به گزارش خبرگزاری مهر، سحابی رطیل یکی از شگفتی‌های کیهانی به شمار می‌رود زیرا ستاره‌های هیدروژنی این سحابی با چنان قدرتی پرتوهای ماورا بنفش را از خود منتشر می‌کنند که منجر به یونیزه شدن و سرخ رنگ شدن گازهای اطراف می‌شوند. این ویژگی امکان دیدن سحابی که در فاصله 170 هزار سال نوری قرار گرفته است را بدون در اختیار داشتن تلسکوپ نیز امکان‌پذیر می‌کند.
بازوهای باریک این سحابی یادآور پاهای عنکبوت‌ها هستند و از این رو چنین نام غیر عادی برای این سحابی انتخاب شده است. در تصویر جدید می‌توان مارپیچ‌های صلیب واری را از گازها و غبارهای کیهانی دید که به تازگی و در پی ابرنواختری عظیم به جا مانده‌اند.
در کنار لبه‌های این سحابی و در خارج از کادر تصویر در سمت راست بقایای ابرنواختر SN 1987a قرار گرفته است، نزدیک‌ترین ابرنواختری که از زمان اختراع تلسکوپ در قرن 17 میلادی تا به حال مشاهده شده است.
در تصویر جدید این سحابی می‌توان در کنار بقایای ابرنواختر SN 1987a، بقایای ابرنواختر NGC 2060 و خوشه ستاره‌ای RMC 136 را نیز مشاهده کرد.
