چهارشنبه ۲۴ فروردین ۱۳۹۰ - ۱۹:۳۴
۰ نفر

فریدالدین ابوحامد محمدبن ابوبکر ابراهیم‌بن اسحق عطار کدکنی نیشابوری، شاعر و عارف نام‌آور ایران در قرن ششم و آغاز قرن هفتم است.

ولادتش به سال 537 قمری در کدکن از توابع نیشابور اتفاق افتاده است. از ابتدای کار او اطلاعی در دست نیست . آثار بسیاری را به او نسبت داده ‌ اند که بعضی از آنها به سبب رکاکت الفاظ و سستی فکر و اندیشه، مسلما از عطار نیشابوری نیست و از شاعر دیگری است که به عطار نسبت یافته است. با این حال باید متوجه بود که نفی انتساب بعضی از منظومه‌های منسوب به عطار نیشابوری، دلیل آن نمی‌شود که آثار منظوم او را اندک بدانیم زیرا شاعر خود کثرت اشتغال خویش را به شعر و به نظم منظومه‌های گوناگون یاد کرده است . اثر منثور عطار، کتاب تذکره‌الاولیاء او است که از کتب مشهور پارسی و ازجمله مآخذ معتبر در شرح احوال و گفتارهای مشایخ صوفیه است. نثر آن ساده و دور از تکلف و مقرون به فصاحت طبیعی کلام پارسی است و تألیف آن باید در پایان قرن ششم یا اوایل قرن هفتم صورت گرفته باشد. عطار در قتل‌عام نیشابور به سال 618 قمری به دست سپاهیان مغول به شهادت رسید و مزار او در جوار آن شهر است. 25 فروردین ماه روز بزرگداشت عطار نامگذاری شده است.

کشته شدن خسروپرویز به دست پسرش شیرویه

خسرو پرویز از سال 591 تا 626 میلادی بر تخت سلطنت ایران تکیه زد. وی در عصر خویش، جنگ‌های خونینی با بهرام چوبین و پس از وی، با سپاهیان امپراتوری روم شرقی به راه انداخت. در عصر وی، پیامبر اکرم(ص) به نبوت برانگیخته شد. نامه‌ای از سوی پیامبر(ص) برای او ارسال شد، ولی او جسارت کرد و نامه‌رسان را با تحقیر برگرداند و همین امر سبب شد که رسول خدا(ص) وی را نفرین کند. خسروپرویز نامه‌ای به عامل خویش در یمن نوشت و فرمان داد محمد‌بن عبدالله(ص) را دستگیر کنند. حاکم یمن 2نفر از فرماندهان خویش را برای دستگیری به مدینه اعزام کرد. هنگامی که آن دو بر پیامبر(ص) وارد شدند، پیامبر(ص) به آنان فرمود که دیگر نیازی به این کارها نیست، زیرا در شب گذشته شیرویه فرزند خسروپرویز پدرش را کشت و خود بر جای وی به تخت سلطنت تکیه زد. قباد، معروف به شیرویه با هم‌دستی فرماندهان، پدرش را از سلطنت خلع و در 10‌جمادی‌الاولی سال هفتم یا نهم قمری، وی را به هلاکت رساند و به سلطنت بلند مدت وی خاتمه داد و خود بر تخت سلطنت تکیه زد.

در گذشت زامنهوف، مبدع زبان اسپرانتو

دکتر لودویک لازاروس زامنهوف، چشم پزشک لهستانی در 15 دسامبر سال 1859 میلادی در شهر بیالیستوک دیده به جهان گشود. زامنهوف به علم لغت علاقه‌مند بود و مطالعات زیادی در این زمینه داشت. او برای پایان دادن به اختلافات زبان‌های گوناگون، زبان مخصوصی را با توجه به ریشه لغات همه زبان‏های اروپایی به وجود آورد و آن را اسپرانتو به معنی امید نامید. این زبان، دارای 16قاعده بسیار آسان و زبان تفاهم بین‏المللی است. اسپرانتو طبق آخرین روش‏های کدگذاری علمی، ساخته شده‏است تا همه مردم جهان، حتی افراد کم هوش یا نابینایان و ناشنوایان نیز بتوانند آن را به آسانی فراگیرند و با هم تفاهم برقرار کنند. با وجود استقبال ملل دنیا از زبان اسپرانتو، به علت مخالفت دول مختلف، زبان اسپرانتو بین‏المللی نشد. دکتر لودویک زامنهوف سرانجام در 14 آوریل 1917میلادی درگذشت. یونسکو سال 1986 میلادی را به پاس خدمات زامنهوف به بشریت و به‌خاطر ابداع زبان اسپرانتو، سال «زامنهوف» اعلام کرد.

ترور آبراهام لینکلن، رئیس‏جمهور آمریکا

آبراهام لینکلن چند روز پس از پایان جنگ‏های انفصال، در 14‌آوریل 1865میلادی و در حالی که دور دوم از دوران ریاست‌جمهوری خود را می‏گذراند، توسط یکی از طرفداران بردگی در 56 سالگی به قتل رسید. آبراهام لینکلن را در تاریخ آمریکا به‌عنوان فردی می‏شناسند که با نظام برده‏داری و اسارت سیاه‏پوستان به مبارزه برخاست. این برداشت همه مورخین است، اما تمامی مورخین، در زمینه علت مبارزه با برده‏داری توسط لینکلن نظر واحدی ندارند. بعضی این اقدام را یک حرکت معنوی در جهت بازگرداندن حقوق اجتماعی و انسانی سیاهان و بعضی دیگر اصل مبارزه با برده‏داری را یک حرکت حساب‌شده برای جلب اعتماد و پشتیبانی قشر عظیم سیاهان و به‌دست‌آوردن آرای موافق آنها در مواقعی که به وجودشان نیاز باشد، می‏دانند.

کد خبر 132220

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز