تلاش فدراسیون فعلی را نباید نادیده انگاشت که از هیچگونه حمایت و مهیاکردن امکانات برای این رشته دریغ نکرده و در محیطی آرام فضای مناسبی برای مربیان فراهم کرده تا بتوانند با حاشیه امنیت برنامههای خود را جلو ببرند.
- نقش محمد بنا را در موفقیتهای بهدستآمده تا چه اندازه میدانید؟
بنا مربی شایستهای است و به کارش بسیار علاقهمند و با گذاشتن وقت بسیار نقش ممتازی در موفقیتهای بهدستآمده داشته است. بنا بدون کمترین تردید یکی از تأثیرگذارترین مربیان تاریخ کشتی فرنگی ایران است.
- خیلیها تیم ملی فعلی را بهترین تیم تاریخ کشتی فرنگی میدانند که توانایی کسب عنوان قهرمانی جهان در تابستان سال آینده را دارد و میتواند بهترین نتیجه تاریخ کشتی فرنگی را در المپیک لندن رقم بزند؛ شما هم با این عده هم عقیدهاید؟
واقعا همینطور است. این بهترین تیم ملی تاریخ کشتی فرنگی ایران است که با داشتن ترکیب سنی مناسب و با استعداد، جوانی و در همین حال تجربه بینالمللی و از همه مهمتر یکدستی در حال حاضر بهترین تیم جهان محسوب میشود. با این حال این تیم با وجود چنین ویژگیهایی و داشتن بختی مناسب در راه رسیدن به قهرمانی کار آسانی در استانبول نخواهد داشت. تیم ایران از تکچهرههای خوبی سود میبرد ولی فضای مسابقات جامجهانی کاملا متفاوت با مسابقات قهرمانی جهان است و قرعه هم در تعیین تیمهای اول تا سوم نقشی اساسی دارد. اینکه در المپیک لندن تیم کشتی فرنگی شانس دستیابی به مدال را دارد یا خیر، از هماکنون پیشبینی میکنم که کشتی فرنگی بختی بیشتر از رشتههای دیگر برای رسیدن به مدال طلا دارد و شاید هم در این رقابتها بالاتر از رشتههایی چون کشتی آزاد، وزنهبرداری و تکواندو بایستد.
- چرا با وجود همه موفقیتهای کشتی فرنگی هنوز این رشته در سایه کشتی آزاد قراردارد و نتوانسته بهعنوان مثال لیگی درخور جایگاهش داشته باشد؟
یکی از دلایلش میتواند ریشه فرهنگی باشد که بهطور طبیعی مردم ایران کشتی آزاد را برگرفته از کشتی پهلوانی قدیم خودمان میدانند. متأسفانه کمیته لیگ قادر به استفاده از همه ظرفیتهای این رشته نیست. با رایزنی گستردهتر و یک برنامهریزی دقیقتر میتوان شرایط بهتری پدید آورد که تیمها و بهخصوص اسپانسرها از کشتی فرنگی بهتر استقبال کنند ولی این اتفاق تاکنون نیفتاده است.
- باور اینکه رنگرز در جمع مربیان تیم ملی مشاهده نمیشود بسیار سخت است. چطور شد که با آمدن بنا به تیم ملی و ظهور پدیدهای به نام سوریان، رنگرز ابتدا قید ماندن در دنیای قهرمانی را زد و بعد، از سرمربیگری تیم جوانان ایران کنار کشید؟
نخست در جواب سؤال دوم بگویم شرایط و فضای تیم ملی در آن زمان بهگونهای شد که من در سن 24سالگی تحصیل را به کشتیگرفتن ترجیح دادم و البته بحث آسیبدیدگی هم مزید بر علت شد تا راحتتر به این تصمیم برسم. خوشبختانه هماکنون از کشتی فرنگی چندان دور نیستم و ضمن انجام کار مربیگری در تیم دانشجویان که خود خدمتی است به کشتی فرنگی، توانستهام در مقطع دکتری تربیتبدنی ادامه تحصیل دهم و با همین تیم دانشجویان 2بار قهرمان جهان شوم. دلیل کنارهگیری من از تیم جوانان نیز که تیم پنجم جهان را با کسب مقام سوم و قهرمانی آسیا تحویل دوستان دادم افزایش حجم درس دانشگاه بود. هماکنون فضای خوبی بر کادر فنی تیمهای ملی کشتی فرنگی حاکم است که امیدوارم همچنان ادامه داشته باشد و با بودن مربیان شایسته، خلأ نبودن امثال من احساس نمیشود و اگر هم نیازی به وجود من باشد با جان و دل در خدمت تیم ملی کشورم خواهم بود.
- این روزها بسیاری از منتقدین به بنا ایراد میگیرند که چرا اقدام به برگزاری مسابقات انتخابی تیم ملی نمیکند و در این ارتباط از خود سرسختی نشان میدهد؛ شما در این رابطه چه نظری دارید؟
من فکر میکنم نقدهایی که در این خصوص صورت میگیرد نقدهای منصفانهای است چرا که همه این دوستان چیزی جز اعتلای کشتی فرنگی در سر ندارند. اکثر این منتقدین خود به نوعی نگران آینده کشتی فرنگی هستند و از این بابت احساس خطر میکنند اما یک نکته را من به این دوستان عزیز گوشزد کنم که باید به سلیقه و تفکر مربیان تیم ملی هم در عین اظهارنظر و نقد، احترام گذاشت.
- زمانی کشتی فرنگی ایران نیازمند مربیان خارجی امثال وروشنین روسی بود؛ آیا هنوز هم این نیاز احساس میشود؟
هرگز، خود بنا هماکنون سرمایه بزرگی در میان مربیان جهان است و کشتی فرنگی ایران با بودن مربیان خوب در حال حاضر نیازی به آوردن امثال وروشنین ندارد.
- محسن حاجیپور پدیده جامجهانی کشتی فرنگی از شما بهعنوان الگوی فنی خود یاد کرده؛ شما اگر جای بنا بودی با بودن کشتیگیری چون سوریان در وزن 55کیلوگرم از بین این دو کدامیک را برای تیم ملی انتخاب میکردی؟
حاجیپور با شکستدادن قهرمان المپیک و نایبقهرمان جهان و قهرمانی در مسابقات دانشجویان جهان نشان داد که ایران در این وزن صاحب یک مهره ارزشمند دیگر شده که تا سالهای سال با یک استراتژی سنجیده میتواند مدعی شماره یک وزن 55کیلوی جهان باشد. من معتقدم که باید در کنار سوریان- قهرمان بلامنازع جهان- به حاجیپور و حتی یاسین بهرامی این فرصت را داد که با حضور در تورنمنتهای مختلف به تجربیاتشان اضافه کنند تا پس از خداحافظی سوریان کشتی ایران صدمهای از این بابت متحمل نشود.
- فکر میکنی با توجه به پیروزیهای حاجی پور و شکستدادن مانکیف، قهرمان المپیک و نایبقهرمان جهان از کرهجنوبی بهترین راهکار برای انتخاب نفر شایسته این وزن مسابقات انتخابی باشد یا مربیان باید فاکتورهای دیگری را لحاظ کنند؟
من مسابقه انتخابی را یکی از راههای ایجاد انگیزه برای کشتیگیران با قدرت نزدیک به هم میدانم ولی همه دلایل انتخاب یک کشتیگیر شایسته در مبارزه انتخابی مشخص نمیشود و باید سیر روند حرکتی کشتیگیر در رویدادهای مختلف بینالمللی هم مورد توجه واقع شود.